เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัย จนถึงปัจจุบันจะ5ปีแล้วคะ แรกๆเขาก็ดีกับเราทุกอย่าง ใส่ใจสนใจแม้จะไม่ใช่คนที่อ่อนหวานหรือโรแมนติกแต่เรารับรู้ได้ คู่เราใครๆก็มองว่าเป็นคู่ที่น่ารัก คู่ที่รักกันมาก เราเป็นคนเอาแต่ใจ งอแง ตามนิสัยผู้หญิงส่วนใหญ่ ระหว่างที่เราคบกันมาแฟนไม่เคยนอกใจเราเลยสักครั้งไม่สนใจมองใครอีกซึ่งเรารู้สึกโชคดีที่มีเขาเป็นแฟน ใช่ค่ะนั่นมันช่วงแรกๆ 2ปีให้หาลังมาเขาเอาแต่สนใจเรื่องของเขา เขาไม่ค่อยสนใจเราเลย วันๆหนึ่งแทบไม่ค่อยได้คุยกัน ไม่ได้กินข้าวพร้อมกันทั้งที่อยู่ด้วยกัน มันเป็นอะไรที่อึดอัดนะคะ เรามีปัญหาอะไรที่อยากจะเล่าในแต่ละวัน เขาไม่เคยสนใจ นั่งฟังแล้วทำหน้านิ่ง เขาเป็นคนแระเภทที่พูดให้กำลังใจใครไม่เป็น ไม่มีพูดดีพูดหวาน เราเคยท้อนะคะท้อมาก เราพยายามปรับตัวอยู่ตลอด ยอมรับในจุดที่เขาไม่สนใจหรือใส่ใจเราเลย เราก็ทำได้  คือเราคิดว่าการที่มีแฟนที่ไม่เจ้าชู้มันวิเศษสุดๆ แต่มันอึดอัด เหมือนไม่มีตัวตนในแต่ละวัน การที่ปรับตัวอยู่คนเดียวมันเหนื่อยมากจริงๆ ใครที่เคยเจอปัญหาแบบนี้ คุณทำยังไงคะ