ตอนนี้บ้านที่อยู่อาศัยเป็นบ้านที่อยู่กับพ่อกับแม่ซึ่งพ่อซื้อไว้หลายสิบปีแล้ว และมีพื้นที่มากพอสมควร และเมื่อก่อนบ้านเราอยู่โดยมีพี่เลี้ยง(คนใช้) ทำงานบ้านมาโดยตลอดแต่ปัจจุบันไม่มีมาหลายปีแล้ว(มีแต่มาเช้าเย็นกลับ) เราเป็นลูกคนเดียวตอนนี้มีสมาชิกเพิ่มมาอีกคนคือภรรยา (แต่ไม่มีลูกเพราะเรากับภรรยาสุขภาพไม่เอื้ออำนวย) ตอนนี้เรากับภรรยาแยกมาเช่าคอนโดอยู่(ตั้งแต่แต่งงานเมื่อสามปีก่อน) แต่คิดว่าอีกไม่นานคงต้องกลับมาอยู่บ้านเนื่องจากพ่อกับแม่อายุเยอะมากแล้ว และเริ่มเจ็บป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยครั้ง แต่จากการที่เราไปเช่าคอนโดอยู่สองคนกับภรรยาตลอดเวลาที่ผ่านมาสามปีทำให้เรารู้สึกได้ถึงความแตกต่างระหว่างบ้านกับคอนโด โดยเรายอมรับตามตรงว่าติดใจการใช้ชีวิตคอนโดมากกว่า เพราะไม่ต้องดูและอะไรมากมาย เหมือนบ้าน ประกอบกับเหตุผลอื่นๆประกอบดังนี้

1.หมู่บ้านที่เราอยู่ปัจจุบันเป็นหมู่บ้านรุ่นเก่าที่การจัดการไม่มีความเป็นระบบทางเข้าออกสามารถทะลุกับซอยอื่นๆ ได้ไม่มีพื้นที่ชัดเจน ทำให้มีปัญหาเรื่องการรักษาความปลอดภัย (เคยมีเหตุวิ่งราว และขโมยขึ้นบ้านในหมู่บ้านหลายครั้ง)
2.ระบบการจัดการที่แย่ สมาชิกไม่จ่ายค่าหมู่บ้านเป็นจำนวนมากทำให้การจัดการส่วนกลางมีปัญหามาก (แต่พ่อเราจ่ายมาตลอด)
3.ช่วงหลังๆเรามักมีปัญหากับเพื่อนบ้าน ซึ่งก่อนหน้านี้พ่อ แม่เราและตัวเรามีสัมพันธภาพที่ดีกันมาตลอด แต่ลูกเพื่อนบ้านเป็นคนไม่ค่อยมีมนุษยสัมพันธ์ และแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสมบ่อยครั้ง ซึ่งคาดว่าความสัมพันธ์ที่ดีซึ่งมีมาแต่รุ่นพ่อ แม่ คงจบลงที่รุ่นเรานี่เอง

ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมาเราเลยมีความคิดอยากจะขายบ้านเพื่อไปซื้อคอนโด แต่ก็ต้องยอมรับตามตรงว่าคงจะยังทำไม่ได้ในขณะนี้คงต้องให้พ่อกับแม่ท่านไม่อยู่เสียก่อน ครั้นจะไปเริ่มซื้อตั้งแต่ตอนนี้คงไม่เหมาะ เพราะเราคิดว่าซื้อไปก็คงจะไม่ได้อยู่จะเป็นต้นทุนจมไปโดยใช่เหตุ และที่สำคัญคือเราไม่มีลูกคงจะไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่บ้านหลังใหญ่ ท่านใดมีข้อคิดเห็นรบกวนแนะนำด้วยครับ