มหากาพย์ลาวเหนือ 30 ชั่วโมง
นี่รีวิวเที่ยวหรือศึกสงครามวะ แสดงว่าทริปนี้ต้องดูยิ่งใหญ่แน่ ๆ
เปล่าเลย 30 ชั่วโมงที่ว่านี้ต้องติดตามตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องนะฮะ มันจะมีเฉลยบอกให้ว่าเพราะอะไร


Chapter 0 : เกริ่นนำ

จุดหมายปลายทางของทริปนี้คือเมือง พ ง ส า ลี เหนือสุดของลาว ซึ่งอีกนิดเดียวก็จะติดชายแดนจีนแล้ว
ซึ่งผมไปตะลอนมาตั้งแต่ปลายปี 60 แต่เพิ่งมีอารมณ์เขียน + ต้องเคลียร์งานส่งท้ายปี


หน้าตาของเมืองพงสาลีก็จะประมาณนี้ เอาไปดูเป็นอินโทรก่อนนะครัช

ทำไมต้องไปไกลถึงพงสาลีด้วย ทั้ง ๆ ที่หลวงพระบาง วังเวียง และเวียงจันทน์ ก็คือที่สุดของลาวแล้ว
ตอบแบบแมน ๆ เลย กุอินดี้ ไม่ชอบเที่ยวเมืองที่คนไปกันเยอะ
โจทย์คือ อยากเห็นวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของคนลาวแบบออร์แกนิก และยังเป็นสถานที่ Unseen ในสายตานักท่องเที่ยว
ซึ่งผมหาข้อมูลอยู่นานพอสมควร ก็เจอโซนที่น่าสนใจอยู่เหนือหลวงพระบางขึ้นไปอีก คือ

ลาวเหนือ : พงสาลี
ลาวอีสาน : ซำเหนือ

สุดท้ายผมเลือกไปพงสาลี เพราะผมใช้เซนส์ตัดสินว่า พงสาลีน่าจะมีความเป็นออร์แกนิกมากกว่า
เรื่องของอารมณ์ล้วน ๆ 55555


Chapter 1 : เริ่มต้น

เรามาเริ่มต้นวางแผนเดินทางกันดีกว่า จากที่ดูกระทู้รีวิวล่าสุดเมื่อปี 59 + ดู Google Map + ถามผู้รู้
ก็ได้แผนการเดินทางคร่าว ๆ ว่า


แต่พอผมเอาแผนการเดินทางนี้ไปคุยกับพี่ที่เคยไปลาวมาแล้ว เละเป็นชุดเลย
"จะบ้าเหรอ ถ้าจะพักที่อุดมไซย ทำไมไม่เข้าทางเชียงของไปเลย"
จริง ๆ ก็รู้ครับว่า ไปทางเชียงของง่ายสุดแล้ว แต่อยากบุกเบิกเส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักไง
"ถ้าอยากลองไปเส้นทางใหม่นะ นั่งรถน่าน - หลวงพระบาง ไปดีกว่า ค้างที่หลวงพระบาง 1 คืน แล้วค่อยต่อรถไปพงสาลี"
ซึ่งรถสายนี้ก็เพิ่งเปิดได้ไม่นานด้วย ก็น่าลอง เผื่อจะได้แวะเที่ยวหลวงพระบางด้วย


เส้นทางจากน่านไปหลวงพระบางมันก็จะประมาณนี้ครับ เดี๋ยวผมขอกลับไปตั้งต้นที่กรุงเทพฯ ก่อนนาจ้า


จากกรุงเทพฯ มาน่านจะนอนข้ามคืนบนรถหรือจะเหาะข้ามชั่วโมงก็ได้ตามแต่สะดวก
แต่ผมขอนอนข้ามคืนเพราะงบมีจำกัด ขาไปยอมเหนื่อยหน่อย ไว้ไปเอาสบายตอนขากลับ
ซึ่งออปชั่นรถทัวร์ขอแนะนำแค่ยักษ์ใหญ่ 2 เจ้าพอ แต่งวดนี้ขอเลือกเจ้านี้เพราะระยะหลัง ๆ รู้สึกว่า
นอนสบายกว่ากันเยอะเลย


ออกจากกรุงเทพฯ 2 ทุ่มกว่า ถึงขนส่งน่าน 6 โมงเช้า ไปถึงก็เช็กเที่ยวรถหลวงพระบางเลยครับ
ซึ่งรถมีเที่ยวเดียวคือ 8 โมงเช้า ค่าตั๋ว 660 บาท
ด้วยความที่รถสายนี้เพิ่งเปิดได้ไม่ถึงเดือน คนยังไม่รู้จักรถสายนี้เท่าไหร่ + ผมไปวันธรรมดา
ทำให้วอล์กอินซื้อตั๋วได้อย่างชิล ๆ (ปล. ใช้พาสปอร์ตยื่นซื้อตั๋วเท่านั้นนาจ้า)  


จองตั๋วเสร็จ ขอเข้าตลาดเช้าไปซื้อเสบียงตุนก่อน กันเหนียวเผื่ออาหารลาวไม่ถูกปาก





ซื้อเสบียง กินข้าวเช้าเสร็จ เดินจากตลาดกลับมาขนส่งก็ 7 โมงกว่า ๆ แล้ว
แถมรถบัสก็มาจอดรอที่ชานชาลาแล้วด้วย ไปนอนเล่นรอบนรถดีกว่าครับ




รีวิวรถน่าน - หลวงพระบาง สไตล์ดิบเถื่อน

สภาพรถเหมือนรถป.2 ที่ย่อส่วนลงมา ถ้าจำไม่ผิดทั้งคันรถมีแค่ 21 ที่นั่ง
ซึ่งถ้าจะไปวันหยุดเสาร์ - อาทิตย์ โทรจองล่วงหน้ากับบขส. จะชัวร์กว่าเด้อ
ถ้าระหว่างทางอยากนอน สามารถปรับเบาะเอนได้มากสุดแค่ 130 องศานะครัช
วันที่ผมไป ทั้งคันรถมีผมคนเดียวที่เป็นคนไทย (ไม่รวมคนขับ) นอกนั้นอีก 3-4 คนเป็นคนลาวหมด
โ ค ต ร ส บ า ย
แต่ ! บนรถไม่มีห้องน้ำ
อะไรนะ บนรถไม่มีห้องน้ำ !
ว่าไงนะ บนรถไม่มีห้องน้ำ !
แต่ถ้าไม่ไหวจริง ๆ บอกพี่คนขับให้จอดกลางทางได้ครับ


08.20 ได้เวลา ล้อหมุน (จริง ๆ ต้องออกตั้งแต่ 08.00 ละ)




วิวข้างทางจากทุ่งช้างไปด้านห้วยโก๋นคือดีย์ ขอแชะเก็บไว้หน่อย


10.30 ถึงด่านห้วยโก๋น พี่คนขับก็ให้ทุกคนลงจากรถไปยื่นพาสปอร์ตกับใบออกนอกประเทศที่ตม. ทั้งฝั่งไทยและลาว
10.50 ผ่านด่านไทยและลาวอย่างคูล ๆ แค่บอกว่าจะไปไหน ไปทำอะไร ก็พอแล้ว ไม่ต้องอารัมภบทเยอะ

ปล. จุดขึ้นรถในไทยมีแค่ ขนส่งน่าน กับ ด่านห้วยโก๋น เท่านั้น
สำหรับใครที่จะขึ้นจากท่าวังผา ปัว เชียงกลาง ทุ่งช้าง อันนี้ผมไม่ชัวร์ว่าเขาจอดรับได้มั้ย
ลองสอบถามเพิ่มเติมกับบขส. ดูนะครับ


รถสองแถวลาวสไตล์ มารอรับคนไปส่งที่คิวรถเมืองเงิน ใกล้ ๆ จากด่านแค่ไม่กี่กิโลเอง


11.00 ผู้โดยสารทุกคนทำเรื่องผ่านด่านกับตม. เรียบร้อย ก็ได้ฤกษ์ล้อหมุนต่อ
พี่คนขับบอกว่าอีก 1 ชั่วโมงจะถึงจุดพักกินข้าวที่หงสา


เราก็มาเสพวิวข้างทางฆ่าเวลากัน


คนลาวนิยมเลี้ยงแพะดำนะจ๊ะ จบภาพนี้ก็ตัดไปที่นิทราสักประเดี๋ยว


ตื่นมาอีกทีก็ถึงโรงไฟฟ้าหงสา แสดงว่าใกล้จะเข้าเขตเมืองแล้ว และก็งีบต่อ 555




Chapter 2 : กลางทาง

12.00 เราก็มาถึงเมืองหงสา พี่คนขับจอดกินข้าวที่ร้านเฝอที่ไม่รู้ว่ารสชาติจะเป็นยังไง ต้องโดนละครับ


หน้าตา เ ฝ้ อ ของลาวก็จะประมาณนี้แหละ มีชอยส์ให้เลือกว่าจะหมูหรือเนื้อ
ต่างกับหน้าตาของฝั่งไทยราวฟ้ากับเหว (อย่าไปคาดหวังว่ามันก็เหมือนกันนะจ๊ะ)
ส่วนรสชาติเหรอ ... ส่วนตัวคือเฉย ๆ พอกินได้ แต่รู้สึกมัน ๆ ไปหน่อย
ราคาชามละ 15,000 กีบ = 60 บาท (1 บาท = 250 กีบ)
แต่ปริมาณเท่ากับก๋วยเตี๋ยวที่บ้านเรา 2 ชามรวมกันในชามเดียว ให้เยอะมากกกกกกก
ปล. จ่ายเป็นเงินบาทก็ได้ เขาทอนเป็นเงินกีบให้ ถ้าอยากแลกเงินกีบเพิ่มค่อยไปแลกที่หลวงพระบางทีเดียวเน้อ


เก็บตกด้วยเกาเหลาเนื้อของพี่คนลาวที่นั่งรถมาด้วยกันครับ (กินได้แค่คำสองคำก็แพ้กลิ่นคาวซะแล้ว)
อิ่มแล้วเราก็เดินทางต่อ ดูนาฬิกาก็ใกล้จะบ่ายโมงแล้ว เมืองต่อไปที่เราจะผ่านคือเมืองไซยะบุรี (ไชยบุรี)


Chapter 3 : ดวงจันทร์

หงสา - ไซยะบุรี เป็นอีกเส้นทางที่ข้างทางวิวสวย โค้งเยอะ แม่ฮ่องสอนเรียกพี่ได้เลยน้อง
แต่...ไม่ค่อยมีรถผ่านไปมา ส่วนใหญ่จะมีแต่รถบรรทุกขนส่งของจีนที่ใช้เส้นทางนี้ ยอมใจพี่แกจริง ๆ ที่กล้าใช้ทางวิบากแบบนี้
เปล่าหรอก เส้นทางจากหงสาไปไซยะบุรีมีแค่เส้นทางนี้แหละ (บังคับ) ไบค์เกอร์สนใจไปหลวงพระบางทางนี้มั้ยเอ่ย


ด้วยความเหนื่อยล้าสะสม ทำให้ผมต้องงีบหลับสลับกับตื่นมาดูวิวเป็นระยะ ๆ


โค้งก็เยอะ ทางก็แคบ สองเลนวิ่งสวนกันแต่ความกว้างเท่าเลนเดียว โดนเบียดทีมีสิทธิ์ไปรายงานตัวที่ใต้พิภพได้


ทำไมผมถึงเปรียบเปรยว่าเหมือนได้ไปดวงจันทร์ ภาพนี้คือคำตอบครับ
และแทบจะตลอดทั้งช่วงขึ้นเขาพิชิตสารพัดโค้งก็จะต้องเจอกับสภาพทางแบบนี้ไปตลอด
ซึ่งกว่าจะลงมาพื้นราบได้ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ไป 2 ชั่วโมงกว่า


อยากจะบอกว่า ระหว่างทางที่ได้เห็นวิถีชีวิตในหมู่บ้าน รู้สึกว่าน่าเที่ยวกว่าปลายทางอีก




จากภาพนี้เราเริ่มเข้าเขตพื้นราบ เป็นสัญลักษณ์บอกว่าใกล้จะถึงไซยะบุรีแล้ว
ผมก็สู้ความง่วงไม่ไหว ของีบหน่อยละกัน


ตื่นมาอีกทีก็ 15.30 ข้างหน้าเป็นสะพานข้ามแม่น้ำโขง แสดงว่าเราเลยเมืองไซยะบุรีมาแล้ว



แ ม่ น้ำ โ ข ง





ข้ามน้ำมาแล้วหมดกังวลเรื่องทางไปเลยครับ เพราะไม่มีทางโค้งทางชันให้พิชิตแล้ว
เป็นทางราบตลอดทางจนถึงหลวงพระบางเลย พื้นถนนดีมาก รถบัสเริ่มทำความเร็วได้มากขึ้น




16.00 เป็นช่วงเวลาที่เด็กเลิกเรียน เกาะกลุ่มกันเดินกลับบ้าน ผมก็รัวช็อตยาว ๆ ไป
จากนั้นผมก็นั่งดูข้างทางยาว ๆ ไป ขี้เกียจถ่ายรูปละ ไม่รู้รถจะวิ่งเร็วไปไหน ถ่ายรูปออกมาสั่นบ้าง โฟกัสไม่เข้าบ้าง
เลยเก็บภาพด้วยตาเปล่าบ้างละกัน (แต่ถ้ากะจังหวะเป็นและมือนิ่งพอ ก็อาจได้ภาพที่สวยกว่าของผมก็ได้นะ)


17.15 รถบัสมาถึงสถานีขนส่งหลวงพระบางโดยสวัสดิภาพ อย่างแรกที่ต้องทำคือไปเช็กรอบรถไปพงสาลี แล้วก็พบว่า
ห น้ า ก ร ะ ด า ษ เ ต็ ม จ้ า (10,000 คำ) ไว้มาต่อตอนหน้านาจ้า