ผมเป็นลูกคนเดียวครับพ่อแม่อยู่บ้านครบ
แต่ไม่ค่อยมีเวลาให้กันมากเท่าไหร่
และตอนนี้ผมอายุ20ต้นๆ

ชีวิตผมที่ผ่านมาค่อนข้างจะติดเพื่อนมากเสเพลไปวันๆ จนไม่ต้องการอะไรอีกในชีวิตรู้สึกว่ามีแค่นี้ก็พอแล้ว


จนมาถึงวันที่ผมกับพ่อรู้เรื่องราวว่าแม่ติดหนี้เงิน
ไม่เยอะมากครับประมาน7-8แสน รวมรายได้พ่อกับแม่และผมน่าจะใช้เวลาไม่เกิน2ปีหมด ผมรู้สึกดีครับที่ได้หาเงินช่วยพ่อแม่ตอบแทนบุญคุณ

แต่ผ่านมานานวันความสุขของผมมันก็หายไปเรื่อยๆ
ไม่รู้ว่าจะหาความสุขยังไงไม่รู้อะไรที่ทำให้มีความสุขเหนื่อยกับการใช้ชีวิตไม่รู้ว่าจะมีชีวิตเพื่ออะไร
มันเหนื่อยมันท้อโดยไม่มีสาเหตุไม่อยากทำอะไรสักอย่างรู้สึกไม่อยากมีชีวิตแล้วอะครับมีเงิรก็ไม่รู้ว่าเราอยากได้อะไรไม่ต้องการอะไรไม่มีความหวังในการชีวิตไม่กลัวความตายคิดว่าตายไปคงจะดีกว่ามีชีวิตอยู่

พ่อเคยมีประวัติเป็นโรคซึมเศร้าแต่รักษาหายก่อนที่จะแต่งงานกับแม่ครับ