นี่เป็นการรีวิวความรู้สึกที่ได้ดูละครเรื่องนี้ โดยไม่สปอยล์เนื้อเรื่องใดๆทั้งสิ้นเด้อออ
ต้องบอกก่อนว่าเป็น คหสต. และอาจวัดผลไม่ได้มาก เพราะเราไม่ได้ติดตามดูเดือนประดับดาวทุกๆตอน บางวันก็ไม่ได้มีโอกาสดูจนจบตอน แต่ที่รู้สึกได้ในทุกๆครั้งที่ดูคือ ภาพสวยดี รู้สึกว่าหลายๆฉากมีการจัดองค์ประกอบเอาไว้ เพลงที่ผู้หญิงร้องก็เพราะ ดูเข้ากับนางเอกที่ชื่อโฮปที่มีความโดดเดี่ยวดี
ความสวยของฉากในละครที่เราแคปมา
แม้เนื้อเรื่องจะไม่ได้แปลกใหม่มากมายอะไรแต่ก็ทำให้อยากรู้ความเป็นไปของตัวละครเช่นกัน การเล่าเรื่องลุ้นบ้างเนือยบ้างตามประสาละครดราม่า ที่เราชอบคือการนำเสนอคาแรกเตอร์ของตัวละคร ตัวละครหนึ่งตัวสามารถสร้างความรู้สึกที่หลากหลายให้กับเราได้ทั้งชอบ ไม่ชอบ สมน้ำหน้า สงสาร ยิ่งดูไปยิ่งเห็นมิติของตัวละคร เรียกว่าเป็นละครที่จงใจสร้างให้คนดูเกลียดการกระทำของตัวละครเอกโดยไม่เหลือใจให้สงสารเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่ค่อยได้เห็นและรู้สึกกับละครไทยที่เราเคยดูๆมาสักเท่าไหร่
ส่วนหนึ่งต้องชื่นชมนักแสดงที่ถ่ายทอดตัวละครนั้นๆออกมาจนเราสามารถสัมผัสตัวละครนั้นได้ โดยเฉพาะคุณอุ๋ม อาภาสิริ (สวยมากกกก) แสดงเป็นแม่ที่เรารู้สึกได้ว่าเหมือนจะเปิดใจ เข้าใจลูก แต่จริงๆก็เลือกที่จะเข้าใจลูกรวมถึงผู้คนรอบข้างเท่าที่เธอต้องการเท่านั้น แต่ถามว่ารักลูกไหมก็รัก แต่ก็รู้สึกได้ถึงความอิจฉาที่ลูกรักพ่อมากกว่าด้วย (คือเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ)
ส่วนคนอื่นๆ ทั้งน้องพรีม โดยเฉพาะในบทโฮป เราอินมากและก็รู้สึกได้ถึงความแตกต่างของโฮปกับแพงด้วยนิสัย โดยไม่ต้องฉีกคาแรกเตอร์ให้ต่างอย่างสุดขั้วเลย
- บอม คือพัฒนาการดีขึ้นมาก เหมือนเขาเป็นวรัชจริงๆ มีทั้งความเสเพล เจ้าชู้ วู่วาม แต่ก็พยายามจะเป็นที่พึ่งให้นางเอก คิดว่าบอมต้องทำการบ้านหนักมาก
-ชาคริต คือ เทพไปแล้ว ไม่ต้องเอ่ยถึงเลย(แต่ชอบตอนเป็นเจ้าพ่อษมาของสาระวารีสุด เคมีได้มาก)
ยังมีอีกหลายคาแรกเตอร์ที่ชอบทั้ง แม่พระลอง คุณยายคนรับใช้ จี นน คือมีความเป็นการ์ตูน สร้างสีสัน ที่ไม่น่ารำคาญเลย(สำหรับเรานะ) เจ้ทวิตตี้ ก็ดูมีอะไรดี แล้วก็ เฮีย...(เหมี่ยว ปวันรัตน์)อีกคน ถ้าเป็นบทคนธรรมดาหรือคนอื่นเล่นอาจไม่น่าจดจำเท่าไหร่ แต่พอเป็นบททอมที่แสดงโดยคุณเหมี่ยว มันดูสมจริงมาก นอกจากนักแสดงแล้วต้องชมคนครีเอทคาแรกเตอร์เหล่านี้ จริงๆ
สิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นกับเราหลังจากที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมากแล้วกับละครไทย อาจเพราะช่วงหลังๆเราไม่ได้ดูละครไทยเลย ก็เลยอยากจะรีวิวเผื่อใครยังไม่ได้ดูเรื่องนี้ หรืออยากหาละครไทยที่น่าดูสักเรื่อง ก็ขอแนะนำเลยค่ะ ส่วนตัวเรา ถ้ามีเวลา คงจะไปตามดูตอนที่ไม่ได้ดู จนจบแน่นอน
ป.ล. ขอแท็ก ซีรีย์ด้วยนะคะ เผื่อคอซีรีย์ยังไม่ถอดใจกับละครไทยก็ขออันเชิญเลยจ้า
"เดือนประดับดาว" กลิ่นอายใหม่ๆกับความรู้สึกที่แปลกไปต่อภาพจำของละครไทย
ต้องบอกก่อนว่าเป็น คหสต. และอาจวัดผลไม่ได้มาก เพราะเราไม่ได้ติดตามดูเดือนประดับดาวทุกๆตอน บางวันก็ไม่ได้มีโอกาสดูจนจบตอน แต่ที่รู้สึกได้ในทุกๆครั้งที่ดูคือ ภาพสวยดี รู้สึกว่าหลายๆฉากมีการจัดองค์ประกอบเอาไว้ เพลงที่ผู้หญิงร้องก็เพราะ ดูเข้ากับนางเอกที่ชื่อโฮปที่มีความโดดเดี่ยวดี
ความสวยของฉากในละครที่เราแคปมา
แม้เนื้อเรื่องจะไม่ได้แปลกใหม่มากมายอะไรแต่ก็ทำให้อยากรู้ความเป็นไปของตัวละครเช่นกัน การเล่าเรื่องลุ้นบ้างเนือยบ้างตามประสาละครดราม่า ที่เราชอบคือการนำเสนอคาแรกเตอร์ของตัวละคร ตัวละครหนึ่งตัวสามารถสร้างความรู้สึกที่หลากหลายให้กับเราได้ทั้งชอบ ไม่ชอบ สมน้ำหน้า สงสาร ยิ่งดูไปยิ่งเห็นมิติของตัวละคร เรียกว่าเป็นละครที่จงใจสร้างให้คนดูเกลียดการกระทำของตัวละครเอกโดยไม่เหลือใจให้สงสารเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่ค่อยได้เห็นและรู้สึกกับละครไทยที่เราเคยดูๆมาสักเท่าไหร่
ส่วนหนึ่งต้องชื่นชมนักแสดงที่ถ่ายทอดตัวละครนั้นๆออกมาจนเราสามารถสัมผัสตัวละครนั้นได้ โดยเฉพาะคุณอุ๋ม อาภาสิริ (สวยมากกกก) แสดงเป็นแม่ที่เรารู้สึกได้ว่าเหมือนจะเปิดใจ เข้าใจลูก แต่จริงๆก็เลือกที่จะเข้าใจลูกรวมถึงผู้คนรอบข้างเท่าที่เธอต้องการเท่านั้น แต่ถามว่ารักลูกไหมก็รัก แต่ก็รู้สึกได้ถึงความอิจฉาที่ลูกรักพ่อมากกว่าด้วย (คือเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ)
ส่วนคนอื่นๆ ทั้งน้องพรีม โดยเฉพาะในบทโฮป เราอินมากและก็รู้สึกได้ถึงความแตกต่างของโฮปกับแพงด้วยนิสัย โดยไม่ต้องฉีกคาแรกเตอร์ให้ต่างอย่างสุดขั้วเลย
- บอม คือพัฒนาการดีขึ้นมาก เหมือนเขาเป็นวรัชจริงๆ มีทั้งความเสเพล เจ้าชู้ วู่วาม แต่ก็พยายามจะเป็นที่พึ่งให้นางเอก คิดว่าบอมต้องทำการบ้านหนักมาก
-ชาคริต คือ เทพไปแล้ว ไม่ต้องเอ่ยถึงเลย(แต่ชอบตอนเป็นเจ้าพ่อษมาของสาระวารีสุด เคมีได้มาก)
ยังมีอีกหลายคาแรกเตอร์ที่ชอบทั้ง แม่พระลอง คุณยายคนรับใช้ จี นน คือมีความเป็นการ์ตูน สร้างสีสัน ที่ไม่น่ารำคาญเลย(สำหรับเรานะ) เจ้ทวิตตี้ ก็ดูมีอะไรดี แล้วก็ เฮีย...(เหมี่ยว ปวันรัตน์)อีกคน ถ้าเป็นบทคนธรรมดาหรือคนอื่นเล่นอาจไม่น่าจดจำเท่าไหร่ แต่พอเป็นบททอมที่แสดงโดยคุณเหมี่ยว มันดูสมจริงมาก นอกจากนักแสดงแล้วต้องชมคนครีเอทคาแรกเตอร์เหล่านี้ จริงๆ
สิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นกับเราหลังจากที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมากแล้วกับละครไทย อาจเพราะช่วงหลังๆเราไม่ได้ดูละครไทยเลย ก็เลยอยากจะรีวิวเผื่อใครยังไม่ได้ดูเรื่องนี้ หรืออยากหาละครไทยที่น่าดูสักเรื่อง ก็ขอแนะนำเลยค่ะ ส่วนตัวเรา ถ้ามีเวลา คงจะไปตามดูตอนที่ไม่ได้ดู จนจบแน่นอน
ป.ล. ขอแท็ก ซีรีย์ด้วยนะคะ เผื่อคอซีรีย์ยังไม่ถอดใจกับละครไทยก็ขออันเชิญเลยจ้า