มันคือประสบการณ์ที่จะทำให้เราแกร่ง
ดิฉันก็มีประสบการณ์ที่เลวร้ายค่ะ...เป็นคนค้ำประกันเงินกู้....แล้วโดนยึดบ้านเพื่อใช้หนี้แทนเขา เงินเดือน8พันกว่า ผ่อนหนี้ตัวเองเดือนละ3500...มาโดนยึดบ้านเพื่อจ่ายหนี้คนอื่นทั้งที่ยอดหนี้240000บาท....ปัจจุบันเงินเดือนเหลือเข้าบัญชี2200 บาท...ท้อง8เดือนจะคลอดอยู่รอมร่อ เคยขี่มอเตอร์ไซค์ระยะทาง40กิโลเมตร เพื่อไปขอยืมเงินลุงที่ต่างอำเภอ...เคยเก็บและแกะเงินเหรียญโปรยทาน เคยทำหลายๆอย่างที่ไม่เคยมาก่อนในชีวิต...ผ้าอ้อมลูกยังไม่มีเงินซื้อ....กัดฟันกู่เงินก้อนเพื่อปิดนี้คนอื่นเพื่อแลกกับการไถ่ถอนบ้านที่ถูกยึด
ปรึกษาทนายก็แนะนำให้ฟ้อง ดิฉันก็ฟ้องนะแต่คำพิพากษาก็แค่กระดาษแผ่นเดียว...เขาไม่กลัว เขาถือว่าไม่มีทรัพย์สินให้ยึดได้ ..... ดิฉันไม่ยอม
เดินขึ้นไปหาหัวหน้างานเขา....ไม่ได้เรื่องอีก....เกินขึ้นไปหาผู้อำนวยการเลยค่ะทีนี้....ตอนนี้พอจะมีความหวังอยู่บ้างเพราะผอ.มีคำสั่งให้หัวหน้างานเก็บหนี้มาให้ดิฉันและถ้าเก็บไม่ได้จะให้หัวหน้างานรับผิดชอบจ่ายแทน...ใจชื้นมาหน่อยค่ะว่าจะได้เงินคืน
     เป็นกำลังใจให้นะคะ..เพราะดิฉันโดนเรื่องราวนี้มาตั้งแค่ พ.ค.ปีที่แล้ว...ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เครียดจนแทบจะเป็นบ้า ตอนนี้การเดินเข้าหาการจัดการปัญหาแบบกล้าๆบ้าบิ่นของดิฉันเริ่มเห็นผลมาลงบ้างแล้วค่ะ
ปล.ตั้งแต่เกิดเรื่องมาเงินก็ไม่มี...แค่จะซื้อกางเกงให้ลูกสักตัวยังลำบากเลยค่ะ
มันจะดีขึ้นนะคะ ขอให้คุณสู้อย่างมีสตินะคะ