เคยอ่านกระทู้หนึ่ง แล้วเจอ คห.นี้ แล้วสะดุดอ่าน
"ละครไทย มีความเป็นโขน ค่อนข้างมากครับ หลังๆเริ่มมีฉีกแนวบ้าง แต่ก็มักประกอบด้วย 4 ตัวละครหลัก
ตัวพระ - พระเอก
ตัวนาง - นางเอก
ยักษ์ - ตัวอิจฉา (เดิมมักเป็นผู้หญิงที่จะแย่งพระเอก แต่รวมตัวร้ายเข้าไปด้วยก็ได้)
ลิง - ตัวตลก (บทบาทนี้มักมีลูกจ้างทำงานบ้าน หรือคนสวน มาสวมบท)
ขึ้นชื่อว่าโขน ก็ย่อมมีกลิ่นอายรามเกียรติ์ ไม่พ้น รามายณะ ซึ่งเป็นวรรณกรรมการเมือง เชิดชูคนผิวสว่าง อารยัน(มนุษย์) ดูถูกคนผิวคล้ำ ผมหยิก ดราวิเดียน(ยักษ์) ให้ตกต่ำ อยู่แล้ว
ละครไทยที่มีตัวพระ ตัวนาง ชัดเจน จึงต้องแสดงตัวพระออกมาให้สมบูรณ์แบบที่สุด เพราะเป็นการเชิดชูพระรามตามแบบรามายณะดั้งเดิม พระเอกจึงมักมีโปรไฟล์ขั้นเทพ ไม่ว่าจะรวยเข้าขั้นอภิมหาเศรษฐี เป็นคนดีการกุศล มีเชื้อเจ้าเจือปน จวบจนจบปริญญาเอกจากเมืองนอก หรือทุกอย่างรวมกัน
ส่วนตัวนาง ขอให้ดูนางสีดาเป็นหลัก เป็นลูกของยักษ์ทศกัณฑ์ โดนคำทำนายว่าเป็นกาลกิณี ถูกทิ้งให้ลอยน้ำ จนนักบวชในป่ารับเลี้ยงเป็นลูก จนนักบวชไปเป็นเจ้าผู้ครองนครอีกครั้ง และนางสีดาก็ได้แต่งงานกับพระราม แต่โดนทศกัณฑ์มาแย่งไป จะเอาเป็นเมีย
เข้าทำนองเจ้าหญิงตกอับ เลี้ยงดูโดยชนชั้นล่าง คืนสู่ฐานันดร และโดนตัวร้ายลักพาตัว ยังไงยังงั้น คงจะไปเหมือนกับบทละคร นิยาย หลายๆเรื่อง ไม่มากก็น้อย
ตัวละคร ในละครไทย จึงไม่ค่อยมีมิติ พระเอกก็สมบูรณ์แบบ นางเอกก็ดีแบบดีเลิศ นางร้าย นางอิจฉา ก็เลวสุดขั้ว คนรับใช้ คนสวน ก็ไม่มีบทอะไรมากนอกจากนินทา เรียกเสียงฮา
ไอ้จะหวังให้พระเอกเคยเป็นโจรติดคุก นางเอกเคยติดยา ตัวร้ายก็ร้ายเพื่อครอบครัว คนสวนพูดอะไรเท่ห์ๆคมๆสอนตัวละครหลัก ราวนักปราชญ์ แบบที่เราเห็นในซีรี่ส์ฝรั่ง คงจะยาก"
ต้องยอมรับว่าเด็กสมัยนี้ไม่ค่อยดู TV แล้ว
คนดูทีวีส่วนใหญ่ เป็นคนมีอายุ ก็จะชอบแนวนิยายเดิมๆที่เคยดูในอดีต
ละครดีๆ มีสาระ เรตติ้ง ไม่ค่อยจะดี ละครเรื่องไหนมีฉากแรงๆ แล้วเรตติ้งจะดี
แล้วละครในอนาคตจะเป็นอย่างไร
แนวทางของละครไทยต่อจากนี้???
"ละครไทย มีความเป็นโขน ค่อนข้างมากครับ หลังๆเริ่มมีฉีกแนวบ้าง แต่ก็มักประกอบด้วย 4 ตัวละครหลัก
ตัวพระ - พระเอก
ตัวนาง - นางเอก
ยักษ์ - ตัวอิจฉา (เดิมมักเป็นผู้หญิงที่จะแย่งพระเอก แต่รวมตัวร้ายเข้าไปด้วยก็ได้)
ลิง - ตัวตลก (บทบาทนี้มักมีลูกจ้างทำงานบ้าน หรือคนสวน มาสวมบท)
ขึ้นชื่อว่าโขน ก็ย่อมมีกลิ่นอายรามเกียรติ์ ไม่พ้น รามายณะ ซึ่งเป็นวรรณกรรมการเมือง เชิดชูคนผิวสว่าง อารยัน(มนุษย์) ดูถูกคนผิวคล้ำ ผมหยิก ดราวิเดียน(ยักษ์) ให้ตกต่ำ อยู่แล้ว
ละครไทยที่มีตัวพระ ตัวนาง ชัดเจน จึงต้องแสดงตัวพระออกมาให้สมบูรณ์แบบที่สุด เพราะเป็นการเชิดชูพระรามตามแบบรามายณะดั้งเดิม พระเอกจึงมักมีโปรไฟล์ขั้นเทพ ไม่ว่าจะรวยเข้าขั้นอภิมหาเศรษฐี เป็นคนดีการกุศล มีเชื้อเจ้าเจือปน จวบจนจบปริญญาเอกจากเมืองนอก หรือทุกอย่างรวมกัน
ส่วนตัวนาง ขอให้ดูนางสีดาเป็นหลัก เป็นลูกของยักษ์ทศกัณฑ์ โดนคำทำนายว่าเป็นกาลกิณี ถูกทิ้งให้ลอยน้ำ จนนักบวชในป่ารับเลี้ยงเป็นลูก จนนักบวชไปเป็นเจ้าผู้ครองนครอีกครั้ง และนางสีดาก็ได้แต่งงานกับพระราม แต่โดนทศกัณฑ์มาแย่งไป จะเอาเป็นเมีย
เข้าทำนองเจ้าหญิงตกอับ เลี้ยงดูโดยชนชั้นล่าง คืนสู่ฐานันดร และโดนตัวร้ายลักพาตัว ยังไงยังงั้น คงจะไปเหมือนกับบทละคร นิยาย หลายๆเรื่อง ไม่มากก็น้อย
ตัวละคร ในละครไทย จึงไม่ค่อยมีมิติ พระเอกก็สมบูรณ์แบบ นางเอกก็ดีแบบดีเลิศ นางร้าย นางอิจฉา ก็เลวสุดขั้ว คนรับใช้ คนสวน ก็ไม่มีบทอะไรมากนอกจากนินทา เรียกเสียงฮา
ไอ้จะหวังให้พระเอกเคยเป็นโจรติดคุก นางเอกเคยติดยา ตัวร้ายก็ร้ายเพื่อครอบครัว คนสวนพูดอะไรเท่ห์ๆคมๆสอนตัวละครหลัก ราวนักปราชญ์ แบบที่เราเห็นในซีรี่ส์ฝรั่ง คงจะยาก"
ต้องยอมรับว่าเด็กสมัยนี้ไม่ค่อยดู TV แล้ว
คนดูทีวีส่วนใหญ่ เป็นคนมีอายุ ก็จะชอบแนวนิยายเดิมๆที่เคยดูในอดีต
ละครดีๆ มีสาระ เรตติ้ง ไม่ค่อยจะดี ละครเรื่องไหนมีฉากแรงๆ แล้วเรตติ้งจะดี
แล้วละครในอนาคตจะเป็นอย่างไร