เรื่องของการให้อภัย... การให้อภัยมันสวยงามเสมอครับ และมันก็เกิดขึ้นบ่อยครั้งในบอร์ดแห่งนี้ แต่นั่นย่อมหมายถึงการที่ทั้ง2ฝ่ายได้ปรับความเข้าใจกันมาดีแล้ว ไม่ใช่ออกมาแต่งนิยายอะไรให้คนอ่านเข้าใจผิดเพื่อยกตัวเองให้สูงขึ้นแล้วบอกว่า "ฉันอภัยให้" ผมไม่เคยเห็นนะครับ บอกตามตรงว่าทั้งชีวิตไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ทั้งที่ตรงนี้คือห้องการเมืองที่มีสมาชิกเป็นผู้มากความรู้ มีตรรกะความคิดที่เหนือล้ำกว่าปุถุชนทั่วไป แต่มันดูจะล้ำเกินไปแล้วหรือเปล่า อะไรผิดอะไรถูกเราจะไม่รู้กันเชียวหรือ น่าผิดหวังนะครับ

ตรงนี้ไม่ได้ว่าใครนะ เอาเป็นว่าผมบ่นให้ฟังแล้วกัน เพราะพักหลังนี้เริ่มเจอหลายเคสที่ตรรกะวิบัติจนผมเริ่มสับสนในชีวิตแล้ว 555

ขอย้ำนะครับ ผมไม่ใช่คนมีศักดิ์ศรีสูงส่ง ค้ำหน้าค้ำคออะไร กราบขอโทษแทนคนอื่นผมยังยอมทำเลยถ้าคิดว่ามันถูกต้องเหมาะสม ดังนั้นถ้าเด็กมันขอโทษ ผมย่อมให้อภัยได้ไม่ยากครับ แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีนี้ และเชื่อว่า คงไม่มีสมาชิกคนไหนยอมหรอกถ้าโดนแบบนี้ หรือมีแต่พวกผมที่ตรรกะผิดเพี้ยนไม่เหมือนคนเสื้อแดง(บางคน)ครับ ตรงนี้ ถ้าอธิบายให้ผมเข้าใจได้จะดีมากครับ



ที่กล่าวมาด้านบนคือสิ่งที่ผมได้แสดงความคิดเป็นไว้ในกระทู้หนึ่งด้านล่าง ซึ่งตอนนี้กลายเป็นกระทู้อำลาปีเก่าของสมาชิกเสื้อแดงบางกลุ่มไปอย่างงงงง เอาเป็นว่าช่างมัน ก็แค่อยากอธิบายว่า การจะออกมาให้อภัยคนอื่นทั้งที่ตัวเองเป็นผู้กระทำผิด มันเป็นความคิดที่ประหลาดสิ้นดี และเชื่อว่าหลายคนน่าจะไม่เคยเจอสถานการแบบนี้ หรือจะเคย 555

ถ้ารู้สำนึกในความผิด แค่ออกมาขอโทษครับ ไม่ได้ยาก