เรากับแฟนคบกันมา 5 ปี ระหว่างที่คบกันทุกอย่างมันดีมาก เขาเป็นคนไม่โรแมนติกเป็นคนเฉยๆ ไม่หวาน แต่เวลาเราอยู่กับเขาเรารู้สึกปลอดภัยและอบอุ่น เขาเป็นคนที่ไม่เจ้าชู้ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เราคิดมาก เราอยู่กับเขาแล้วเราสบายใจ และครอบครัวพ่อแม่เขารักและดีกับเรามาก เรารักครอบครัวเขา อยากใช้ชีวิตกับเขาไปตลอด แต่ระหว่างที่เราคบกันนั้นเมื่อช่วงปีที่ 2 เราพาเขามาหาแม่ให้ได้มารู้จักกับแม่แต่ดูเหมือนแม่จะไม่ค่อยโอเคกับแฟนเราเท่าไหร่และแม่ก็ไม่อยากให้เราคบกัน สุดท้ายเราไม่อยากมีปัญหากับแม่และเราก็ไม่ได้อยากเลิกกับแฟนเราเลยบอกแม่ว่าเราเลิกกับแฟนแล้วแต่จริงๆคือเราก็ยังคบกันมาตลอด จนผ่านมานานแฟนเราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่มีตัวตนในชีวิตของเราทำให้เขานอยน้อยใจ ทุกครั้งที่คุยกันเรื่องให้บอกแม่ว่าคบกันก็จะมีปัญหากันตลอด แต่ก็ยังรักกันและคบกันมาจะ 5 ปีกว่า จนวันนึงเรากล้าที่จะบอกแม่ว่าเราคบกับแฟนคนนี้อยู่ เราอยากมีอนาคตกับเขาเราอยากแต่งงานกับเขาแม่เราก็รับฟังนะ เราไม่รู้หรอกส่าในใจแม่เรากำลังคิดอะไรอยู่ แต่อย่างน้อย เราได้ทำในสิ่งที่เราละเลยมาตลอดให้กับแฟนเราแล้ว แต่มันคงช้าเกินไป เพราะแฟนเราเขาบอกเราว่าความรู้สึกที่เขามีให้เราไม่เหมือนเดิมแล้วเป็นเพราะเขาเสียความรู้สึกกับเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นมานานแล้วมันสะสมมาจนวันนี้ โดยที่มันไม่มีสัญญาณอะไรบอกล่วงหน้าเลยว่าเขาจะหมดความรู้สึกกับเรา ตอนนี้เราง้อขอให้เขากลับมาแต่ไม่มีวี่แววว่าเขาจะใจอ่อน กลับบอกว่าสิ่งที่เราง้อเขาอยู่โดยการส่งดอกไม้ไปขอโทษ เป็นเรื่องไร้สาระ แล้วเราก็ไม่เข้าใจกับคำว่ารู้สึกไม่เหมือนเดิมแต่ก็ไม่ได้บอกว่าไม่รักเรา 2 คน ไม่ได้บอกว่าเลิกกัน แต่เราไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้สถานะของเรา 2 คน ยังเป็นแฟนกันอยู่หรือเปล่า เราถามเขา แต่เราไม่ได้คำตอบอะไร นอกจากคำว่า " ไม่เหมือนเดิม"

ตอนนี้เรากำลังสับสน เสียใจ ร้องไห้ ไม่รู้ว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้นกับความรักของเรากันแน่
ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างคะ

เราควรจะพยามสู้ต่อ หรือว่า ถอยออกมาดี