ครอบครัวของเราแต่เดิมเราทำการเกษตรยากจนเป็นหนี้สินจนทำใช้หนี้ไม่ไหว(มีหนี้มากกว่าทรัพย์สิน)จนไปเจอภรรยาเราก็ไม่มีเงินแต่งงานภรรยาออกเองทั้งหมด(แต่ภรรยาก็จนมาก)แต่ก็จัดแบบเล็กๆง่ายๆตามประเพณีอิสาน
เมื่อเรากลับมาบ้านเกิด จึงขอเงินคุณพ่อโดยให้คุณพ่อกู้ให้เอามาทำการค้า(พอดีจังหวะนั้นที่ดินขึ้นราคาสูงมากเราจึงมีโอกาสอีกครั้ง)
เราและภรรยาหัดทำการค้าเล็กๆขายของชำและเพิ่มการขายของใช้ที่ชาวบ้านเขาต้องการโดยเราจะจดรายการไว้ในตอนที่ชาวบ้านเขามาถาม
และเราก็ไปหามาขายแรกๆจะไม่ได้กำไรบางทีก็ขาดทุนด้วย แต่ภรรยาก็อยากจะทำและเราก็มานะพยายามไปเรื่อยๆ จนเราเริ่มมียอดขายเยอะจึงไปติดต่อบริษัทขอเป็นเอเย่นต์เอง มาจนถึงปัจจุบัน มีฐานะมั่นคงแล้ว หมดหนี้สินแล้ว เป็นเฮียเป็นซ้อแล้วครับ