เราเป็นนักเรียนมัธยมค่ะ คือว่าเรารู้สึกว่าโดนดูถูกบ่อยๆค่ะจนรู้สึกท้อมากในตอนนี้ เริ่มตั้งแต่เราประถมค่ะ ตอนประถมเราตั้งใจเรียน แต่ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบมากเท่าไหร่ทำให้เกรดไม่ค่อยเหมือนตามที่หวังไว้ แต่อยู่ในระดับดี เรารู้สึกว่าเราโดนเปรียบเทียบกับพี่บ่อยมากค่ะ ตอนประถมเรายังพอทนได้ที่จะโดนเปรียบเทียบ และ โดนดูถูกค่ะ ตอนเราสอบเข้าโรงเรียนมัธยม มีโรงเรียนหนึ่งที่เราอยากเข้ามากเพราะเราคิดว่าเป็นโรงเรียนที่ดีค่ะ แต่สอบยากรับนักเรียนแค่ร้อยกว่าคน เราตั้งใจมาก แต่ผลที่ได้คือเราไม่ติดต่ะแต่พี่เราติดตอนนั้นเรารู้สึกโดนพี่ดูถูกว่า โง่ มากค่ะ เราสอบเข้าโรงเรียนอื่นค่ะ โรงเรียนที่เราสอบเข้านี้มีห้องกิฟค่ะ เราอยากเข้ามากเพราะสำหรับเราได้ความรู้เยอะค่ะ แต่เราสอบไม่ติดเราเลยอยู่ห้องธรรมดาค่ะเราจึงพยายามตั้งใจเรียนให้มากๆเริ่มที่จะมีความรับผิดชอบเยอะค่ะ มีคนหลายคนและพี่ชายถามเราว่าอยากเป็นอะไร อยากเรียนมหาลัยอะไร เราเลยตอบไปว่าอยากเป็นหมอเพราะเป็นอาชีพในฝันที่อยากเป็นมากกกกกกค่ะ และอยากเข้ามหาลัยแห่งหนึ่งซึ่งสอบยากมากแต่ดีมากสำหรับเรา ในใจเราคิดว่าถึงเราจะพลาดมาหลายอย่างแต่เราก็อยากที่จะไม่พลาดบ้างค่ะ เราตั้งใจมากๆค่ะพยายามกลับมาอ่านหนังสือทุกวันเท่าที่จะว่างได้ค่ะ แต่หลังๆเริ่มมีคนและพี่ชายเราดูถูกเราว่า คนโง่อย่างเธอหรอจะเป็นหมอได้ เราได้ยินบ่อยมาก เราเสียใจมากค่ะ กลับมาก็แอบร้องไห้โดยไม่ให้ใครรู้ค่ะ เรารู้สึกท้อมากค่ะ รู้สึกหมดกำลังใจ เราทำยังไงให้หายท้อคะ? เราควรทำยังไงให้พ้นจากคำดูถูกซักทีคะ