ดูในรายการเลขอวดกรรม คนหลายตอนเลยที่หลายคนที่มาออกรายการ อ้างว่าไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตเพราะกรรมส่งผลให้มาเกิดในครอบครัวที่พ่อแม่ทะเลาะกันกิน กินเหล้า ติดเอดส์ ติดยา.....พ่อแม่มีแฟนใหม่, ตัวเองโดนจับมาอยู่กับป้าบ้าง ญาติบ้างที่เขามีลูกตัวเองอยู่แล้ว จึงเกิดการเปรียบเทียบน้อยใจประชดชีวิต ว่าต้องเห็นป้าก็มีลูกรักของเขาอยู่แล้วทั้วที่ป้าส่งให้คนมาออกรายการนั่นเรียนหนังสือแต่เพราะน้อยใจไม่ได้อยู่กะแม่แล้วยังต้องเห็นป้าให้ความรักลูกตนเองและมาบ่นแต่กับคนที่มาออกรายการ ผู้มาร่วมรายการน้อยใจประชดชีวิตหนีออกจากบ้าน ไม่เรียนไปมีแฟน ท้องขึ้นมาทำแท้ง ขายตัว บราๆ......
มีคนในสังคมไทยที่เป็นอย่างนี้เยอะมาก.....
ผู้ใหญ่หลายคนบอกว่าคนไทยเป็นนิสัยสันดารขี้น้อยใจ หนักก็ไม่เอาเบาก็ไม่สู้ ชอบสบาย อิจฉาน้อยเนื้อต่ำใจ จึงทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จ จะว่าเป็นคนๆก็ไม่ได้เพราะมีคนไทยแบบนี้เยอะมากๆเลยถ้าใครดูเลขอวดกรรม
ในขณะที่เรามีคนรู้จักแต่มีเชื้อต่างชาติ (แขกอินเดียครึ่งไทย) แม่เขาเป็นคนไทยทำงานเป็นสาวใช้อายุแค่15ในครอบครัวคนไทยครอบครัวหนึ่ง ต่อมาแม่เขาเกิดไปท้องกับแขกมา.....พยามปกปิดเรื่องนี้ก็เลยพยามจับผู้ชายเจ้าของบ้านให้รับเด็กในท้องเป็นลูก..... ต่อมาพอคลอดลูกเสร็จก็ทิ้งไป ลูกที่ท้องกะแขกก็มาคลอดอยู่ที่บ้านเจ้านาย ผู้ชายคนไทยซึ่งรับเลี้ยงเป็นเหมือนลูกแท้ๆ แต่เพราะด้วยความที่มีแม่เด็กเป็นคนใช้ซ้ำยังเป็นเมียน้อยของเจ้าของบ้าน.... หน้าตาเด็กออกมาไม่เหมือนไทยอีก ออกแขกและหล่อ .....บรรดาลูกๆของเจ้าของบ้านกับเมียหลวงต่างหมั่นไส้เด็กคนนี้มาก ตอนเด็กๆก็โดนแกล้งด้วย และถูกเรียกมาสั่งสอนว่าต้องเจียมตัวเองนะเขาส่งให้เรียนหนังสือ
แต่ถ้าอยากได้อะไีรมากไปกว่านั้นต้องหาเองจากการไปทำงานพิเศษขณะเรียน.......ซึ่งเด็กคนนี้กลับไม่มีความน้อยใจใดๆเลย
เขาตั้งใจเรียนและจงรักภักดีต่อครอบครัวพ่อบุญธรรมและลูกๆ
เมียหลวงที่แกล้ง และพยามทำดีด้วยรับใช้ทุกอย่างจนทุกคนเอ็นดูเด็กคนนี้ ปัจจุบันเด็กคนนี้เรียนจบมาทำงานดีด้านวิทยาศาสตร์ ได้เงินเดือนเยอะและพึ่งพาตัวเองได้ เรียนจบสูงกว่าลูกเจ้าของบ้านที่ส่งเสียเขา
เรียนทุกคน, เขาเก่งคณิตศาสตร์กะวิทยาศาสตร์มาก
จากสิ่งที่เราเล่ามานี้มันพอสรุปได้ไหมว่าทำไมคนไทยแท้ที่เจอสถาณะการ๊์น้อยเนื้อต่ำใจ โดนกลั่นแกล้ง ตกอับ? แต่กลับมีทางออกที่หาความสุขประชดชีวิตไปวันๆจนทำให้ชีวิตยิ่งพังแบบคนไทยที่มาออกรายการเลขอวดกรรมทั้งหลาย?
แต่เด็กลูกครึ่งไทยอินเดียเจอสถาณะการณ์แบบเดียวกัน แต่กลับไม่รู้สึกคิดน้อยใจ นอกกรอบ เขาให้เรียนเรียนเท่านั้นที่ทำให้ประสบความสำเร็จ เขาก็เรียนโดยไม่เคยรู้สึก emotional อะไรที่ลูกเจ้านายมีพ่อมีแม่ได้นั้นนี้แต่เขาทำไมได้ เขากลับไม่รู้สึกตรงนั้นสักนิดแต่กลับทำตามที่ถูกสอนมาไม่เดินออกนอกกรอบ หรือประชดชีวิตเช่นพวกคนไทย ทำให้ปัจจุบันเขามีงานมีเงินเดือนและประสบความสำเร็จยิ่งกว่าลูกเจ้านายที่ส่งเขาเรียนด้วยซ้ำ หลายคนมาพึ่งเด็กคนนี้อีกต่างหาก นี้เพราะพันธุกรรมเขาด้วยหรือเปล่าทำให้ไม่ emotional จึงประสบความสำเร็จ?
อย่างนี้ใช่พันธุกรรมไหมคะ? ที่ว่าทำอะไรตามใจคือเชื้อไทยแท้
กะทำอะไรในกฏระเบียบ นิสัยตรงหน้าเดียว ไม่ emotional คือนิสัยทางพันธุกรรมของพวกคนคอร์เคเซี่ยนแบบฝรั่งหรือแขก
อยากทราบว่าชาติพันธุ์มีผลต่อนิสัย ขี้เกียจ ขี้น้อยใจ หนักไม่อาเบาไม่สู้ หรือชาติพันธุ์อดทน ไม่emotionalไหม
ดูในรายการเลขอวดกรรม คนหลายตอนเลยที่หลายคนที่มาออกรายการ อ้างว่าไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตเพราะกรรมส่งผลให้มาเกิดในครอบครัวที่พ่อแม่ทะเลาะกันกิน กินเหล้า ติดเอดส์ ติดยา.....พ่อแม่มีแฟนใหม่, ตัวเองโดนจับมาอยู่กับป้าบ้าง ญาติบ้างที่เขามีลูกตัวเองอยู่แล้ว จึงเกิดการเปรียบเทียบน้อยใจประชดชีวิต ว่าต้องเห็นป้าก็มีลูกรักของเขาอยู่แล้วทั้วที่ป้าส่งให้คนมาออกรายการนั่นเรียนหนังสือแต่เพราะน้อยใจไม่ได้อยู่กะแม่แล้วยังต้องเห็นป้าให้ความรักลูกตนเองและมาบ่นแต่กับคนที่มาออกรายการ ผู้มาร่วมรายการน้อยใจประชดชีวิตหนีออกจากบ้าน ไม่เรียนไปมีแฟน ท้องขึ้นมาทำแท้ง ขายตัว บราๆ......
มีคนในสังคมไทยที่เป็นอย่างนี้เยอะมาก.....
ผู้ใหญ่หลายคนบอกว่าคนไทยเป็นนิสัยสันดารขี้น้อยใจ หนักก็ไม่เอาเบาก็ไม่สู้ ชอบสบาย อิจฉาน้อยเนื้อต่ำใจ จึงทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จ จะว่าเป็นคนๆก็ไม่ได้เพราะมีคนไทยแบบนี้เยอะมากๆเลยถ้าใครดูเลขอวดกรรม
ในขณะที่เรามีคนรู้จักแต่มีเชื้อต่างชาติ (แขกอินเดียครึ่งไทย) แม่เขาเป็นคนไทยทำงานเป็นสาวใช้อายุแค่15ในครอบครัวคนไทยครอบครัวหนึ่ง ต่อมาแม่เขาเกิดไปท้องกับแขกมา.....พยามปกปิดเรื่องนี้ก็เลยพยามจับผู้ชายเจ้าของบ้านให้รับเด็กในท้องเป็นลูก..... ต่อมาพอคลอดลูกเสร็จก็ทิ้งไป ลูกที่ท้องกะแขกก็มาคลอดอยู่ที่บ้านเจ้านาย ผู้ชายคนไทยซึ่งรับเลี้ยงเป็นเหมือนลูกแท้ๆ แต่เพราะด้วยความที่มีแม่เด็กเป็นคนใช้ซ้ำยังเป็นเมียน้อยของเจ้าของบ้าน.... หน้าตาเด็กออกมาไม่เหมือนไทยอีก ออกแขกและหล่อ .....บรรดาลูกๆของเจ้าของบ้านกับเมียหลวงต่างหมั่นไส้เด็กคนนี้มาก ตอนเด็กๆก็โดนแกล้งด้วย และถูกเรียกมาสั่งสอนว่าต้องเจียมตัวเองนะเขาส่งให้เรียนหนังสือ
แต่ถ้าอยากได้อะไีรมากไปกว่านั้นต้องหาเองจากการไปทำงานพิเศษขณะเรียน.......ซึ่งเด็กคนนี้กลับไม่มีความน้อยใจใดๆเลย
เขาตั้งใจเรียนและจงรักภักดีต่อครอบครัวพ่อบุญธรรมและลูกๆ
เมียหลวงที่แกล้ง และพยามทำดีด้วยรับใช้ทุกอย่างจนทุกคนเอ็นดูเด็กคนนี้ ปัจจุบันเด็กคนนี้เรียนจบมาทำงานดีด้านวิทยาศาสตร์ ได้เงินเดือนเยอะและพึ่งพาตัวเองได้ เรียนจบสูงกว่าลูกเจ้าของบ้านที่ส่งเสียเขา
เรียนทุกคน, เขาเก่งคณิตศาสตร์กะวิทยาศาสตร์มาก
จากสิ่งที่เราเล่ามานี้มันพอสรุปได้ไหมว่าทำไมคนไทยแท้ที่เจอสถาณะการ๊์น้อยเนื้อต่ำใจ โดนกลั่นแกล้ง ตกอับ? แต่กลับมีทางออกที่หาความสุขประชดชีวิตไปวันๆจนทำให้ชีวิตยิ่งพังแบบคนไทยที่มาออกรายการเลขอวดกรรมทั้งหลาย?
แต่เด็กลูกครึ่งไทยอินเดียเจอสถาณะการณ์แบบเดียวกัน แต่กลับไม่รู้สึกคิดน้อยใจ นอกกรอบ เขาให้เรียนเรียนเท่านั้นที่ทำให้ประสบความสำเร็จ เขาก็เรียนโดยไม่เคยรู้สึก emotional อะไรที่ลูกเจ้านายมีพ่อมีแม่ได้นั้นนี้แต่เขาทำไมได้ เขากลับไม่รู้สึกตรงนั้นสักนิดแต่กลับทำตามที่ถูกสอนมาไม่เดินออกนอกกรอบ หรือประชดชีวิตเช่นพวกคนไทย ทำให้ปัจจุบันเขามีงานมีเงินเดือนและประสบความสำเร็จยิ่งกว่าลูกเจ้านายที่ส่งเขาเรียนด้วยซ้ำ หลายคนมาพึ่งเด็กคนนี้อีกต่างหาก นี้เพราะพันธุกรรมเขาด้วยหรือเปล่าทำให้ไม่ emotional จึงประสบความสำเร็จ?
อย่างนี้ใช่พันธุกรรมไหมคะ? ที่ว่าทำอะไรตามใจคือเชื้อไทยแท้
กะทำอะไรในกฏระเบียบ นิสัยตรงหน้าเดียว ไม่ emotional คือนิสัยทางพันธุกรรมของพวกคนคอร์เคเซี่ยนแบบฝรั่งหรือแขก