อยากรู้ว่าทำไมเพื่อนบางคนขี้โวยวาย ใช้อารมณ์ ชอบว่าคนอื่น แต่ทำไมถึงมีเพื่อน ไม่เข้าใจ มันมีอะไรดีนักหนาก็ไม่รู้ เราอยากรู้ว่าคนที่ไว้ใจได้กลับไม่ไว้ใจ คนที่ไม่น่าไว้ใจกลับไว้ใจ อย่างเรามีอะไรก็ไม่พูด เพราะเราไม่ไว้ใจใคร บอกคนนึง เดี๋ยวแพร่กระจายอย่างกับไวรัส

แล้วทำไมต้องมีความลับ เพื่อนจะรู้ไหม ถ้าคนที่เค้าจริงใจ ถูกดูว่าไม่น่าไว้ใจ รู้สึกยังไง มันเจ็บนะ เราจริงใจเหมือนความจริงใจไม่ได้ช่วยอะไรเลย เห็นเพื่อนคบกันแต่ละคนมีแต่ความเสแสร้ง จะใส่หน้ากากกันไปถึงไหน

ไม่เข้าใจว่าทำไมเวลามีเรื่องต้องบอกให้แพร่สะพัด ทั้งห้องทั้งชั้น เวลาเกลียดต้องเกลียดกันทั้งฝูงด้วยนะ(นิสัยแบบนี้ไม่น่าใช่คน) เราเป็นพวกไม่รับข่าวอะไรพวกนี้ พอมีเรื่องนิดหน่อยบล็อก ไม่ใช่บล็อกคนเดียว บล็อกทั้งชั้น (ช่วงปิดเทอม) แต่เราไม่เคยโดนบล็อกเราไม่เคยโดนแต่มีเพื่อนที่โดนบล็อกมาคุยกับเรา

แต่เราไม่ได้บล็อกเพราะเราไม่รู้ มารู้ตอนเพื่อนที่โดนบล็อก ทักมา แล้วเราก็มาดูในแชทกลุ่มห้อง มาก็แคปรูปว่าบล็อกแล้ว มีเพื่อนอีกคนทักมาบอกว่าให้บล็อกเพื่อนคนที่โดนบล็อก แถมบอกว่า 'บล็อกมัน ถ้าไม่อยากเสียคน' ซึ่งตอนนี้ก็คบกันปกติ !! ทำไมต้องพาลเกลียดทั้งห้อง        คนที่ไม่บล็อกจะโดนบล็อกรึไง

ซึ่งเราไม่ได้บล็อกเพื่อนคนนั้น แต่เราบล็อกหลอกๆ แคปรูปไปลงในกลุ่มแล้วปลดบล็อก และเปลี่ยนไปคุยไลน์ อยู่ร.ร.เราจะดูไม่เหมือนไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไร

แต่จริงแล้วเราก็ไม่ได้โง่ว่าเพื่อนคิดยังไง แต่เราไม่รู้ว่า เพื่อนคนอื่นรู้สึกยังไงกับเพื่อนประเภทนี้

มันมีอีกประเภทนึง ดูไม่มีเพื่อน แต่!! มันรู้ไปซะทุกเรื่อง รุ่นน้องรุ่นพี่ รู้หมด แต่มันจะมีเพื่อนอยู่คนนึง คอยเป็นลูกไล่ ดูจะติดเพื่อนด้วย ซึ่งเพื่อนที่มันติดหนึบอยู่ คือเพื่อนเราสมัยอนุบาล เหมือนมันกลัวเราแย่งเพื่อน เราเดินกับเพื่อน ชอบมาเดินประกบ เราไม่ชอบมันสักเท่าไร พอคุยกับเพื่อนมันก็มาแทรก แต่มันชอบเหมือนตัวมันมีค่า เพื่อนต้องง้อ ซึ่งเพื่อนเราก็ง้อ เรารู้ที่มันง้อเพราะว่า มีงานเรื่องต่างๆมาเกี่ยวข้อง เพราะเพื่อนเราอยู่คนละห้องกับเรา เวลามันติดงานนู้นนี้ เพื่อนเราก็มาหาเรา รู้สึกเหมือนมันคบเพื่อนเราแค่แบบว่าเดินด้วย ไม่อยากเดินคนเดียวไรงี้เหรอ

มันดูมีอิทธิพลสำหรับทุกคน แต่ไม่สำหรับเรา เราเคยจะถามอะไรหลายอย่าง แต่ก็ไม่เคยตอบ แต่ถ้ามันถามเรา มันจะให้เราตอบ อยากรู้ว่ามัน"บ้า"รึเปล่า แบบว่า มันเลือกได้ว่าจะตอบก็ได้ไม่ตอบก็ได้ 55+ เวลาขอน้ำดื่มเราให้ แต่เวลาเราขอ มันนิ่ง เดินเฉย เหมือนหูหนวก

แล้วก็มีเรื่องเพื่อนของรุ่นน้องเรา ไม่เคยฟัง พูดอยู่นั้นแหละ ไม่ฟังคนอื่น ซึ่งเป็นเด็กใหม่ พึ่งเข้ามาแต่ทำไมถึงมีแต่คนต้องแคร์ รุ่นน้องเราก็ไม่ชอบ การมีเพื่อนแบบกลุ่มคือต้องยอมขอโทษในสิ่งที่ไม่ผิด มันไม่แฟร์สักเท่าไร ไปไหนต้องไปด้วยกัน อยากไปไหนคนเดียว เดี๋ยวเพื่อนก็ตัดออกจากกลุ่มไรงี้เหรอ ความเหงาไม่น่ากลัวหรอกเราว่า แต่การที่ไม่เคยเหงา แล้วอยู่ดีๆก็เหงา เราว่ามันน่ากลัวกว่า

มันจะมีอีกแบบนึง เห็นแก่ตัว แบบทำอะไรให้ไม่พอใจนิดเดียวมันสวนกับมาทั้งสวนสัตว์ หมดป่าแล้วมั่ง 55+[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไอ้ ไอ้หน้า ไอ้สัส อะไรนิดหน่อย โพล่งขึ้นมาซะ ทำของเราตกไม่เคยเก็บให้ เราทำของมันตก เราเก็บให้ พอไม่เก็บให้ สัตว์ป่ามาเพียบ

เเละอีกหลายแบบนับไม่ถ้วน 55+

เราคบเพื่อนทีละคน ไม่คบเป็นกลุ่ม น่ารำคาญ เราอิสระเสรีขนาดอิสระ เวลาเพื่อนทักมาเวลาเดียวกัน เราต้องเลือกแหละจะคุยกับใครก่อนดี ลองคิดดูถ้าเยอะๆ ถึงจะบอกตั้งแชทกลุ่ม แต่บางทีมีเรื่องต้องคุยกันจริงๆ

รู้ว่าไม่ใครดีที่สุด แต่เราก็ไม่ควรทำให้ใครไม่สบายใจ บางทีเราทำเพื่อนไม่สบายใจ เรารู้สึกผิด พอมาถามอีกทีมันหายโกรธแล้ว แต่เราเป็นคนคิดมาก สมมุติเพื่อนคิดถึงโลก เราคงคิดไปไกลถึงจักรวาล 55+

ยังมีอีกเรื่องนึง ผู้ชายเซนซิทีฟมากไหม ตอนเพื่อนผู้ชายของเรา อยู่กับพวกผู้ชายด้วยกัน ก็พูด'กู ' ปกติ แต่เราเผลอพูด'กู'กับเพื่อน มันพูดว่า"ทำไมต้องพูดกูด้วยอะ" ไอ้เราก็รู้สึกผิดขึ้นมา ไม่ทันจะขอโทษ มันก็เดินไป อยากรู้ว่ามันคิดยังไง

แล้วคุณคิดยังไงกับเพื่อนประเภทต่างๆที่เรากล่าวไป

ใครทราบบอกเราที

ขอบคุณมากคะ