เเบบนี้ครูชอบเรามั้ย
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราเเอบปลื้มครูที่โรงเรียน จำได้ว่าตอนที่เเอบชอบครูครั้งเเรกครูตอนนั้นครูมาสอนเเทนครูประจำวิชาที่ลาคลอดลูก เราเป็นเด็กหลังห้องนะเเต่วันนั้นเรานั่งเเถวหน้าเลยโต๊ะติดกับโต๊ะครูโอ้ยฟิน คาบนั้นเรียนไม่รู้เรื่องเลยนั่งเขินอยู่ ตอนเเรกก็คิดว่าจะได้เรียนเเค่คาบเดียวเเต่ที่ไหนได้เรียนทั้งเทอมเลยจ้า เราก็นั่งโต๊ะเดิมเพราะจะได้เห็นครูชัดๆเเละด้วยความที่นั่งไกล้ครู ครูก็จะยืมพวกอุปกรณ์ต่างๆที่เราบ่อยๆ คือเราชอบเรียนวิชานี้นะเเละในห้องเวลาครูถามก็จะตอบอยู่คนเดียวครูก็เลยจะดูที่เราคนเดียวพอเราตอบครูก็จะสอนต่อไม่ตาม เปิดเทอมวันเเรกของปีการศึกษาใหม่ครูก็มาถามเราไม่เรียนหรอ จะเรียนได้ไงค่ะครูวันเเรกเขาทำความสะอาดก๊านนน. เราก็สนิทกันมากขึ้นคุยกะครูมากขึ้นเเละเพื่อนก็เเซวกันว่าครูหล่อ เเล้วเราก็เลยตะโกนบอกครูว่าครูค่ะเพื่อนบอกว่าครูหล่อเเล้วครูก็เดินมาที่เราเเล้วเราก็เลยบอกว่าอ้วนครูก็ทำท่าเหมือนจะต่อยเรา พอครูเดินไปเพื่อนก็บอกเหมือนจะสนิทกันเนอะ ดูเล่นกันคือตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเขินมากเลยบอกเพื่อนไปว่าก็ปกติก็เล่นเเบบนี้กะทุกคนอยู่เเล้ว เเละหลังจากนั้นครูจะชอบให้ไปซื้อน้ำให้เเละทุกครั้งที่ไปซื้อน้ำเราจะเก็บเงินครูไว้เเล้วใช้เงินเราซื้อตอนนี้เงินที่ครูให้ไปซื้อน้ำอยู่ที่บ้านเต็มเลย ครูจะถามว่ากินป่าว กินกับอะไร ไปไหนอ้ะ จะถามทุกกลางวันเเล้วตอนที่ไปจันทบุรีคือไปกันประมาน50คน เเล้วครูก็วิ่งมาถามเราเล่นน้ำป่าวพอกับที่พักครูก็ถามหิวมั้ยกินไรยังคือเป็นห่วงเกินหน้าเกินตาคนอื่นมาก เเล้วพอกลางคืนครูออกไปกินเบียร์กับมาเกือบเช้าเราก็ไม่ยอมนอนจนกว่าครูจะมา พอเช้าเราเดินออกมาข้างนอกเห็นครูเดินเซมาก็เลยยืนเฉยๆเเล้วครูก็เดินมาชนเราคือชนเเบบโดนกันครึ่งตัวเล้วก็เลยบอกครูเป็นไรป่าวเเต่จิงๆเเล้วครูไม่ได้เมาก็เเค่อยากชนเราเฉยๆ ตอนนั้นไปอยู่จัน4วันทุกครั้งที่กินข้าวครูจะถามตลอดว่าเป็นไงบ้างเเล้วมื้อสุดท้ายก่อนกับบ้านเราไม่กินข้าวกันที่โรงเรียนตอนที่นั่งรอเพื่อนอยู่ครูถามกินข้าวยังเราบอกกินเเล้วเเล้วครูก็บอกกินตอนไหนไม่เห็นเลย พอตอนที่วาดรูปในหลวงอยู่คือตอนนั้นหัดวาดเลยวาดไม่สวยเเล้วครูก็มานั่งข้างๆเเล้วบอกให้วาดใหม่เเล้วก็พูดว่าคือเชื่อว่า...ทำได้ เเละหลังจากนั้นตอนที่วาดรูปครูก็พูดกับเราว่าทำไมน่ารักพูดทุกครั้งที่เจอเราเเบบนี้ประมาน3วันเเต่เราก็ไม่ได้ตอบเพราะเขินอยู่ หลังจากนั้นครูก็ทำตาหนาวให้ เเละพอมีกิจกรรมที่โรงเรียนเราก็จะเเอบมองครูตลอดเเต่เราก็ไม่เห็นว่าจะมองเราเลยเราเลยบอกให้เพื่อนดูให้หน่อยว่าครูทำอะไรเพื่อนบอกว่าครูมองเราอยู่เราก็มองครูตลอดนะเเต่พอครูมองเราเราก็จะมองอย่างอื่นเเล้วให้เพื่อนดูเเทนเเต่พอเราดูว่าครูมองเราครูก็จะทำเป็นดูรอบๆ เเละตอนนั้นไปค่ายตรงที่เรานอนมันเป็นตรงที่ฝนหยดพอดี ครูก็มาดูตลอดคอยเปิดเต้นท์มาดูบ่อยๆว่าตรงที่เรานอนเปียกมั้ยถามตลอดการอยู่ค่ายกินไรยัง หิวป่าว เหนื่อยมั้ย มีผู้ชายจีบป่าว เเล้วครูก็ให้เราผูกผ้าพันคอให้เพื่อนทำให้ครูก็ไม่เอาเอาอันที่เราทำ เละก็มาเรียนปกติเราไม่ค่อยชอบวิชาที่ครูถนัดเท่าไรเราเลยให้ครูช่วยสอนเเละบางที่ก็เเอบทำให้บ้างคือทุกคนจะบอกว่าเรากะครูเป็นเเฟนกันเเต่เราไม่ได้เป็นเราก็เลยถามว่าทำไมคิดว่าครูเป็นเเฟนเราเพื่อนบอกว่าก็เห็นสนิทกันเกินก็ครูเป็นห่วงขนาดนั้นเเค่เดินทางไกลยังขี่รถตาม เเละพอเปิดเทอมเราไปงานประจำปีเรามองเป็นครูคนหนึ่งเขาเห็นเป็นครูประจำชั้นตอนประถมเเละเขานั่งอยู่ด้วยกันเเล้วครูที่เคยเป็นครูประจำชั้นก็พูดชื่อเราเเล้วก็ชี้มาที่เราเเล้วครูที่เราเเอบชอบก็รีบหันมาหาเราทั้งๆที่เเฟนเขาก็นั่งอยู่ข้างๆ เเละพอขึ้นปีการศึกษาใหม่ก็ไปค่ายอีกครูก็มาดูตลอดเพราะนอนติดกะเต้นท์ผู้ชายครูก็มายืนเฝ้าตอนกินข้าวเเล้วถามว่าเหนื่อยมั้ย ที่นอนนอนได้มั้ยมีใครมารบกวนมั้ยเล่นฐานเป็นไงบ้างร้อนมั้ยตื่นอาบน้ำตอนไหน เเละพอวันกับค่ายครูก็ถือกล่องข้าวมา8กล่องเป็นของกลุ่มเราคือเด็กเดินมาประมาน1กองเเต่ครูถามเราว่าหิวข้าวป่าวกินข้าวป่าวถ้าไม่กินจะให้รุ่นพี่นะเราเลยบอกให้ไปเลยเเล้วเราก็กลับมาที่โรงเรียนคำเเรกที่ครูถามหิวข้าวเเล้วถือกล่องข้าวมาหนึ่งกล่องเเล้วเราบอกเเหวะเซเว่นเเล้วอิ่มเเล้วก็เลยถามว่าครูไม่ได้เอาข้าวให้พี่หรอครูบอกให้เเล้วอันนี้ของครูครูเก็บไว้ให้เเล้วเพื่อนเราก็พูดกันหลายคนว่าเเม่ไม่อยู่ว่ะจะกลับยังไงเเละครูก็เดินมานั่งโต๊ะเดียวกับเราเเล้วถามว่ากลับยังไงใครมารับให้ครูไปส่งป่าว เเละเวลาที่ครูใช้ไปซื้อน้ำก็จะใช้เเค่เราคือตอนนั้นจำได้ว่างอลอะไรครูไม่รู้เเล้วไม่คุยกะครูเรายืนอยู่ตรงประตูที่เป็นกระจกข้างหลังเเล้วเพื่อนอยู่ข้างหน้าเเล้วครูให้ไปซื้อน้ำเเล้วเดินผ่านหน้าเพื่อนมาเผื่อจะเอาตังใส่มือเราที่จะให้ไปซื้อน้ำ เเละตอนนั้นเราก็เขาไปในห้องครูกะเพื่อนอีก3คนไปนั่งอาศัยพัดลมเย็นๆเเล้วครูก็ร้องเพลงอะไรไม่รู้เเต่เนื้อเพลงคือ " เธอเพียงคนคือหนึ่งเดียวที่ต้องการฉันจะทำทุกๆทางด้วยวิณญาณเละใจก็ฉันจะรักเธอ.....
" ประมานนี้จำได้เเค่นี้เเละที่เหลือก็ฟังไม่ร้องร้องเเค่เพลงเดียว เเละเวลายืนเวรหน้าโรงเรียนวันนั้นไม่มีคนไปรับเหลืออยู่หน้าโรงเรียน5คนสุดท้ายครูก็มาจอดระที่เราเเล้วบอกไม่มีคนมารับหรอไปลงมั้ยขึ้นรถมาเเล้วเราก็ไม่หันไปคุยด้วยเล้วครูก็พูดว่างอลอะไรยังไม่ได้ทำไรเลยงงวันต่อมาเจอกันที่โรงอาหารครูก็มาสกิดที่เเขนเล้วถามว่าเป็นเราบอกป่าวครูบอกเเล้วเมื่อวานอ้ะเราก็เลยบอกครูไม่เป็นหนูครูไม่รู้หรอกครูก็บอกก็ไม่รู้ไง เเล้วตอนเสาร์-อาทิตย์เราจะว่าเรียนวาดรูปที่โรงเรียนกะรู้ที่ไม่ใช่ครูสอนศิลปะเเต่เขาวาดรูปสวยเลยเเอบมาเรียนไม่มีใครรู้นะมีเเค่เรากะครูที่สอนวาดเเค่นั้นเเละครูที่สอนวาดก็ไม่ได้รู้จักกะครูที่เราเเอบปลื้มด้วยเราก็เลยให้ครูที่วาดรูปสวยวาดรูปให้หน่อยเเล้วรูปที่ครูเขาวาดให้ได้รางวัลด้วยครูที่เราเเอบชอบก็เดินมาบอกรู้นะว่าใครทำเราก็เลยงงจะรู้ได้เเสดงว่าครูต้องเเอบดูเราเเน่ๆ เเล้วตอนนั้นเราไปอบรมเเต่ครูไม่ได้ไปมันเป็นวันหยุดเราปวดท้องมากเราเลยโทรบอกครูที่เราชอบว่าหนูปวดท้องค้ะหนูกลับบ้านได้มั้ยเเล้วครูก็ไม่พูดเเล้วตัดสายเราไปไม่เกิน10นาทีครูมาถึง(เเต่ตอนเเรกที่โทรไปตอนที่ยังไม่บอกว่าปวดท้องครูบอกว่าพึ่งตื่น)คือครูเป็นห่ห่วงเรามารับมาหาเราเลย เเต่ตอนนี้ครูย้ายโรงเรียนเเล้วเราจะไม่เจอครูคนนี้อีกนานเเค่ไหนก็ไม่รู้เเต่เรารักครูเราควรทำไงดี ตอนเเรกคิดว่าให้จบจากโรงเรียนนี้ก่อนเเล้วจะสารภาพกับครู
เเอบรักครู
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราเเอบปลื้มครูที่โรงเรียน จำได้ว่าตอนที่เเอบชอบครูครั้งเเรกครูตอนนั้นครูมาสอนเเทนครูประจำวิชาที่ลาคลอดลูก เราเป็นเด็กหลังห้องนะเเต่วันนั้นเรานั่งเเถวหน้าเลยโต๊ะติดกับโต๊ะครูโอ้ยฟิน คาบนั้นเรียนไม่รู้เรื่องเลยนั่งเขินอยู่ ตอนเเรกก็คิดว่าจะได้เรียนเเค่คาบเดียวเเต่ที่ไหนได้เรียนทั้งเทอมเลยจ้า เราก็นั่งโต๊ะเดิมเพราะจะได้เห็นครูชัดๆเเละด้วยความที่นั่งไกล้ครู ครูก็จะยืมพวกอุปกรณ์ต่างๆที่เราบ่อยๆ คือเราชอบเรียนวิชานี้นะเเละในห้องเวลาครูถามก็จะตอบอยู่คนเดียวครูก็เลยจะดูที่เราคนเดียวพอเราตอบครูก็จะสอนต่อไม่ตาม เปิดเทอมวันเเรกของปีการศึกษาใหม่ครูก็มาถามเราไม่เรียนหรอ จะเรียนได้ไงค่ะครูวันเเรกเขาทำความสะอาดก๊านนน. เราก็สนิทกันมากขึ้นคุยกะครูมากขึ้นเเละเพื่อนก็เเซวกันว่าครูหล่อ เเล้วเราก็เลยตะโกนบอกครูว่าครูค่ะเพื่อนบอกว่าครูหล่อเเล้วครูก็เดินมาที่เราเเล้วเราก็เลยบอกว่าอ้วนครูก็ทำท่าเหมือนจะต่อยเรา พอครูเดินไปเพื่อนก็บอกเหมือนจะสนิทกันเนอะ ดูเล่นกันคือตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเขินมากเลยบอกเพื่อนไปว่าก็ปกติก็เล่นเเบบนี้กะทุกคนอยู่เเล้ว เเละหลังจากนั้นครูจะชอบให้ไปซื้อน้ำให้เเละทุกครั้งที่ไปซื้อน้ำเราจะเก็บเงินครูไว้เเล้วใช้เงินเราซื้อตอนนี้เงินที่ครูให้ไปซื้อน้ำอยู่ที่บ้านเต็มเลย ครูจะถามว่ากินป่าว กินกับอะไร ไปไหนอ้ะ จะถามทุกกลางวันเเล้วตอนที่ไปจันทบุรีคือไปกันประมาน50คน เเล้วครูก็วิ่งมาถามเราเล่นน้ำป่าวพอกับที่พักครูก็ถามหิวมั้ยกินไรยังคือเป็นห่วงเกินหน้าเกินตาคนอื่นมาก เเล้วพอกลางคืนครูออกไปกินเบียร์กับมาเกือบเช้าเราก็ไม่ยอมนอนจนกว่าครูจะมา พอเช้าเราเดินออกมาข้างนอกเห็นครูเดินเซมาก็เลยยืนเฉยๆเเล้วครูก็เดินมาชนเราคือชนเเบบโดนกันครึ่งตัวเล้วก็เลยบอกครูเป็นไรป่าวเเต่จิงๆเเล้วครูไม่ได้เมาก็เเค่อยากชนเราเฉยๆ ตอนนั้นไปอยู่จัน4วันทุกครั้งที่กินข้าวครูจะถามตลอดว่าเป็นไงบ้างเเล้วมื้อสุดท้ายก่อนกับบ้านเราไม่กินข้าวกันที่โรงเรียนตอนที่นั่งรอเพื่อนอยู่ครูถามกินข้าวยังเราบอกกินเเล้วเเล้วครูก็บอกกินตอนไหนไม่เห็นเลย พอตอนที่วาดรูปในหลวงอยู่คือตอนนั้นหัดวาดเลยวาดไม่สวยเเล้วครูก็มานั่งข้างๆเเล้วบอกให้วาดใหม่เเล้วก็พูดว่าคือเชื่อว่า...ทำได้ เเละหลังจากนั้นตอนที่วาดรูปครูก็พูดกับเราว่าทำไมน่ารักพูดทุกครั้งที่เจอเราเเบบนี้ประมาน3วันเเต่เราก็ไม่ได้ตอบเพราะเขินอยู่ หลังจากนั้นครูก็ทำตาหนาวให้ เเละพอมีกิจกรรมที่โรงเรียนเราก็จะเเอบมองครูตลอดเเต่เราก็ไม่เห็นว่าจะมองเราเลยเราเลยบอกให้เพื่อนดูให้หน่อยว่าครูทำอะไรเพื่อนบอกว่าครูมองเราอยู่เราก็มองครูตลอดนะเเต่พอครูมองเราเราก็จะมองอย่างอื่นเเล้วให้เพื่อนดูเเทนเเต่พอเราดูว่าครูมองเราครูก็จะทำเป็นดูรอบๆ เเละตอนนั้นไปค่ายตรงที่เรานอนมันเป็นตรงที่ฝนหยดพอดี ครูก็มาดูตลอดคอยเปิดเต้นท์มาดูบ่อยๆว่าตรงที่เรานอนเปียกมั้ยถามตลอดการอยู่ค่ายกินไรยัง หิวป่าว เหนื่อยมั้ย มีผู้ชายจีบป่าว เเล้วครูก็ให้เราผูกผ้าพันคอให้เพื่อนทำให้ครูก็ไม่เอาเอาอันที่เราทำ เละก็มาเรียนปกติเราไม่ค่อยชอบวิชาที่ครูถนัดเท่าไรเราเลยให้ครูช่วยสอนเเละบางที่ก็เเอบทำให้บ้างคือทุกคนจะบอกว่าเรากะครูเป็นเเฟนกันเเต่เราไม่ได้เป็นเราก็เลยถามว่าทำไมคิดว่าครูเป็นเเฟนเราเพื่อนบอกว่าก็เห็นสนิทกันเกินก็ครูเป็นห่วงขนาดนั้นเเค่เดินทางไกลยังขี่รถตาม เเละพอเปิดเทอมเราไปงานประจำปีเรามองเป็นครูคนหนึ่งเขาเห็นเป็นครูประจำชั้นตอนประถมเเละเขานั่งอยู่ด้วยกันเเล้วครูที่เคยเป็นครูประจำชั้นก็พูดชื่อเราเเล้วก็ชี้มาที่เราเเล้วครูที่เราเเอบชอบก็รีบหันมาหาเราทั้งๆที่เเฟนเขาก็นั่งอยู่ข้างๆ เเละพอขึ้นปีการศึกษาใหม่ก็ไปค่ายอีกครูก็มาดูตลอดเพราะนอนติดกะเต้นท์ผู้ชายครูก็มายืนเฝ้าตอนกินข้าวเเล้วถามว่าเหนื่อยมั้ย ที่นอนนอนได้มั้ยมีใครมารบกวนมั้ยเล่นฐานเป็นไงบ้างร้อนมั้ยตื่นอาบน้ำตอนไหน เเละพอวันกับค่ายครูก็ถือกล่องข้าวมา8กล่องเป็นของกลุ่มเราคือเด็กเดินมาประมาน1กองเเต่ครูถามเราว่าหิวข้าวป่าวกินข้าวป่าวถ้าไม่กินจะให้รุ่นพี่นะเราเลยบอกให้ไปเลยเเล้วเราก็กลับมาที่โรงเรียนคำเเรกที่ครูถามหิวข้าวเเล้วถือกล่องข้าวมาหนึ่งกล่องเเล้วเราบอกเเหวะเซเว่นเเล้วอิ่มเเล้วก็เลยถามว่าครูไม่ได้เอาข้าวให้พี่หรอครูบอกให้เเล้วอันนี้ของครูครูเก็บไว้ให้เเล้วเพื่อนเราก็พูดกันหลายคนว่าเเม่ไม่อยู่ว่ะจะกลับยังไงเเละครูก็เดินมานั่งโต๊ะเดียวกับเราเเล้วถามว่ากลับยังไงใครมารับให้ครูไปส่งป่าว เเละเวลาที่ครูใช้ไปซื้อน้ำก็จะใช้เเค่เราคือตอนนั้นจำได้ว่างอลอะไรครูไม่รู้เเล้วไม่คุยกะครูเรายืนอยู่ตรงประตูที่เป็นกระจกข้างหลังเเล้วเพื่อนอยู่ข้างหน้าเเล้วครูให้ไปซื้อน้ำเเล้วเดินผ่านหน้าเพื่อนมาเผื่อจะเอาตังใส่มือเราที่จะให้ไปซื้อน้ำ เเละตอนนั้นเราก็เขาไปในห้องครูกะเพื่อนอีก3คนไปนั่งอาศัยพัดลมเย็นๆเเล้วครูก็ร้องเพลงอะไรไม่รู้เเต่เนื้อเพลงคือ " เธอเพียงคนคือหนึ่งเดียวที่ต้องการฉันจะทำทุกๆทางด้วยวิณญาณเละใจก็ฉันจะรักเธอ.....
" ประมานนี้จำได้เเค่นี้เเละที่เหลือก็ฟังไม่ร้องร้องเเค่เพลงเดียว เเละเวลายืนเวรหน้าโรงเรียนวันนั้นไม่มีคนไปรับเหลืออยู่หน้าโรงเรียน5คนสุดท้ายครูก็มาจอดระที่เราเเล้วบอกไม่มีคนมารับหรอไปลงมั้ยขึ้นรถมาเเล้วเราก็ไม่หันไปคุยด้วยเล้วครูก็พูดว่างอลอะไรยังไม่ได้ทำไรเลยงงวันต่อมาเจอกันที่โรงอาหารครูก็มาสกิดที่เเขนเล้วถามว่าเป็นเราบอกป่าวครูบอกเเล้วเมื่อวานอ้ะเราก็เลยบอกครูไม่เป็นหนูครูไม่รู้หรอกครูก็บอกก็ไม่รู้ไง เเล้วตอนเสาร์-อาทิตย์เราจะว่าเรียนวาดรูปที่โรงเรียนกะรู้ที่ไม่ใช่ครูสอนศิลปะเเต่เขาวาดรูปสวยเลยเเอบมาเรียนไม่มีใครรู้นะมีเเค่เรากะครูที่สอนวาดเเค่นั้นเเละครูที่สอนวาดก็ไม่ได้รู้จักกะครูที่เราเเอบปลื้มด้วยเราก็เลยให้ครูที่วาดรูปสวยวาดรูปให้หน่อยเเล้วรูปที่ครูเขาวาดให้ได้รางวัลด้วยครูที่เราเเอบชอบก็เดินมาบอกรู้นะว่าใครทำเราก็เลยงงจะรู้ได้เเสดงว่าครูต้องเเอบดูเราเเน่ๆ เเล้วตอนนั้นเราไปอบรมเเต่ครูไม่ได้ไปมันเป็นวันหยุดเราปวดท้องมากเราเลยโทรบอกครูที่เราชอบว่าหนูปวดท้องค้ะหนูกลับบ้านได้มั้ยเเล้วครูก็ไม่พูดเเล้วตัดสายเราไปไม่เกิน10นาทีครูมาถึง(เเต่ตอนเเรกที่โทรไปตอนที่ยังไม่บอกว่าปวดท้องครูบอกว่าพึ่งตื่น)คือครูเป็นห่ห่วงเรามารับมาหาเราเลย เเต่ตอนนี้ครูย้ายโรงเรียนเเล้วเราจะไม่เจอครูคนนี้อีกนานเเค่ไหนก็ไม่รู้เเต่เรารักครูเราควรทำไงดี ตอนเเรกคิดว่าให้จบจากโรงเรียนนี้ก่อนเเล้วจะสารภาพกับครู