ทำไมไม่พากันปฏิบัติให้ถึงธรรมตัดกิเลสขาดออกจากจิต พระอรหันต์ท่านปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ศาสนาวุ่นวายเพราะการไม่ปฏิบัติให้เคร่งครัด
อ่านมากท่องมากแล้วมาข่มคนอื่นว่าตัวเองเก่ง เดินตามคำสอนพระอริยะไม่ผิด พระที่ท่านพากันตีพระธรรมวินัยท่านหมดกิเลสยัง
ระวังนะสิ่งที่พุทธองค์บัญญัติใว้ท่านพากันแก้ไข จะเป็นเหมือนปลาสีทองสวยงาม แต่กลิ่นปากเหม็นไปทั่วเมืองอีกรูปนะ

พระพุทธเจ้าตรัสว่า...ถ้าคำสอนของท่าน ขัดแย้งกันก็จงรู้ว่ามีคนหนึ่งจำมาผิดครับ เพราะท่านประกาศตนว่า จากตรัสรู้ถึงปรินิพพาน
ท่านจะพูดไม่ผิดเลย ฉะนั้นท่านจึงตรัสหลัก มหาปเทศน์4ไว้แยกแยะ เพราะรู้ว่าเวลายาวนานจะมีคนมาเติมแต่งข้อธรรมให้ผิดเพี้ยน

ดังนั้นข้อธรรมใดที่ขัดกันกับพระสูตรอื่นๆ อย่างเช่น การรดน้ำมนต์ 13 พระสูตรห้ามทำ 1พระสูตร บอกให้ทำได้ พระพุทธเจ้าแนะนำให้ตัดข้อความที่ขัดแย้งออก พอไปตรวจดูที่พระไตรปิฏก กลับพบว่าพระสูตรที่แปลกแยกนั้น เขียนขึ้นมาลอยๆ ว่าพระโบราณจารย์กล่าวว่าเกี่ยวกับการที่พระพุทธเจ้าสั่งให้ทำน้ำมนต์
นี่แค่เรื่องเดียวนะครับ มีอีกหลายอันที่ปลอมปน ขัดกันไปมา คนศึกษาเล่าเรียนรุ่นหลังๆคนไหนที่รู้จักแยกแยะเป็น ก็อาจจะไปถูกทาง
แต่คนที่มีเวลา หรือความชำนาญน้อย ก็อาจหลงทางได้ ทุกวันนี้ศาสนาพุทธมีวัตถุมงคลพุทธพานิชย์เต็มไปหมด
พระเริ่มเกี่ยวข้องด้วยเงินจนเสียหลักการแห่งการให้สงฆ์สลัดทิ้ง ล่าสุดถึงขั้นยักยอกทรัพย์ประชาชนเลยครับ
สังคมเราก็แย่ขึ้นทุกวันทั้งที่มีสถานปฏิบัติธรรมเต็มไปหมดแสดงว่าอาจจะพากันไปผิดทางเสียส่วนใหญ่ เลยบรรลุมรรคผลได้ช้า
ศาสนาและศีลธรรมก็เสื่อมลงทุกวัน นี่แหล่ะครับปัญหา