...ฉัน..มีครอบครัวใหม่.ครอบครัวที่เคยวาดฝันว่าชีวิตที่เคยผิดหวังมาตลอดจะดีขึ้น..แต่ผลสุดท้ายผ่านมาแล้ว1ปีกว่า.ฉันก็ย่ำอยู่ที่เดิม และไม่เคยมองเห็นแม้แสงริบหรี่ของคำว่าอนาคต..ยิ่งนานวันเข้าหลายสิ่งหลายอย่างเริ่มเปลี่ยนไป ความคิดของฉันก็เหมือนกัน.หลายๆปัญหาเริ่มพรั่งพรูเข้ามา.สามีของฉันคนนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เขาแค่มีลูกแฝด3คน.และหนี้อีกท่วมตัวที่สร้างมาก่อนจะพบกับฉัน.และตอนนี้ก็ยังใช้มันไม่หมด.ฉันใช้ชีวิตและใช้เงินแบบสุขสบายให้สมกับที่ทำงานมาไม่ได้นัก.ตอนนี้ปัญหาคือการคิดถึงอนาคต.1.คือเรื่องลูกของฉัน.ฉันก็อยากมีลูกของตัวเองบ้างแต่ก็กลัวจะติดแฝดอีก.2.การส่งเสียเลี้ยงดูทางแม่ฉันหลานฉัน.ตอนนี้ฉันคิดว่าการกลับไปทำงานเพื่อเลี้ยงดูแม่และหลานให้เต็มที่น่าจะเป็นการดี.ตอนนี้ฉันก็อายุ27ปีส่วนแม่ฉันก็51ปีแล้ว.ฉันยังไม่มีสมบัติหรือเงินเก็บเพื่อจะดูแลท่านเลย.และหากฉันทนอยู่กับสามีคนนี้ฉันก็คงทำได้เพียงหาเงินพอจ่ายไปวันๆ.ใจนึงของฉันตอนนี้อยากกลับไปทุ่มเทให้แม่และหลานก่อน.แต่อีกใจกลับสงสารที่จะทิ้งเขาไป.เป็นคุณ.คุณจะทำยังไง?((ฉันเพียงแค่อยากฟังและมองในหลายๆมุม))..แต่ฉันว่าฉันรุ้ว่าควรทำยังไง