สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 23
ผมพบสาวคนหนึ่ง ในร้านลาบ
ใบหน้าฉาบรอยยิ้ม อิ่มเอิบหวาน
ดูตะมุตะมิ ได้นานๆ
เธอนั่งลงสั่งอาหาร ทานคนเดียว
มีลาบขมต้มแซ่บ ตำแคปหมู
และน้ำพริกปลาทู กับข้าวเหนียว
ผมสั่งกระเพราไก่ และไข่เจียว
เราสองคนมองเหลียว กันไปมา
...ความสวยเธอทำให้ผม ระลึกถึง
สตรีสาวท่านหนึ่ง ซึ่งคุ้นหน้า
ความคิดเธอก็งามพอ กับหน้าตา
เธอเป็นคนธรรมดา และสามัญ
จากอิสานบ้านนา มาต่อสู้
ทำงานและเรียนอยู่ อย่างขยัน
ตื่นแต่เช้าไปทำงาน ทุกๆวัน
เธอใฝ่ดีมีความฝัน น่าชื่นชม
ยังจดจำน้ำใจ ใสสะอาด
กริยามารยาท อันเหมาะสม
ทั้งสติปัญญา น่านิยม
และถ้อยคำคารม คมจับใจ
เธอเขียนหรือตอบใคร ได้น่ารัก
ยามพบพานอุปสรรค และหวั่นไหว
เธอเคียงคู่อยู่ข้าง อย่างห่วงใย
เลือกข้างประชาธิปไตย เสมอมา
เก็บเป็นความรู้สึก ที่แสนดี
ทั้งวันวานวันนี้ และวันหน้า
ราชดำเนินนี้ใน กาลเวลา
สตรีผู้ มากคุณค่า " ร้ายสาระ "
......... ...........
อาร์ต โฟล์คสวาเกน
ขอน้อมคารวะ ท่านเจ้าของกระทู้ ท่านตระกองขวัญ ยอดกวีศรีบ้านไพร เสี่ยตุ้ม เพื่อนรัก และขอน้อมคารวะ ลุงๆป้าๆ ปู่ๆ ตาๆ ยายๆ ทุกๆท่านครับ
ใบหน้าฉาบรอยยิ้ม อิ่มเอิบหวาน
ดูตะมุตะมิ ได้นานๆ
เธอนั่งลงสั่งอาหาร ทานคนเดียว
มีลาบขมต้มแซ่บ ตำแคปหมู
และน้ำพริกปลาทู กับข้าวเหนียว
ผมสั่งกระเพราไก่ และไข่เจียว
เราสองคนมองเหลียว กันไปมา
...ความสวยเธอทำให้ผม ระลึกถึง
สตรีสาวท่านหนึ่ง ซึ่งคุ้นหน้า
ความคิดเธอก็งามพอ กับหน้าตา
เธอเป็นคนธรรมดา และสามัญ
จากอิสานบ้านนา มาต่อสู้
ทำงานและเรียนอยู่ อย่างขยัน
ตื่นแต่เช้าไปทำงาน ทุกๆวัน
เธอใฝ่ดีมีความฝัน น่าชื่นชม
ยังจดจำน้ำใจ ใสสะอาด
กริยามารยาท อันเหมาะสม
ทั้งสติปัญญา น่านิยม
และถ้อยคำคารม คมจับใจ
เธอเขียนหรือตอบใคร ได้น่ารัก
ยามพบพานอุปสรรค และหวั่นไหว
เธอเคียงคู่อยู่ข้าง อย่างห่วงใย
เลือกข้างประชาธิปไตย เสมอมา
เก็บเป็นความรู้สึก ที่แสนดี
ทั้งวันวานวันนี้ และวันหน้า
ราชดำเนินนี้ใน กาลเวลา
สตรีผู้ มากคุณค่า " ร้ายสาระ "
......... ...........
อาร์ต โฟล์คสวาเกน
ขอน้อมคารวะ ท่านเจ้าของกระทู้ ท่านตระกองขวัญ ยอดกวีศรีบ้านไพร เสี่ยตุ้ม เพื่อนรัก และขอน้อมคารวะ ลุงๆป้าๆ ปู่ๆ ตาๆ ยายๆ ทุกๆท่านครับ
แสดงความคิดเห็น
............................................ เขาเรียกบุพเพสันนิวาสสร้างสรรค์ ...........................................
ผมรู้จักกับ "เธอ" เมื่อ 5 ปีก่อนที่ห้องกวี ที่ผมแวะเวียนไปเขียนกลอนเล่นบ้างในบางอารมณ์
มีโอกาสได้ทักทายกันกับ "เธอ" ทางหน้าบอร์ดห้องกวีสองสามครั้ง พูดคุยกันหลังไมค์หลายครั้ง
แลกเปลี่ยนมุมมองในเรื่องบทกวี ที่ "เธอ" ชื่นชอบว่า ผมเขียนบทกวีได้ดี "เธอ" รู้สึกประทับใจ
ซึ่งตอนนั้น ผมก็ตอบไปว่า ผมเขียนไปตามดีกรี ไม่ได้มีความเก่งอะไร
แล้วผมก็ห่างหายจากห้องกวีมาตั้งแต่บัดนั้น
สามวันก่อน
มีหลังไมค์จาก "เธอ" มาหาผมที่ล็อคอินนี้
"เธอ" บอกว่า ตามหา "ตระกองขวัญ" มานาน ไม่รู้หายไปไหน ไม่เห็นเขียนบทกวีอีกเลย
ตามมาห้องการเมือง ก็ไม่เจอ เห็นแต่คำว่า หล่อขวัญ "เธอ" ก็ไม่แน่ใจ
จนเมื่อหลายวันก่อน "เธอ" เห็นกระทู้ห้องราชดำเนิน ที่ลงท้ายทู้ว่า โดย ตระกองขวัญ
"เธอ" ก็คาดว่าเป็นผม แต่ยังไม่แน่ใจ ไม่กล้าหลังไมค์มาทักทาย
จนผมตั้งกระทู้ และลงท้ายด้วยคำว่า ตระกองขวัญ อีกครั้ง
นั่นแหละ "เธอ" มั่นใจ และหลังไมค์มาทักทายทันที
"เธอ" บอกว่า อยากได้บทกวีสัก 12 บท เรื่องอะไรก็ได้
เพราะเธอกำลังจะรวบรวมบทกวี รวมเล่ม ทำเป็นหนังสือทำมือ อยากได้บทกวีจากผม
ผมบอกว่า ตอนนี้ ผมอยู่ กทม. และจะอยู่อีกหลายวัน ยินดีเขียนบทกวีให้ มากกว่า 12 บทด้วย
แต่มีข้อแม้ ว่าผมจะส่งให้ "เธอ" กับมือ "เธอ" ยินดีรับข้อแม้ แต่เพิ่มว่า "เธอ" ขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงมื้อกลางวัน
ผมปฏิเสธ ปฏิเสธการเลี้ยงข้าว
แต่หากเป็นยาดอง จะยินดียิ่ง
"เธอ" หัวเราะมาทางหลังไมค์ ให้เบอร์โทร และนัดสถานที่
พร้อมบอกว่า ยาดองไม่อั้น แต่ถ้าเมา "เธอ" ไม่เกี่ยว หาทางกลับเอง
วันนี้ ที่นัดเจอกัน ผมเลยไม่กล้าซดยาดองสักอึก
กลัวหลงทางกลับ เพราะผมไม่รู้จัก กทม. ขึ้นรถไฟฟ้ายังกลัว ๆ กลัวโดนลวนลาม
ตะกี้ เพิ่งวางสายจากการจู๋จี๋ เอ๊ย จากการพูดคุยกัน
ซึ่งผมขออนุญาต "เธอ" ขอตั้งทู้เรื่องนี้ ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ว่า ผมดีใจ ดีใจมากที่ได้พบ "เธอ"
คนอะไร น่ารักชะมัด
อายุ 30 แต่หน้าตาเหมือนเด็ก 16
วันที่มีทติ้งพบปะคุณวัชรานนท์นี่แหละครับ ผมจะพาไปโชว์
ห้ามจ่าเข้าใกล้ จะมาโอบเหมือนโอบหมวดเจี๊ยบถ่ายรูปไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นอาจพิการได้
เดือนไว้ก่อน
ผมให้สัญญา แบมือให้เห็นความจริงใจ "เธอ" เก็บภาพไว้เป็นคำมั่น
โอ๊ย เล่าไม่สนุก เพราะความหวามไหวและใจปลื้ม
ฟังเพงดีกั่วคับ
ผมบอก "เธอ" ว่า ผมจำเป็นต้องรีบกลับที่พัก
เพราะมีภารกิจต้องด่าตัวบรรลัยประจำวัน
"เธอ" หัวเราะร่วน บอกว่า จะคอยดู และหากไม่ไหว บอกได้เลย
จะช่วยด่า
รู้ใจซะไม่มี
รักนะครับ