มีอยู่ว่าเราไปอาศัยอยู่กับครอบครัวทางฝั่งสามีเป็นอพาร์ทเมนต์ อยู่ได้ ประมาณ1เดือน แต่เราไปอยู่ห้องพี่สาวสามี ซึ่งแม่สามีก็อยู่อีกหนึ่งห้อง เรามาอยู่กับสามีไม่ได้ทำงานเพราะเลี้ยงลูก อายุ1.8ขวบ เราไปอยู่ไม่ได้อยู่เฉยๆนะคะ ช่วยทำความสะอาดบ้าน ล้างจาน ซักผ้า ก๊อกน้ำ หุงข้าว ของใช้ก็ซื้อเข้าบ้าน อะไรหมดก็ซื้อมาไว้ ทำกับข้าวให้ครอบครัวสามี ซึ่งไมีมีใครช่วยเราทำเลยเราทำคนเดียว ไหนจะเอาลูกด้วย ทำทั้งห้องแม่สามีและพี่สาว แต่เขาไม่ได้ใช้ให้เราทำนะเราเต็มใจทำในฐานะลูกสะใภ้ เราชอบทำงานบ้าน แต่บางทีครอบครัวสามีเห็นเราทำให้ เขาก็แทบไม่แตะอะไรเลย แต่เราก็เฉยๆนะ เพราะเรามาอาศัยเขาอยู่ นานๆไปอะไรก็ทิ้งขว้างทำเละเทะสกปกให้เราทำเราเก็บไปซะทุกอย่างเราต้องมาทำเอง บางทีก็เหนื่อยมากไหนจะลูกอีกลูก็ซน ค่ากับข้าวเราให้แม่สามีต่างหากในวันที่ไปอยู่ และเราก็ซื้อมาให้คนในบ้านกินอีกด้วยตังเรา เราไม่คิดอะไร แต่แม่สามีชอบพูดบ่นเรื่องตัง พูดทำนองว่า ตังค่ากับข้าวไม่มีแล้วทีนี้จะเอาตังที่ไหนซื้อกับข้าว พูดบ่นลอยๆทุกวัน ทั้งที่เราก็ให้เงินเขานะ และเราก็ซื้อให้กินอีก บางครั้งเราก็แทบไม่ได้ไปกินข้าวกับเขาเลย ซื้อแยกกินกับลูกและสามี เขาก็ทำงานนะคะเงินเดือน14000 แต่ทำไมชอบบ่นว่าเงินไม่มีจะเหน็บแนมเราหรืออะไร เราไม่เคยเห็นแก่ตัวกับครอบครัวสามีเลยมีแต่ช่วยเหลือหยิบยื่นให้ อีกอย่างไม่ได้ทำงาน เงินที่ได้มีใช้ก็จากสามีให้ ก็เจียดให้ค่าอาหาร ช่วยกัน หรือบางครั้งเราจะกินด้วยหรือไม่ได้กินเราก็ให้ เงินที่มีก็ต้องเอาใช้จ่ายในครอบครัวเราด้วย ลูกก็กำลังเล็กอยู่วัยกำลังกิน ไหน แพมเพิสนม ค่าข้าว3เวลา ของสามีอีกด้วย แม่สามีแทบไม่เคยหยิบยื่นอะไรให้เรากับลูกและสามีมีแต่จะเอา ขี้งกขี้เหนียวเห็นแก่ได้อะไรก็บอกไม่มีๆทั้งๆที่ก็มีอยู่ ส่วนพี่สาวสามีนะที่เราไปอยู่ห้องด้วย เราก็ช่วยออกค่าห้องคนละครึ่งนะรวมน้ำไฟ ค่ากับข้าวด้วยบางทีไม่มีเราก็หยิบยื่นให้ แต่พี่สาวสามีเป็นคนไม่ขยันขี้กียจนอนทั้งวันเล่นมือถือ การงานไม่หาทำ เรียนมหาวิทยาลัยแล้วนะคะ คิดจะขอแต่ตังน้องชาย(สามีเรา) ใช้อย่างเดียว สามีก็มีภาระนะ ลูกกับเมียอีก และรถอีก และยังมีพี่สาวที่ขี้เกียจมาเกาะอีก พี่สาวไม่ได้มีพันธะหรือครอบครัวทำไมต้องมาเบียดเบียนน้องชาย งานการก็หาทำไปสิ จะได้มีเงิน ไม่ต้องมานอนยันค่ำเล่นมือถือกินและนอน โดยไม่ทำอะไรเลย ห้องก็สกปกมากถ้วยจานไม่ล้าง ห้องน้ำไม่ขัด เสื้อผ้ากองใส่ตระกร้าตั้งเป็นภูเขา รองเท้าผ้าใบก็วางเกะกะหน้าประตู10คู่!!! ถุงเท้าอีก หน้าโต๊ะเครื่องแป้งนะยิ่งดูไม่ได้เลยเละเทะ ผู้หญิงอะไรสกปกไม่เอาอะไรเลยขี้เกียจสันหลังยาว ชอบทำตัวแบบว่ามีตังนะใช้ของดีๆแพงๆแบรนด์แต่ตังไม่มีใช้ นั่งอยู่แต่ในห้องไม่ออกไปเที่ยวไหน เพราะไม่มีตัง พอวันที่เราให้ค่าเช่าห้องคนละครึ่งกับพี่แฟนไป ที่นี้พอนางได้ตังนางไปเที่ยวด้วยความเร็วแสงเลยคะ แต่งตัวเสร็จรีบไปเลย กลับบ้านมานี่ของพะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือเลย โอ้ยสงสัยมีเงินเลยซื้อเหมามา พอเงินไม่มีก็มาขอน้องชายแต่ไม่กล้ามาขอเรานะ หิวข้าวก็มากินกะเรา ทั้งที่เอาตังค่าห้องที่เราให้ไปถลุงหมดแล้ว พอสามีเราเกิดปัญหาหรืออุบุติเหตุเนี้ย ครอบครัวเขาไม่มีใครช่วยเลยน้องจากเรา แม้กะทั้งเรื่องเงินก็ไม่เคยช่วยสามีเราปัดความรับผิดชอบ ปล่อยให้เรารับแทน อะไรก็เราๆๆ เขาไม่ช่วยเลย สามีก็ลูกเขาน้องชายเขา ครอบครัวนี้เห็นแก่ตัวจริงๆ เรารักสามีเรามากเราเกลียดครอบครัวสามีไม่อยากพบอยากเจออีก ไม่อยากให้สามีไปเจอ อย่าหาว่าเรากีดกันเลย ทางด้านนู้นเขาไม่เคยดูดำดูดีลูกชายเลยไม่ถามข่าวคราว มีอะไรก็ไม่เคยช่วยเหลือมีแต่จะเอาๆๆ เลยไม่อยากให้สามีไปเจออีก ใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ สุดท้ายต้องไปนับญาติกับครอบครัวสามีไหม เกลียดเข้าไส้