เรารู้ว่ากระทู้แนวนี้มีบ่อยจนน่าเบื่อ แต่เราคิดไม่ตกและสับสนจริงๆ
ปัจจุบันเราทำงานเอกชนอายุ27 ปี ปสก.ทำงานจริงๆเรามีแค่ปีเดียว ก่อนหน้านี้ค้าขายกับที่บ้านมาตลอด
เราสอบนายสิบสายตม.ได้ ค่อนข้างหนักใจ จริงที่ว่าเงินเดือนไม่เยอะ แต่สวัสดิการด้านการรักษาพยาบาลทำให้เราลังเล เพราะพ่อเรามีโรคประจำตัวเกี่ยวกับเส้นเลือดในสมองตีบ ความดัน และประสาทหูเสื่อม เป็นข้าราชการเราก็จะใช้สิทธิรักษาพ่อได้

แต่งานปัจจุบันเราโครตแฮปปี้ ด้วยลักษณะงาน วันหยุด ลาง่าย หัวหน้าเพื่อนร่วมงานโอเค
จริงๆเราเงินเดือนสองหมื่นกลาง แต่ผู้บริหารจะปรับให้เราเป็นสามหมื่น (บริษัทมีปรับเงินเดือนทุกปี) โบนัสปีนี้เราจะได้กันประมาณเดือนสองเดือน
และด้วยตำแหน่งเรา หัวหน้าการันตีว่าจะส่งเราไปดูงานตปท.  ที่จริงแกอยากส่งเราไปก่อนหน้านี้ แต่เราภาษาไม่แข็งพอ และเพิ่งทำงานสายนี้ เลยอดไป ตอนนี้ที่ทำงานเสนอว่าสนับสนุนด้านการศึกษาต่อให้เราด้วย เราเลยหนักใจเข้าไปใหญ่
บริษัทเรา พนง.ลาออกกันน้อยค่ะ ส่วนใหญ่ก็อยู่นาน ความมั่นคงก็ระดับนึงนะ เราว่า

ส่วนที่บ้านคาดหวังให้เราเป็นข้าราชการเพื่อเอาสิทธิสวัสดิการต่างๆ ตอนนี้เราโสด ไม่มีวี่แววจะมีแฟนด้วย
ก็มีแค่ตัวเรากับพ่อที่จะใช้สิทธิได้ ส่วนแม่มีลูกติดเป็นตำรวจเลยมีสิทธิรักษาอยู่แล้ว

งานเอกชนที่เราทำเป็นคนละสายกับที่เราเรียนจบมา ตัวเราจบนิติศาสตร์ คือถ้าทำตร.มันก็ต่อยอดได้ (ตร.สัญญาบัตร นิติ ไม่เปิดรับผญ. เราเลยจำเป็นต้องเอานายสิบ)
แต่เอาจริงๆ มันก็เริ่มต้นใหม่ทั้งหมด เพราะเราไม่แตะกฎหมายตั้งแต่เรียนจบ มันก็ต้องมาเริ่มเอาใหม่อยู่ดี

เงินเดือนนายสิบรวมๆแล้วหมื่นกว่าบาท เทียบกับเอกชนสามหมื่น เราเลือกไม่ถูกจริงๆ ดีอย่างเสียอย่าง
เราไม่มีภาระอะไร เราฝากเข้าME เดือนละหมื่น ต่อให้ใช้จ่ายเต็มที่จริงๆก็ราวๆหมื่นห้า แต่ถ้าทำตำรวจเงินเดือนคงใช้หมดไม่มีเก็บอยู่แล้ว

ถามใจตัวเองอยากไปทางไหนก็เลือกไม่ได้ งานปัจจุบันก็ดีแต่ที่บ้านไม่ปลื้ม ส่วนราชการก็โอเคบวกกับที่บ้านบังคับและสนับสนุนอย่างหนัก

ที่บ้านเราก็ไม่ได้รวย คนหาเช้ากินค่ำ ลำพังเงินพอใช้จ่ายไปวันๆ สำรองได้นิดหน่อย

เกลียดตัวเองมากตอนนี้