สวัสดีค่ะ วันนี้อยากมาเล่าสู่กันฟัง หาที่ระบาย ว่าใครเจอประสบการณ์คล้ายๆเราบ้าง เผื่อมีข้อแนะนำ จะได้ไม่วู่วามชวนทะเลาะ
คือเรากับแฟนคบกันมาจะปีแล้วค่ะ อยู่ด้วยกัน ตอนที่เขาจีบเราตอนแรกๆเขาก็ดีนะคะ มีเวลาที่แน่นอนให้ จะไปไหนจะแชทหรือโทรมาบอกทุกครั้ง เพราะแรกๆคือเราเป็นคนไม่ค่อยตาม คือเพราะที่ไม่ตามเพราะรุ้ว่ายังไฃเขาก็จะรายงานบอกเราตลอด บางทีไม่เราไม่ถามเขายังมีแอบน้อยใจ มองว่าเราไม่สนใจ  แต่เมื่อพ.ย ที่ผ่านมาเขาย้ายที่ทำงานใหม่ แล้วงานเนี่ยรุ้สึกเหมือนจะหนักกว่าเดิม เลิก5โมง แต่ถ้ามีลูกค้าแจ้งเสียก่อน5โมงก็ต้องไปเคลียงานให้เสจ ก้ลุ้นกันไปในแต่ละวัน ละแบบแกทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดเลย ซึ่งที่จริงจะหยุดก้ได้แต่แกจะเอาโอที บอกจะเก็บตังเพื่ออนาคต แต่ทุกครั้งแกจะบอกก่อนว่ามีงานเข้าไม่เข้า ก่อนเลิกงาน เพราะมันทำให้เรารู้ว่าโอเค เลิกดึกเราจะได้ไม่รอกินข้าว หรือหาอะไรรอ วางแผนสเตปถัดไป กินข้าวกับเพื่อนแทน หรืออะไรยังไงว่ากันไป แต่พักหลังเริ่มไม่ได้โทรมาบอก แพลนทุกอย่างที่คุยไว้ เช่น เดี๋ยวเลิกงานไปนุ่นนั่นนี่กัน เราทำกับข้าวรอจนเย็น บอกลูกค้าเลี้ยงข้าวละ พักหลังเราก็เริ่มโทรเช็คละว่าจะกลับกี่โมง อะไรยังไง เราก้โทรถามมาตลอดนะหลังๆ แต่มีวันนึงเราโทรไปทำเสียงหงุดหงิดใส่ แบบโทรมาทำไม มีอะไร พอตกเยนเลิกงานกลับมาเราทั้งคู่ก็มานั่งเคลียปัญหากันจู่ๆเขาก้บอกว่าอึดอัดเหมือนเราเข้าไปก้าวก่ายเขามากไป ทำไมต้องถามว่ายุไหน กลับเมื่อไหร่ แบบตัวก้ไม่ได้ติดกัน คือแบบเราจุกเลยค่ะ ไปไม่ถูก คือมองย้อนไปตอนแรกเขารายงานเราตลอด ตอนนี้บอกไม่ว่างพิมพ์งานมันเข้าเลยโฟกัสที่งาน (แต่งานเข้าในไลน์ ไอ้แชทข้างๆก้แชทเราพิมพ์บอกนิดเดียวว่าเลิกค่ำจะได้กะเวลาถูกก้ไม่เหนมันแย่ยังไง) เขาเปนคนทำให้เราเคยชินที่เป็นแบบนั้นตั้งแต่แรก ตอนนี้เรารักเขาไปแล้วเหมือนเราเปนฝ่ายเรียกร้องมากกว่าเฉยทั้งบางทีก้ทำตัวปกติ ทำงานเข้าโอทั้งอาทิตย์ทุกวัน กลับบ้านดึกตลอด เราก้ทำงานนะใช่ว่าไม่ทำ เราหยุดเสาร์อาทิตย์ เขาทำงานเราไม่เคยว่าเลย ขอแค่แบบตอนเย็นของวันที่เราหยุดไม่ทำโอทีต่อไม่ได้หรอ อยากใช้เวลาด้วยกันบ้าง มันเหมือนตอนเราโสด เรายุคนเดียวตลอดเลย วันธรรมดาทำงานกลับมาต่างคนต่างเหนื่อยแทบจะไม่ได้คุยกันยุละ เราคุยกับเขานะเรื่องนี้ แล้วเขาตัดบทที่ว่าโอเคงั้นอาทิตย์หน้าจะลามายุด้วยทั้งวัน พูดเหมือนประชด เหมือนไม่เข้าใจคงามหมายที่เราสื่อ คือสำหรับเราเราเหมือนเดิมทุกอย่าง จะทำงานบ้างานแค่ไหนก้ตามอย่างน้อยแค่บอกเราว่าเลท กลับค่ำ จะได้ไม่ต้องรอ อาทิตย์นึงได้ใช้เวลานั่งกินข้าวด้วยกัน มีเวลาให้กันไม่ใช่แค่ตอนปิดไฟละนอนข้างๆเช้ามาก้คนละที่ละทาง บางทีมันก้มีความรุ้สึกที่แบบมันไม่ต่างอะไรกับการยุคนเดียวเลย นี่พึ่งคบกันจะปีชีวิตคนละทางเลย เข้าใจนะคะผช ส่วนใหญ่อยากมีเงินดูแลครอบครัวเยอะๆสร้างอนาคต แต่สำหรับเราความสุขใจ ความเข้าใจ การแคร์ความรู้สึกกันมันคือส่วนสำคัญที่สุด เพราะเราไม่ใช่ผู้หญิงที่ต้องการผู้ชายร่ำรวย เราหาตังได้เอง เก็บออมแบบค่อยๆเก็บไม่รีบแถมมีความสุขมันเพอเฟคกว่า ใครเคยเจอประสบการณ์คล้ายๆนี่ไหมคะ ช่วยแนะนำหน่อย ทุกคนมองมุมไหนกันบ้าง เผื่ออาจจะได้เหนอีกๆหลายมุม ขอบคุณค่ะ:฿