ผมคบกับแฟนมาได้ 8 เดือนจะเข้าเดือนที่ 9
ปกติผมไม่ค่อยมีเวลาให้แฟน แฟนเรียน ผมทำงาน อายุเราสองคน ห่างกัน 2 ปี
เดือนก่อน เราทะเลาะกันแรงมาก เรื่องเราไม่ยอมให้ไปเที่ยว แต่เขาก็ไป เราไม่พอใจมาก เราไม่ยอมรับสายไม่ติดต่อไม่ทักไป เขาก็โทรมาถี่ๆ เราก็ไม่สนใจอะไร เพราะเราโมโหที่หนีเราไปเที่ยว หลังจากนั้น 1 วัน แฟนเราก็โพสต์เฟส ว่า

ก็คงต้องยอมรับความจริง.
คืนนั้นเราตัดสินใจทักไป
ผม : เป็นไร
เขา : อยากอยู่คนเดียว
ผม : ทำไมละ
เขา : เหนื่อย อยากหยู่เงียบๆ
ผม : ไม่อยากมีพี่อยู่ด้วยหรอ (ผมเป็นพี่เขา 2 ปี)
เขา : ไม่อยากเจ็บแบบนี้ ไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากโดนเมิน
ผม : จะทิ้งพี่หรอ
เขา : ไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ อยากอยู่คนเดียว (ร้องไห้ด้วย)
หลังจากนั้น ผมก็เอาแต่ร้องไห้ อ้อนวอนไม่ให้เขาไป พูดเรื่องราวดีๆ ที่มีด้วยกันมา ขุดมาตั้งแต่เดือนแรก เขาเลยยอม ไม่ทิ้งเราไป เขาบอกก่อนจะยอมว่า **ถ้ามีอีกทีเราไปจริงๆ**
หลังจากวันนั้นจบไป
บทสนทนาของเราสองคนเริ่มจืดจางลง
เมื่อก่อน ด้วยความที่ผมไม่มีเวลาให้เขา เขาก็จะรอผมทุกวัน ทานข้าวพร้อมกัน นอนพร้อมกัน มีเรื่องอะไรเราจะเล่าให้กันฟังทุก เรื่องหมาเห่าบ้าน จน เรื่องขี้ไม่ออก เรื่องงูๆปลาๆ เขาก็จะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้ คุยด้วยกันเหมือนคุยอยู่คนเดียว ทำอะไรต่างๆเขาก็ไม่สนใจเรา คุยกัน มีแต่ อืม อ่า เออ กดเยี่ยม มันทำให้ดูหยอยเหงา แปลกๆ ประชดเริ่มมากขึ้น พูดไม่ถนอมน้ำใจเราเลย
———— เราควรจะทำใจ รึ ต้องทำยังไง ———-