สวัสดีจ้าา วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ให้อ่านกันนะ
{พึ่งสมัครครั้งแรกนะคะะอาจจะเล่างงบ้างนะค่ะ}

คือ เรามีกลุ่มเพื่อนสนิทต่างห้องเป็น ผู้ชาย2คน [นามสมมุตทั้งหมดเลยนะ] คนเเรกชื่อ ต้น คนที่สองชื่อ บีม แล้วเราเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มชื่อ ปลาย ไม่ใช่ว่าอยากแรดหรืออะไรหรอกนะ คือเราชอบเล่นกีฬา แล้วตอนเย็นๆกลับบ้านทางเดียวกันเลยสนิทกัน คือทุกเย็นวันศุกร์บางทีก็ไปหาไรกินกันแถวข้างโรงเรียนบ้าง ในตลาดบ้าง ส่วนมากเราจะไปกับต้นมากกว่าเพราะบีมบางทีมันก็กลับบ้านก่อน ตอนนั้นเราสนิทกับต้นมากจนเราชอบมัน พี่ที่เล่นกีฬาด้วยกันก็ชอบแซวๆ ตอนนั้นมีความสุขมาก ที่ไปไหนมาไหนด้วยกันกับมันตลอด จนเราตัดสินใจไปปรึกษากับบีม ทักหาบีมตลอดว่าเราจะทำไงดี มันก็บอกให้บอกไปเลย แต่เราไม่กล้าไง คือกลัวเสียเพื่อนด้วยแหละก็เลยไม่ได้บอก เรากลัวเราชอบมันมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะใจนึงก็อยากรักษาความสัมพันธ์แบบเพื่อนไว้ เราทักไปปรึกษาบีมแล้วก็บอกบีมว่า บีม เราว่าเราจะเลิกชอบไอต้นแล้ววะ มันก็บอกว่าเลิกชอบไม่ได้หรอก เพื่อนกันอยู่ใกล้กันทุกวันๆ มันทำไม่ได้หรอก แต่เราก็เชื่อมั่นในตัวเองที่จะตัดใจ จนเราคิดว่าเราเลิกชอบมันได้แล้ว เลยไม่ได้พูดเรื่องนี้กับบีมอีกเลย จนใกล้ๆกีฬาสีเราเห็นต้นมันคุยกับรุ่นพี่ที่เป็นผญ.คนนึง มันเดินเข้ามารร.ด้วยกัน เรานี่แบบในใจนี่ลุกเป็นไฟแล้วว แต่ต้องทำหน้านิ่งยิ้มๆให้มันเพราะกลัวมันรู้ เพื่อนกลุ่มห้องเราจะปลอบเสมอเวลาเจอต้นกับพี่คนนั้นอยู่ด้วยกัน จนนานไปเราเริ่มโมโหไม่คุยกับมัน มันก็เดินมาคล้องคอถามเป็นไรเราก็เอาแขนออกแล้วเดินนำไปเลยจ้าา [ก็มันหงุดหงิดอ่ะ -.-] เพื่อนสนิทอีกห้องนึงที่เป็นผญ.ก็มาบอกว่าอย่าไปทำอย่างงี้เลยยิ่งทำแบบนี้มันยิ่งรู้นะว่าชอบมัน เราก็เลยไปคุยกับต้นปกติ แต่มันก็ไม่ได้ถามนะว่าทำไมไม่คุยกับมัน [คิดในใจรู้แล้วแน่ๆ] แต่ทุกคนก็ทำตัวปกติ จนมีวันนึงช่วงแข่งฟุตซอลรร.เราก็นั่งดูฟุตซอลพอจบ เราก็โทรหาพวกมันก็ไม่มีใครรับ ทักไปก็ไม่ตอบ คือโมโหละทำไมไม่รับสายกันวะ แล้วมันก็ส่งรูปกำลังเข้ามารร. พอมันมาก็ถามทำไมไม่รับสาย ไปไหนไม่บอกก่อนปล่อยให้กูรออยู่ได้ มันกับบีมก็บอกไปหาไรกินกับพวกพี่ๆมาที่ร้าน ปังเย็นหน้ารร. [คือเราก็น้อยใจนะเอาจริงๆอ่ะที่มันไม่ชวนแต่ก็แบบช่างมัน] เราก็เลยแบบเออไปกลับบ้าน พอมาอีกวันเราก็นั่งดูฟุตซอลอีกพอจบก็หาใครไม่เจอเลยจ้า ทั้งต้นทั้งบีม นี่เลยแบบเออกูกลัยบ้านเองก็ได้ แล้วก็งอนไม่คุบกับพวกมันอีกเลย [จะบอกว่างี่เง่าก็ได้นะ555-.-] ช่วงที่เรางอนมันมันก็กลับบ้านด้วยกันสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้นจนเราแบบเออไม่มีเราก็ไม่เห็นไม่มีความสุข เรางอนมันได้3วัน วันที่4มันก็มาง้อๆตื้อๆๆ จนเราหายโกดแต่เรารู้สึกว่าช่วงนั้นมันไม่เหมือนเดิม เรารู้สึกว่าเราเป็นส่วนเกินของพวกมันอ่ะ แต่เราก็ไม่ได้บอกไป จนความรู้สึกเรามันเริ่มเป็นจริงอ่ะ คือเย็นวันศุกร์เราเลิกเรียนมาเห็นต้นกับบีมนั่งใกล้กันมากกกเราก็คิดว่าทำไมต้องนั่งใกล้กันขนาดนี้ว่ะ เลยเดินไปเล่นด้วย สักพักก็เล่นกับต้นแหย่ไอต้น อยู่ดีๆไอบีมเดินออกไปเฉยเลยอ่ะ เราก็งง เลยนั่งข้างไอต้นแล้วหยิบโทรสับมันมาเล่นเลื่อนๆดูแชทเห็นแชทไอบีมเลยเข้าไปดู จังหวะนั้นหน้าชาเลยอ่ะ ไอบีมคุยกับไอต้นแบบกระหนุงกระหนิงมากอ่ะ มีแชทนึงคือแบบ ไอบีมบอกว่า คิดถึงจังอยากกอดอีก ไอต้นส่งกลับไปว่า วันนี้ก็กอดทั้งวัน เรานี่แบบเห้ยยยไอต้นมันเป็นเกย์หรอวะ ตลอดเวลาที่คบกันมาเป็นเพื่อนไม่เหมือนเลย แต่ไอบีมอ่ะเราก็รู้ๆมาบ้างว่ามันเป็นเพราะมันก็คุยกับรุ่นพี่ผช.บ้าง แต่เราไม่นึกว่ามันจะชอบคนที่เราชอบ สักพักไอต้นก็เดินไปหาไอบีมแต่เราก็ไม่ได้เดินตามไปหรอก เราก็นั้งคุยกับเพื่อนว่าทำไมเป็นงี้วะมันก็บอกเออทำไมเป็นงี้ จนเราเดินไปหาพวกมันเราเดินไปนั่งข้างไอต้น ก็คุยเรื่อยๆสักพักมันไปนั่งข้างๆบีมเราก็แบบเชี้ยมันต้องใช่แน่ๆ แล้วไอต้นกับบีมก็บอกจะไปเอารถ เราก็นั่งรอพวกมันได้5นาทีหนีกลับบ้านเลยจ้า ไอต้นมันนี่ทั้งโทรเบอโทรเฟส ทักหาตลอดเวลา จนเรารับสายมัน มันถามอยู่ไหนเราบอกกลับบ้านแล้วมันบอกเอ้า ทำไมกลับก่อน เราเลยอ้างบอกไปว่าพ่อมารับเลยกลับก่อน มันก็โวยวายบอกซื้อน้ำมาแล้วเสียดายตัง เราก็บอก โทดๆ เช้ามาอีกวันนึงเราต้องไปซ้อมกีฬาน้องที่ซ้อมด้วยก็เอาหน้าเฟสทั้งบีมทั้งต้นมาให้ดู คือมันตั้งประวัติสังเขปอ่ะ แบบวันคบรอบไรงี้ ทั้งคู่เลยเราแบบชาไปทั้งตัวเลยจะร้องก็ไม่กล้าคนมันเยอะ ตกเย็นมาพอซ้อมเสร็จบล็อกเฟสทั้งคู่เลย คือเราเสียใจตรงที่เราชอบต้นอยู่แล้วเราไปปรึกษาบีมตลอดๆๆ แต่บีมกลับหักหลังโดยการเอาคนที่ชอบไปกินเองอ่ะ แต่เราก็แบบถามไอต้นตลอดว่าเป็นมั้ยถามเสมอ มันก็บอกว่าไม่ คืนนั้นเราร้องไห้ทั้งคืนเลยจุกจนทำไรไม่ถูก ผ่านไปได้3วันเราเลยทักไลน์ไปหาบีมว่า สรุปคบกันหรอ มันบอกว่าใช่ เราก็ถามอีกทำไมทำแบบนี้ มันก็บอกว่านึกว่าเราเลิกชอบแล้ว [เฮ้ยยยแกรรคือถ้าเลิกชอบจริงๆแล้วก็ไม่ควรชอบต่อปะวะ ] ฟ้าผ่ากลางใจเลยร้องหนักกว่าคืนนั้นอีกก จนเราเกลียไอบีมไปเลย ไม่คุยไม่มองหน้าทั้งคู่ จนเวลาผ่านไปอาทิตย์นึง เราก็ปลดบล็อกต้น แล้วมันก็ทักมาถามว่าหายโกดแล้วหรอ [คือมันยังคบกันอยู่] เราก็บอกว่าไม่รู้ มันก็ชวนคุยไปเรื่อยๆ ชวนคุยตลอด แต่เราก็ไม่ได้ตอบถี่แบบแต่ก่อน คือมันยังไม่หายคิดเรื่องนั้นไง อต่ทุกวันนี้เจอหน้ากันเรากับต้นก็คุยกันปกติ ที่ไม่ปกติคือกลับบ้านคนเดียว เพราะมันกลับบ้านกับไอบีมทุกวันจ้า มันเดินกันแบบไม่รู้เลยว่าตัวเองผิด จนปลงงง ปล่อยเค้าไปรักกัน จนตอนนี้ทุกคนรอบข้างที่รู้เรื่องนี้เกลียดไอบีมทุกคนเลย เจ็บใจก็เจ็บ แต่มีเพื่อนอยู่เยอะไม่สนหรอกเพื่อนแบบนี้ กับไอต้นอ่ะหรอ ก็ยังชอบมันอยู่แต่ไม่ได้ถึงขนาดแบบเมื่อก่อน เวลาเห็นเค้ากลับบ้านด้วยกันใจมันก็สั่นๆหน่อย 55555555แต่เค้ารักกันทำไงได้ปล่อยเค้าไปเถอะะ ส่วนตัวเราก็ต้องเดินหน้าอยู่กับความจริงต่อไป  จบบบแล้วจ้าาาา.


ปล.พิมยาวแล้วงงขอโทดด้วยจ้า ไม่ถนัดพิมบรรยายลายละเอียดเยอะ บางสถานการณ์เราก็เล่าข้ามๆบ้างเพราะมันเยอะแล้วบางทีก็จำไม่ได้