หลานม.ต้น เริ่มก้าวร้าว ด่าพ่อตัวเอง ไม่เคารพผู้ใหญ่ในบ้าน...แก้ปัญหายังไงครับ

คือ ไม่คิดว่าจะได้มาตั้งปัญหาชีวิตครอบครัวเลยครับ ... สาบานได้
แต่สุดท้ายมันก็เกิดขึ้นกับตัวเองแล้วจริงๆ

ผมมีหลานชายคนหนึ่ง เป็นลูกของน้องชาย เป็นลูกคนเดียว เอามาฝากให้อยู่ด้วยตั้งแต่ประถมปลาย
ตัวพ่อกับแม่มันอยู่ต่างถิ่น แต่มาเยี่ยมลูกทุกเสาร์-อาทิตย์ ไม่เคยขาด ทุกอย่างไม่บกพร่อง
ทุกคนรักและเอ็นดู เพราะเป็นหลานคนเดียวของบ้าน  อ้อ ผมแต่งงานแล้วแต่ไม่มีลูกนะครับ

บ้านหลังนี้มีผม แฟน กับแม่ผม สามคน พอไอ้หลานมันมาก็เป็นสี่คน
จะว่าไป ทุกคนรักมันมาก ฝ่ายเราเองก็ไม่ได้ตามใจจนเคยตัว มีแต่จะหาให้เท่าที่ทำได้
อยากได้ อยากกิน อยากไปไหน ประเคนด้วยความรัก เพราะเป็นหลานคนเดียวของบ้าน
ตอนมันเด็ก ๆ ยังอยากจะขอมาเลี้ยงเองเสียด้วยซ้ำ

แล้วปัญหามันเกิดตอนไหนล่ะครับ นั่นสิ ผมเองยังคิดไม่ทันเลย
ความผิดปกติ น่าจะสักสองปีหลังนี้ เริ่มจากพฤติกรรมติดหน้าจอโทรศัพท์
เริ่มพูดเพ้อเจ้อ พูดมาก พูดไม่คิด แต่ระยะหลังนี้เป็นเอาหนักครับ
...เริ่มลามปาม และก้าวร้าว

จากด่าพ่อตัวเอง (น้องผม) พ่อนี้มันไม่มีอะไรดีซักอย่าง ก็ไม่รู้มันไปสรรหาคำเหน็บแนมแบบผู้ใหญ่เขาว่าให้กันมาจากไหน
จากพ่อ ลามมาเรื่อยจนถึงแฟนผม ถึงแม่ผม (ย่า) แล้วก็มาถึงตัวผม  เอาละสิ
คือ เอ็งจะอะไรก็ทำไป แต่นี่พาดพิงมาถึงตัวเราล่ะ ...ก็เลยต้องห้ามปรามกันบ้าง
เรื่องก็หาย ๆไปพัก แต่ก็เริ่มมาอีกละ

บอกไว้ก่อนนะครับ บ้านผมนี่ไม่มีเสียงดัง เอ็ดตะโร หรือโวยวายอะไร (ย่าแกเป็นคนตกใจง่าย)
และ "ไม่เคย" ตีหลาน ไม่มีการลงโทษโดยวิธีการรุนแรงใด ๆ อย่างมากก็แค่ขู่ แค่คาดโทษ

ตอนแรกผมยังนึกไม่ออกว่า ตอนนี้มันไปได้นิสัยก้าวร้าว เสียงดัง เถึยงคำไม่ตกฟาก ฯลฯ มาจากไหน
จากเด็กน่ารัก รู้เรื่อง มีความคิดเป็นผู้ใหญ่กว่าวัย มีเหตุมีผล มาวันนี้...ตรงข้ามหมดเลย

คือ มันเป็นปัญหาค่อย ๆ สะสมมาเรื่อย ๆ ระยะหนึ่งแล้วละครับ
และสุดท้ายก็มาชัดเจนเอาเมื่อวันก่อน

เริ่มจากเจ้าหลานมันตะโกนเสียงดัง ที่หลังบ้าน แบบจู่ ๆ ก็ร้องขึ้นมา
ทำให้ย่าตอนนั้นกำลังนั่งเงียบ ๆ ตกใจ คือ บอกแล้วว่าแกตกใจง่าย แล้วแบบจะเป็นลมเอาทีเดียว
ก็เลยถามร้องทำไม มีอะไร แต่หลานมันว่าไงรู้ไม๊ครับ  คนแก่ก็ยังงี้แหละ
มันบอกแค่นี้ก็ตกใจไปได้ ไม่ตายซะหน่อย ฯลฯ อีกเยอะแยะ....
เฮ้ย คือแบบ โห จะบอกว่าขอโทษครับ แค่เนี้ย.....แต่ไม่มีครับ  
ผมเลยบอกให้มันมาขอโทษ ไม่งั้นยาวแน่

คราวนี้ของจริงเลย ที่คิด ๆ ไว้ก่อนหน้านี้มันชัดเจนมาก ๆ

มันไลน์ด่าในกลุ่มบ้านเลยครับ ด่าพ่อ ด่าลุง ด่าย่า ด่าน้า ว่าห่วยแตกทุกคน
ว่าบ้านหลังนี้ (ของย่า ของ...ที่มันมาอาศัยอยู่นี่แหละ) เท่ารูหนู ไม่สะดวกงั้นงี้
บอกว่าย่าเลี้ยงลูกไม่เป็น (ลูกของย่า ก็พ่อมัน กับผมนี่แหละ) ทักษะใช้ชีวิตไม่ได้เรื่อง
บอกว่าพวกผมไม่ได้เลี้ยงมันมา ไม่ต้องมาสอน...
ไม่ต้องมารำลึกบุญคุณกัน ฯลฯ.........

คือ กระจ่างเลยครับ
คือ ทุกคนห่วยแตกหมด  ยกเว้นคนเดียวที่มันบูชา คือ แม่ ของ มัน
คือ ชัดเจนเลยครับ
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา แม่มันนี่แหละ ตัวเสี้ยม ตัวสื่อชั้นดีเลย
จริง ๆ ก็ไม่อยากกล่าวหาอะไร แต่จากรูปการณ์ที่เกิดขึ้นล่าสุดคงปฏิเสธไม่ได้

ประเด็นคือ
แล้วจะยังไงต่อครับ คือ มันไม่มีความกตัญญูต่อเราแล้ว
แล้วยังจะอาศัยบ้านเขาต่อไปใช่ไม๊
อันนี้ฝากไปถึงพ่อแม่มันนะ ถถถ เชื่อไม๊ว่า ตั้งแต่ไอ้หลานมันสำแดงฤทธิ์
พ่อแม่มัน ไม่ทักไลน์ ไม่เคลียร์เรื่อง ไม่ขอโทษ ไม่ ไม่ ไม่อะไรทั้งนั้น

จะว่าไปแล้ว จะหาว่าเป็นลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน ก็น่าจะจริงแฮะ
เฮ้อออ สงสารก็แต่ย่าครับ (แม่ผม)

พิมพ์มาตั้งยาว 555 เหมือนบ่น ไม่ได้ถามอะไรเลย
ถือว่าได้ระบายก็แล้วกัน

พรุ่งนี้คงต้องไปเคลียร์ที่โรงเรียนมันก่อนละครับ
แล้วรอศุกร์นี้ พ่อแม่มันมา คงต้องมานั่งคุยกันให้ชัดเจน

สอนลูกยังไง "ขอบคุณ" "ขอโทษ" "กตัญญู"
ไม่เคยออกมาจากปากเด็ก

ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่