เราขอพื้นที่ในการที่จะระบายความในใจและความอึดอัดบางประการสักนิดนึงนะคะ
+++++++++++++++++++++
แรกเริ่มเดิมทีที่เราเข้ามาใน รดน.แห่งนี้ ก็ปี49 ก่อนปี49 นี่เราไม่ค่อยได้สนใจพันทิบเท่าไหร่นักที่เข้ามาเพราะเห็นน้องชายเราเข้ามาที่นี่ก่อนน้องชายเราก็ชักชวนมาตอนแรกน้องเราบอกว่าให้เปิดอ่านก่อนเราก็เปิดอ่านกระทู้ต่างๆ กระทู้สมัยก่อนมีครบทุกรสชาติ ดุเด็ดเผ็ดฮา
ก็ยังเห็นสมาชิกเก่าเขาก็ไม่ถือเอาเป็นเอาตาย
เราอ่านเราก็ชอบเราก็ขอสมัครเข้ามาเป็นสมาชิกรดน.แห่งนี้ เราก็แสดงความคิดเห็นช่วงประกอบ ณ ตอนนั้น เสื้อเหลืองมาแรงเข้ามามีบทบาททางสังคมการเมืองอย่างมาก ปิดนู้นนี้นั่นสาระพัดจะปิด เราก็ไม่เห็นด้วยและก็ไม่เอาด้วย ส่วนทางน้าแม้ว ณ ตอนนั้น ถึงแม้นเรา
จะเห็นด้วยกับนโยบายของน้าแม้ว ซึ่ง ทำออกมาให้เห็นเป็นรูปธรรมมากกว่า พรรคเก่าแก่ อย่างประชาธิปัตย์ เราก็ไม่เห็นด้วยกับน้าแม้ว
ว่าน้าแม้วปากพูดแรงไปเราก็เลยมาเชียร์ทางฝั่งน้าแม้ว ก็เลยโดนผลักมาเป็นสาวกน้าแม้วอีก เอ้อเป็นก็เป็นวะ
ต่อมา เกิดการยึดอำนาจกันเกิดขึ้น ทางเสื้อแดงก็ไม่พอใจก็ก่อม็อบ ถึงแม้นว่าเราจะชอบความเห็นของทางเสื้อแดง แต่เราก็ไม่ชอบวิธีการ
ก่อม็อบ เราไม่ชอบความรุนแรง เรายังคงยึดความเป็นระบบระเบียบแบบแผน เราก็เลยโดนผลักมาเป็นเสื้อแดง เราก็เลยว่าเอ่อ เป็นเสื้อแดง
ก็เป็นว่ะ
หลังปี49 ก็ยังตามอ่านทางฝั่งของนอนแหลกก็จะอ่านกระทู้ของคุณม้ามีกระทู้คุณม้าดังๆหลายเรื่องอยู่ก็ตามอ่าน ส่วนทางสมาชิกเสื้อแดง
ก็จะมีเยอะมากหน่อยจำชื่อสมาชิกดังๆไม่ค่อยได้แล้ว (เพราะช่วงหลังจากปี49 ล็อคอินดังๆก็อันตราทานหายวับไปหลายคน รวมทั้งเรา) แต่เราก็ยังคงชื่นชอบกับ รดน.แห่งนี้ ก็สมัครมาอีกเรื่อยๆจนหมดอมยิ้มชื่อ ก็ยังคงเหลืออมยิ้มที่เป็นตัวเลขไว้ก็ยังจะขอยืนยันเจตนารมณ์ว่ายัง
จะคงไม่ไปใหน
++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาถึงสมัยนี้ เรารู้สึกงุนงง และอึดอัดในการแสดงความเห็นเป็นอย่างมาก ถึงแม้นเราจะผ่านอะไรมาต่างๆนาๆ เช่น
ในเมื่ออยู่รวมกันไม่ได้ก็
ระเบิดบอร์ดกันไปเลย เราก็เลยโดนระเบิด แต่ก็ไม่เป็นไร ถ้าไม่ขอโทษ ก็อยู่กันไปอย่างงี้ ก็บอกไว้อย่างงี้ก็ยอมรับ
แล้วมาวันหนึ่งก็ได้รับรางวัลเลขเด็ดท้ายสามตัวกับเขาไปด้วยซึ่งเราก็เฉยๆนะคุณจะขู่อะไรยังงัยไม่ให้เราไม่ออกความเห็น ย่อมเป็นไปไม่ได้
เรารู้สึกไม่แฟร์กับเราเป็นอย่างมาก คุณบอกว่าในเมื่อไม่สบายใจก็เปลี่ยนโทรศัพท์เสีย พูดหนะพูดง่ายไปใหม เราใช้เบอร์โทรศัพท์
เบอร์นี้มาเกือบระยะเวลาการทำงานของเรา เพื่อนๆเรามีเป็นร้อยๆ จะให้เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ คุณออกเงินให้ใหม เราว่าไม่แฟร์กับเรา
สุดท้ายเราอยากจะบอกคุณๆว่าคุณๆจะให้เราขอโทษเนี้ย จะให้เราขอโทษเรื่องอะไร ยังงัย ผิดอะไร ในเมื่อจะให้เราขอโทษก็ต้องบอก
สาเหตุด้วยถ้าสาเหตุว่าเราผิดจริงเราจะยอมขอโทษ ถ้าสาเหตุว่าเราไม่ผิดจริงคุณๆที่บอกให้เราขอโทษเนี้ยคุณๆจะยอมขอโทษเราใหม
ขอระบายความในใจที่อึดอัดมานานเกินกว่าจะอธิบายด้วยข้อความสั้นๆต้องขออภัยกับเพื่อนสมาชิกที่ขอพื้นที่ในการระบายความอึดอัด
และขอขอบคุณในน้ำใจบรรดาเพื่อนสมาชิกที่ยังคงให้กำลังใจเราทุกๆคน นะเจ้าคะ
นพนครพิงค์
ขอระบายความในใจความอึดอัดบางประการจาก นพนครพิงค์ (ถ้าใครเห็นว่าไร้สาระกรุณาเพิกเฉย)
+++++++++++++++++++++
แรกเริ่มเดิมทีที่เราเข้ามาใน รดน.แห่งนี้ ก็ปี49 ก่อนปี49 นี่เราไม่ค่อยได้สนใจพันทิบเท่าไหร่นักที่เข้ามาเพราะเห็นน้องชายเราเข้ามาที่นี่ก่อนน้องชายเราก็ชักชวนมาตอนแรกน้องเราบอกว่าให้เปิดอ่านก่อนเราก็เปิดอ่านกระทู้ต่างๆ กระทู้สมัยก่อนมีครบทุกรสชาติ ดุเด็ดเผ็ดฮา
ก็ยังเห็นสมาชิกเก่าเขาก็ไม่ถือเอาเป็นเอาตาย
เราอ่านเราก็ชอบเราก็ขอสมัครเข้ามาเป็นสมาชิกรดน.แห่งนี้ เราก็แสดงความคิดเห็นช่วงประกอบ ณ ตอนนั้น เสื้อเหลืองมาแรงเข้ามามีบทบาททางสังคมการเมืองอย่างมาก ปิดนู้นนี้นั่นสาระพัดจะปิด เราก็ไม่เห็นด้วยและก็ไม่เอาด้วย ส่วนทางน้าแม้ว ณ ตอนนั้น ถึงแม้นเรา
จะเห็นด้วยกับนโยบายของน้าแม้ว ซึ่ง ทำออกมาให้เห็นเป็นรูปธรรมมากกว่า พรรคเก่าแก่ อย่างประชาธิปัตย์ เราก็ไม่เห็นด้วยกับน้าแม้ว
ว่าน้าแม้วปากพูดแรงไปเราก็เลยมาเชียร์ทางฝั่งน้าแม้ว ก็เลยโดนผลักมาเป็นสาวกน้าแม้วอีก เอ้อเป็นก็เป็นวะ
ต่อมา เกิดการยึดอำนาจกันเกิดขึ้น ทางเสื้อแดงก็ไม่พอใจก็ก่อม็อบ ถึงแม้นว่าเราจะชอบความเห็นของทางเสื้อแดง แต่เราก็ไม่ชอบวิธีการ
ก่อม็อบ เราไม่ชอบความรุนแรง เรายังคงยึดความเป็นระบบระเบียบแบบแผน เราก็เลยโดนผลักมาเป็นเสื้อแดง เราก็เลยว่าเอ่อ เป็นเสื้อแดง
ก็เป็นว่ะ
หลังปี49 ก็ยังตามอ่านทางฝั่งของนอนแหลกก็จะอ่านกระทู้ของคุณม้ามีกระทู้คุณม้าดังๆหลายเรื่องอยู่ก็ตามอ่าน ส่วนทางสมาชิกเสื้อแดง
ก็จะมีเยอะมากหน่อยจำชื่อสมาชิกดังๆไม่ค่อยได้แล้ว (เพราะช่วงหลังจากปี49 ล็อคอินดังๆก็อันตราทานหายวับไปหลายคน รวมทั้งเรา) แต่เราก็ยังคงชื่นชอบกับ รดน.แห่งนี้ ก็สมัครมาอีกเรื่อยๆจนหมดอมยิ้มชื่อ ก็ยังคงเหลืออมยิ้มที่เป็นตัวเลขไว้ก็ยังจะขอยืนยันเจตนารมณ์ว่ายัง
จะคงไม่ไปใหน
++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาถึงสมัยนี้ เรารู้สึกงุนงง และอึดอัดในการแสดงความเห็นเป็นอย่างมาก ถึงแม้นเราจะผ่านอะไรมาต่างๆนาๆ เช่น ในเมื่ออยู่รวมกันไม่ได้ก็
ระเบิดบอร์ดกันไปเลย เราก็เลยโดนระเบิด แต่ก็ไม่เป็นไร ถ้าไม่ขอโทษ ก็อยู่กันไปอย่างงี้ ก็บอกไว้อย่างงี้ก็ยอมรับ
แล้วมาวันหนึ่งก็ได้รับรางวัลเลขเด็ดท้ายสามตัวกับเขาไปด้วยซึ่งเราก็เฉยๆนะคุณจะขู่อะไรยังงัยไม่ให้เราไม่ออกความเห็น ย่อมเป็นไปไม่ได้
เรารู้สึกไม่แฟร์กับเราเป็นอย่างมาก คุณบอกว่าในเมื่อไม่สบายใจก็เปลี่ยนโทรศัพท์เสีย พูดหนะพูดง่ายไปใหม เราใช้เบอร์โทรศัพท์
เบอร์นี้มาเกือบระยะเวลาการทำงานของเรา เพื่อนๆเรามีเป็นร้อยๆ จะให้เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ คุณออกเงินให้ใหม เราว่าไม่แฟร์กับเรา
สุดท้ายเราอยากจะบอกคุณๆว่าคุณๆจะให้เราขอโทษเนี้ย จะให้เราขอโทษเรื่องอะไร ยังงัย ผิดอะไร ในเมื่อจะให้เราขอโทษก็ต้องบอก
สาเหตุด้วยถ้าสาเหตุว่าเราผิดจริงเราจะยอมขอโทษ ถ้าสาเหตุว่าเราไม่ผิดจริงคุณๆที่บอกให้เราขอโทษเนี้ยคุณๆจะยอมขอโทษเราใหม
ขอระบายความในใจที่อึดอัดมานานเกินกว่าจะอธิบายด้วยข้อความสั้นๆต้องขออภัยกับเพื่อนสมาชิกที่ขอพื้นที่ในการระบายความอึดอัด
และขอขอบคุณในน้ำใจบรรดาเพื่อนสมาชิกที่ยังคงให้กำลังใจเราทุกๆคน นะเจ้าคะ
นพนครพิงค์