สับสนมากเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะรักต่อหรือพอแค่นี้ เรากับเขาคบกันมา1ปีกว่าแล้ว แรกๆเราสองคนก็รักกันมาก เข้าใจกันดี มีความสุขเสมอ แต่หลังๆมารู้สึกว่าเขามาตามตื้อมากเกินไป ก้าวก่ายชีวิตความเป็นส่วนตัวมากเกินไป เหมือนกับว่าเราเริ่มมีเวลาให้กับตัวเองน้อยลง มันก็ดีนะที่มีคนมาตามมาอยู่มาคอยเอาใจแบบนี้ เพราะก่อนหน้านี้ก็ทำแบบนั้น แต่ตอนนี้มันยังไงๆไม่รู้เริ่มตอแยมากขึ้นเรื่อยๆ เราทำงานเขาก็เริ่มไม่ให้ทำ ต้องการให้เราอยู่ด้วย เราไปคุยงานไปอยู่ใกล้กับเพื่อนผู้ชายก็หึงหวงหาว่าเราไปจีบเขาหรือเขามาสนใจให้ท่าเรา จะให้เราตัดขาดกับเพื่อนผู้ชาย แฟนเราเริ่มทำอย่างกับว่าโลกนี้ต้องมีแค่ฉันและเธอ มันไม่ส่วนตัว มันเหมือนกับชีวิตนี้ถูกบงการ (ลืมบอกไปค่ะว่าแฟนเด็กกว่าไป1ปี) แต่ดีนะที่เขารักเราคนเดียว รักมากจนมันเกินไปจริงๆ อย่างกับว่าบางทีเราอยู่กับเพื่อนสาว มันยังหาว่าเราไม่เผื่อเวลาให้ จะให้เราตัดขาดกับเพื่อนสาว หรือไม่ตัดขาดก็ได้ แค่อยู่หับมันให้มากกว่าเพื่อน สนใจมันให้มากกว่างาน เพราะสิ่งเหล่านี้จะทำอะไรไม่ไหร่ก็ได้
มันดูลำบากมากเลยค่ะ พอเราอึดอัดจนต้องพูดตรงๆไปก็ขี้ประชดประชัน เป็นผู้ชายขี้งอนมาก งอนมากกว่าเราอีก เห้ออออ! บางครั้งมันโกรธที่เราไม่ทำตามที่มันต้องการ มันก็จะเขวี้ยงโทรศัทพ์บ้าง ทุบกำแพง เขวี้ยงสิ่งของ จนเรากลัวไปเลยค่ะ บางครั้งก็กลุ้มใจมากนั่งคิดเสมอว่า "นี่มันความสุขของเราสองคนหรือความสุขของมันคนเดียว" เราเคยบอกเลิกหลายครั้งทั้งๆที่ไม่เคยบอกเลิกใคร เราก็เสียใจที่เสียมัน และเสียดายเวลาที่คบกันมาตลอด พอเลิกไปได้2-3วันเขามาคืนดีก็ใจอ่อนตลอด
จ
อยากรู้ความเห็นจากทุกคนมากเลยค่ะว่าควรคบต่อหรือหยุดกับมันสักที เราสับสนจนไม่รู้จะทำไงต่อละ ตัวมันไม่มีเหตุผลหรือเป็นเพราะอาการสัญญาณของเราเบื่อจนไม่รักมันมากกว่า มันคือไรกันแน่????