คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
พ่อคงเป็นห่วงความรู้สึกของคุณ แต่จากที่เล่ามาคุณน่ารักทั้งพ่อและลูกเลยนะคะ. คุยกับพ่อแบบเปิดใจ พ่อจะได้ไม่คิดไปเองว่าลูกอาจจะอาย ทั้งๆที่คุณไม่ได้อาย. แล้วคำถามนี้จากปากพ่อจะหมดไปค่ะ ทำให้ท่านมั่นใจมากขึ้นนะคะ
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
ทุกครั้งที่จับมือของพ่อขึ้นห้าง พ่อชอบถามว่า "ไม่อายเหรอ"
อะไรกันวะ แบบถามทุกครั้งเลยค่ะ งงงวยกับพ่อตัวเองมาก คือให้หนูอายอะไรอ่ะ พ่อเลี้ยงหนูมานะ พอพ่อถามแล้วแบบ "หรือพ่ออายที่มีลูกแบบหนู" พ่อหนูเค้าชอบแต่งตัวแบบเชยๆอ่ะค่ะ จริงๆพ่อเป็นคนที่น่ารักมากเลยนะคะ หนูอยากได้อะไรก็ซื้อให้ แบบมันดี้ดีย์ หนูซื้อของติ่งเค้าก็ไม่เคยว่า ไม่เคยบ่น ซื้อโปสเตอร์มา20บาท บอกจะไปอัดกรอบให้200 น่ะ! เขาอายอะไรกันเหรอคะ ทำไมถึงอายเหรอคะ พ่อชอบบอกว่า "กลัวหนูอาย" หนูจะอายอะไรคะ?? คนวัดแค่การแต่งตัวเหรอ วัดที่หน้าตาเหรอ ไม่ได้วัดที่นิสัยเหรอคะ ไม่ได้วัดที่ความเป็นคนเหรอ ภายนอกมันดูดีแต่ภายในมันจะดูดีเหมือนที่เห็นเหรอคะ
.
.
เคยไปซื้อข้าว2กล่อง พ่อกำลังล้วงเงิน เขาบอกว่ามีเงินมั้ย และจากนั้นพ่อก็หยิบแบงค์พันมาจ่าย....
ในใจหนู:เป็นไงละ อิดอก หมั่นไส้เว่อร์
.
.
.
และสุดท้ายนี้ "อย่ามองคนจากภายนอกเลยค่ะ คุณไม่รู้หรอกนะคะ ว่าคนนั้นเขาแสนดีเหมือนหน้าตารึเปล่า"