ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่คิดว่าฉันจะฝากชีวิตสร้างอนาคตกับเขาได้แต่เมื่อเวลผ่านไปกลับกลายเป็นว่าฉันต้องมาเลี้ยงดูเขา ฉันเป็นคนก้าวไปหาอนาคตแต่เขาย่ำเท้าอยู่กับที่ ชอบทำงานตามความสุขของตัวเองแต่ไม่ได้คำนึงถึงว่างานนั้นจะไปรอดไหม แค่ขอให้ได้ทำอย่างที่ใจรัก เขาเป็นคนอารมณ์ร้อน ชอบเหวี่ยงเป็นลูกติดแม่ ทุกอย่างต้องรอคำสั่งแม่อย่างเดียว อยู่มาวันหนึ่งครอบครัวฉันเดือดร้อนต้องใช้เงินจำนวนหนึ่งเพื่อจะต้องไถ่บ้าน เขากลับบอกว่าตอนนี้มืดแปดด้านผมไม่รู้จะช่วยคุณยังไง ใครเป็นคนก่อ คนนั้นต้องรับผิดชอบเอง มันทำให้ฉันหน้าชาไปหมดเมื่อได้ยินคำๆนี้เพราะไม่คิดว่าจะออกจากผู้ชายคนนี้ ทั้งๆที่เงินทั้งหมดที่เรามีอยู่80%เป็นเงินที่ฉันหามาได้ แต่เขาก็ต้องเหมารวมอยู่แล้วว่ามันคือของเรา ทั้ง2 ไม่คิดจะช่วยแม้อต่กำลังใจยังไม่มีเลย เพราะเขาอ้างว่าฉันมีอคติกับครอบครัวของเขา เพราะบางครั้งฉันก็น้อยใจมากตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่บ้านเขา เขาจะให้ความสำคัญกับครอบครัวเขามากแล้วยังบอกให้ฉันต้องทำดีกับแม่ที่มีความตระหนี่ของเขา จนเขาลืมไปเลยว่าตอนนี้เขามีครอบครัวที่ต้องให้ความรักความเอาใจใส่ คือครอบครัวของเรา เวลาทะเลาะกันแม่เขาจะเข้าข้างลูกเขาไม่ว่าจะถูกหรือผิดซึ่งเรากลายเป็นผิดทันที ฉัดอึดอัดมากระบายกับใครก็ไม่ได้ ฉันควรพิจารณาคู่ชีวิตของฉันยังไงดีค่ะ ที่ทำตัวไม่เป็นกลาง นี่เป็นกระทู้แรกของฉัน ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ