เราเคยมีความรักที่ดี เราคิดว่ารักครั้งนี้เป็นรักครั้งสุดท้ายและตั้งใจมากๆที่จะรักษาไว้   จนวันหนึ่งเราเพิ่งรู้ตัวว่าเราเป็น1 ใน ตัวเลือกของเขา  แล้วเค้าก็ไม่เลือกเรา  ใช้เวลาทำใจเกือบปี แต่ระหว่างนั้นเค้าก็ไม่ได้หายไป ก็ทักทายได้คุยกันบ้าง  นานครั้ง  จนคุยกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งก็รู้อยู่แก่ใจว่าเค้ามีแฟนก็คือคนที่เค้าเลือก แต่เราก็ตัดเค้าออกไปไม่ได้ บางครั้งเราก็คิดได้ ว่าแบบนี้มันไม่โอเครละ แต่พอได้คุย คำพูดบางคำของเค้ามันทำให้เราหักมุมตัวเองตลอด  และนี่ก็สองปีแล้วที่เราติดต่อกันตลอด ไม่บ่อยนักเดือนละครั้งที่ได้เจอกัน  แต่คุยกันแทบทุกวัน เราดึงตัวเองออกมาจากจุดนั้นไม่ได้สักที  ทำยังไงดี บางทีเราก็เคยคิดนะว่าถ้าเราเจอใครสักคนที่ดีและรักเรามากอีกครั้ง เราจะเดินออกมาจากจุดนั้นได้   รู้สึกไม่โอเครที่ตรงนี้ แต่มีความสุขทุกครั้งเวลาที่เราได้เจอกัน เค้ายังดูแลเราเหมือนเดิม คำพูดของเค้าจะยังสามารถเชื่อได้อีกมั้ย  หรือเป็นแค่คำของผู้ชายที่เจ้าชู้