เราแต่งงานกับสามีและมีลูกด้วยกัน 1 คน และอีกไม่ช้านาน สามีเราจะเป็นพ่อหม้าย และเราจะเป็นซิงเกิ้ลมัม เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะเราจะไม่อยู่ใช้คำว่าสามีภรรยากับเขาอีกต่อไปแล้ว เราเหนื่อย เราเจ็บ เราเสียใจ เราเสียความรู้สึก กับหลายๆเรื่อง หลายๆราว ชอบทำร้ายจิตใจ ไม่เคยสนเคยแคร์ความรู้สึก ไม่เทคแคร์ไม่ใส่ใจอะไรเลย มีปัญหาอะไรก็ไม่เคยพูดไม่เคยบอก บางทีเราถามไปด้วยความเป็นห่วง กับกลายเป็นว่าเราไปยุ่ง  เราหาเรื่อง พูดอะไรก็ผิด จะบอกจะเตือนอะไร กับกลายเป็นว่าเรา จะพูดอะไรทำอะไรก็ผิด ก็ไม่ดี เวลาน้อยใจ ก็ทำได้แค่ปลอบใจตัวเอง เวลางอน ก็ต้องง้อตัวเองแล้วหายเอง ไม่เคยเอาอกเอาใจ มองข้ามจุดเล็กๆของเรา หลายครั้งที่ทัเลาะกัน เราจะต้องเป็นฝ่ายที่จะพูดเพื่อปรับความเข้าใจ เวลาเราถามเกี่ยวกับสารทุกข์สุขดิบ ก็บ่ายเบี่ยง จะไม่พูดไม่คุย ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น และอีกมากมายที่เขาจะเทและทำร้ายจิตใจเรา ตอนแรก เราคิดว่า เราต้องอดทนเพื่อลูก แล้วเราก็ทำดีที่สุดของเราแล้ว เรารัก เราแคร์ เราเอาใจใส่ อดทนกับคำพูดและการกระทำที่ทำร้ายจิตใจ เป็นฝ่ายที่เข้าหาเพื่อปรับความเข้าใจเวลาทะเลาะกัน คอยเป็นห่วงเป็นใย คือทำหมดทุกอย่างแล้ว ทำดีที่สุดแล้วจริงๆ แต่เราก็รู้สึกได้นะ ว่าเขารักเรามาก ตั้งใจทำงานหาเงินมาให้เรากับลูก แต่นั่นก็เป็นหน้าที่ความรับผิดชอบ ของคนเป็นพ่อ ของคนเป็นหัวหน้าครอบครัว แต่เขาไม่เคยทำหน้าที่เป็นคนรักเป็นสามีเลย เขามองข้ามเรา ถ้าจะอยู่ด้วยกันแล้วมองข้ามกัน ทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ ก็ไม่ต้องอยู่ทำร้ายกันจะดีกว่า ในเมื่ออยู่ด้วยกันแต่ไม่เคยทำหน้าที่คนรักหน้าที่ของสามีที่ควรมีกับเรา ส่งเงินมาให้ลูกก็ได้ ไม่ต่างกัน ตอนนี้เราตัดสินใจและไม่ลังเลแล้ว เราไม่เสียดายและไม่เสียใจที่เลือกแบบนี้ เพราะเราทำเต็มที่และทำดีที่สุดเท่าที่คนๆนึงจะทำได้อย่างสุดความสามารถที่มีอยู่ เราอดทนและทำเพื่อเขาทุกอย่างแบบสุดแล้ว  "ตอนนี้เราเหนื่อยมากพอ เจ็บมากพอ เสียความรู้สึกมากพอ เสียใจมากพอ มากพอจนที่เราคิดได้ว่า เราไม่ควรอยู่ตรงนี้แล้ว ทำไมเราต้องไปฟูมฟายกับที่ไม่เห็นคุณค่าของเราอะไรนักหนา เราคิดว่าเราควรพอแล้ว" ... "อยากฝากถึงทุกคนที่มีคนรัก จะรักอย่างเดียวไม่ได้ ต้องแสดงออกให้เขารู้ด้วยว่ารัก อะไรที่มันสื่อว่านักก็ทำไปเถอะ เพราะวันนึงคุณอาจจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะคิดว่านักเขาเลย อย่ามองข้ามกัน ดูแลเอาใจใส่กันให้ดีๆ อะไรที่รู้ว่าทำไปแล้วมันทำร้ายจิตใจเขาทำให้เขาเสียใจก็อย่าทำ มีอะไรก็คุยกันปรับความเข้าใจกัน งอนก็ง้อซะไม่เสียหายหรอก อย่างน้อยคุณจะไม่เสียใจ หากวันใดวันนึง คุณสองคนต้องจากกันไป เพราะคุณได้ทำโอกาสนั้นให้เต็มที่และดีที่สุดแล้ว" เชื่อสิ!!!