๏ โอ้อีกปี ผ่านไป แล้วใจเอ๋ย
กาลไหลเลย ล่วงเปล่า อย่างเหงาหงอย
คล้ายเคลิ้มฝัน ฟั่นเฟือน แลเลื่อนลอย
ไร้ร่องรอย เรื่องราว ของข่าวใจ
ขอปีหน้า อย่าเป็น เลยเช่นนี้
หวังแค่มี สุขมา พอยาไส้
ที่ทุกข์ท้อ ห่อเหี่ยว เปล่าเปลี่ยวใจ
จงจางไป จนเบา ทุเลาลาง ๚

๏ หวังปีหน้า ฟ้าใหม่ นะใจเอ๋ย
จะไม่เลย ล่วงเปล่า เช่นเก่าบ้าง
ริมฝั่งฝัน วันพรุ่ง ยามรุ่งราง
ได้เห็นแสง สว่าง ส่องกลางใจ ๚ะ