สิ้นปีแล้ว ตามประสา มนุษย์เงินเดือน ก็มาคำนวณเงินภาษีที่ต้องจ่าย และมองหาการลดหย่อนส่วนที่ยังขาด นั่งคุยกันคนหลายๆคนแล้ว รู้สึกว่าประเทศไทยมันช่างไม่มีความเป็นธรรมในการเสียภาษีเลย มนุษย์เงินเดือนช่างเป็นชนชั้นที่เสียเปรียบชนชั้นอื่นมากๆ และกฏหมายขาดความเป็นธรรมเหลือเกิน

คนหนึ่งประกอบการทำโรงงานเล็กๆ สามารถซื้อที่ดิน 20 ล้าน รถราคา 1-2 ล้าน บ้านหลังละ 10 ล้านแบบสบายๆ ชีวิตความเป็นอยู่สะดวกสบาย เสียภาษี 2X,XXX บาท
พนักงานประจำ จะมีบ้านสักหลัง 3 ล้าน รถ Vios สักคัน เลือดตาแทบกระเด็น เสียภาษี 6X,XXX บาท

ถ้าตามมุมพนักงานประจำอย่างผม กฏหมายภาษีบุคคล ช่างไร้ความยุติธรรมสิ้นดี make ตัวเลขอะไรไม่ได้เลย ในขณะที่ผู้ประกอบสามารถ make ตัวเลขได้
นั่นยังไม่เท่ากับ ค่าลดหย่อนต่างๆ ช่างเป็นตัวเลขที่ non sense มากๆ ถ้าในระดับคนครอบครัวฐานะปานกลางแล้ว

1. หักค่าใช้จ่ายส่วนตัว 50% แต่ไม่เกิน 100,000 บาท เอาตรงๆ ส่วนนี้ผมว่าน้อยไป คำนวณจากการใช้จ่ายคนในเมืองตามจริงแล้ว
ค่าใช้จ่ายใน 1 วัน  อาหารมื้อละ 70 บาท 3 มื้อ 210 บาท ค่าเดินทางในเมืองไปกลับประมาณวันละ 100 บาท รวม 310 บาทต่อวัน คูณ 365 วัน = 113,150 บาท นี่คือ คนที่ต้องไม่กินไม่เที่ยวไม่ซื้อสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรเลยมันก็เลย 100,000 แล้วแน่ๆ
2. ลดหย่อนบุตร 30,000 บาท  มันพอจริงๆ ไหม ถามจริงเลยว่าสมัยนี้ค่าเทอมมันเท่าไร ข้าวของเครื่องใช้มันเท่าไร หรือจะให้ปล่อยลูกไปเรียนโรงเรียนรัฐบาลที่เรียนฟรีเท่านั้นงั้นหรือ ต่อให้เลี้ยงแบบไม่สปอยซ์อะไร 30,000 ต่อปีมันไม่พอแน่นอน
3. ลดหย่อนพ่อ แม่ 30,000 บาท เดือนละ 2,500 บาท อืมมมม พิจารณาแล้วปกติก็ให้เยอะกว่านี้เยอะนะครับ
4. ตัวลดหย่อนอื่นๆ ก็เป็นภาคบังคับการออม โดยต้องเอาเงินไปดองไว้ใน LTF RMF และประกัน ซื้อเงินก็ต้องติดคุกอยู่ 5-10 ปี ซึ่งถ้าบริหารเองก็อาจได้ผลตอบแทนมากกว่าเอาไปฝากไว้กับกองทุน

อยากให้พิจารณา การคิดภาษีให้เท่าเทียมหน่อย ได้โปรดไปเก็บคนที่ควรจะเก็บ แล้วมาลดส่วนที่พนักงานประจำแบกอยู่ลงบ้าง ขอแค่ตัวเลยที่มันเพียงพอต่อการใช้ชีวิตจริงๆ แบบมีความสะดวกสบายพอประมาณบ้าง มานั่งคิดภาษีสิ้นปีแล้วมันช่างน่าน้อยใจจริงๆ 555