ถ้าจะให้แข่งหนึ่งเรื่องที่รู้ว่า ใครหน้าไหนก็เอาชนะไม่ได้ ก็คงต้องเป็นเรื่องทักษะในการเข้าสังคมนี่แหละ ผมเป็นคนที่เกิดมาคิดว่าใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆทั่วไปแต่ผมไม่เคยรู้สาเหตุจริงๆว่ามันเริ่มจากตรงไหน จุดที่ดำดิ่งลึกที่สุดในจิตใต้สำนึกว่าอะไรทำให้ผมกลายเป็นคนที่ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์เลย  หลายคนที่คิดว่าไม่มีทักษะเหมือนผม แต่คุณก็ยังสู้ผมไม่ได้ เพราะผมเป็นถึงขั้นสามารถอยู่ในกลุ่มเพื่อนนั่งฟังคนอื่นทุกคนในกลุ่มคุยกันโดยที่ไม่ปริปากอะไรเลย จนกว่าจะโดนถาม แม้ว่าในกลุ่มนั้น จะมีแต่เพื่อนที่ผมคิดว่าสนิทที่สุดแล้วก็ตาม? คงเป็นเรื่องที่แปลกมากสำหรับหลายๆคน เพื่อนที่คิดว่าสนิทที่สุด? แต่กลับนิ่งเงียบใส่ได้ เป็นคุณคงคิดว่าเขาต้องมีอะไรในใจแน่ๆ หรืออาจจะโกรธคุณอยู่ แต่อย่าพึ่งคิดแบบนั้น เพราะผมเป็นแบบนั้นจริงๆ และก็ไม่ได้โกรธอะไรด้วย ผมสามารถสร้างความอึดอัดให้กลับทุกคนที่เข้ามาใกล้ได้ด้วยความเงียบ ไม่ใช่ว่าผมคุยไม่เป็นนะ แต่ผมมีมีนิสัยและความสบายใจบางอย่างที่รั้งผมเอาไว้ ทุกครั้งที่ผมเริ่มคุยกับใคร ในใจผมจะมีความคิดหนึ่งผุดมาคือ เดียวการสนทนาก็กำลังจะจบลง และไม่ว่าการสนทนาจะสนุกแค่ไหนก็ตาม ผมก็ยังคงคิดว่า การสรรหาเรื่องที่จะมาคุยต่อให้รักษาความสนุกนั้นไว้ได้เป็นเรื่องที่ยาก ดังนั้นมันจึงรู้สึกอึดอัดมากกว่าการนิ่งเงียบ หลายๆครั้งผมชอบที่จะไม่พูดอะไรเลย เพราะรู้ว่าผมไม่ใช่คนที่สรรหาคำพูดที่ดีนัก และหลายครั้งผมก็มักพูดอะไรที่คนอื่นเข้าใจยาก หรือผมกลัวที่จะ ทำให้คนอื่นไม่คล้อยตามไปกับผม หลายๆอย่างในการสนทนา เราไม่รู้เลยว่า เมื่อไรที่เราจะไปพูดขัดใจเขาหรือไม่เข้าหูคนฟัง การแสดงความคิดเห็นหลายๆอย่างมีข้อเสียเปรียบอยู่ตลอดเวลา นั่นเพราะเราไม่รู้นิสัยที่แท้จริงของคู่สนทนาดังนั้น บางทีทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือการแสดงความคิดเห็นส่วนตัวให้น้อยที่สุดและเป็นผู้ฟังที่ดีแทน
บางทีผมอาจแค่กลัว หรือ คิดมากเกินไป หรืออาจจะเคยประสบกับเหตุการณ์สนทนาที่เลวร้ายในอดีตซึ่งมันก็คงนานมาแล้ว จนทำให้ผมเลือกที่จะอยู่เงียบๆพูดให้น้อยเสียดีกว่า  หลายๆครั้งผมคิดว่ามันกลายเป็นสัญชาติญาณในการเอาตัวรอดของผมไปโดยปริยาย
ผมอยากรู้ว่าจะมีสักคนที่มีปัญหาในการสังคมแบบผมไหม แล้วคิดมากเหมือนผมรึเปล่า ไม่ใช่ว่าผมไม่เปิดใจนะ แต่ผมก็พยายามปรับตัวเองมาหลายครั้ง เพียงแต่มันก็ดีขึ้นผมคงมีปัญหาในการรักษาความสัมพันธ์จริงๆ
ปล.ผมยิ้มทุกครั้ง หัวเราะกับคล้อยตามกับบทสนทนาบ่อยๆ และผมก็ทำแบบนี้มาหลายปีแล้ว แต่มันก็ทำได้แค่นี้จริงๆ