การเป็นแม่เลี้ยงนี่ ทำดียังไงก็ไม่เหมือนแม่แท้ๆใช่มั้ยคะ

เราแค่อยากรู้ว่า คนที่เป็นแม่เลี้ยงถูกกำหนดเส้นไว้ตั้งแต่ตอนที่เพิ่งคุยเป็นแฟนกับผุ้ชายที่มีลูกติดเลยใช่มั้ย ถึงเขาจะบอกว่าดีใจที่เราช่วยดูแลเด็กๆ แต่ทำไมเรากลับรู้สึกว่าบางทีเราเหมือนถูกขีดเส้นไว้แค่นี้ เวลาที่เราพูดหรือแสดงความคิดเห็นเรื่องเด็กๆที่เป็นแนวเหมือนว่าเด็ก เช่น เลี้ยงเด็กแบบนี้ไงถึงไม่โต ต้องคอยตามใจ ไม่งั้นจะร้องไห้ หรืออะไรทำนองนี้ พ่อเขาก็จะนิ่งไปหน้าตึงๆ แต่เราดูอาการละ มันเหมือนแบบไม่เปิดใจ เหมือนเราไม่มีสิทธิ์พูดหรือก้าวก่ายหรอ ถ้าเราเป็นแม่ที่คลอดเขามา เราจะดูไม่เลวร้ายใช่มั้ย เราไม่เคยตีเด็กๆเลย เราจะพูดด้วยเหตุผล ถ้าเราตีคงเป็นเรื่องใหญ่ เพราะพ่อเด็กและญาติๆอาจไม่พอใจ เขารักหลานๆมาก ยิ่งเด็กเขาไม่มีแม่ ยิ่งเป็นจุดที่เขาสงสาร ถ้ามีแม่เลี้ยงร้ายอีก คงแย่ อันนี้เราเข้าใจ แต่เราก็เสียใจนะ เราเหมือนคนนอกยังไงไม่รู้ เวลาเราพูดหรือมีเรื่องที่มันเป็นการพูดอะไรที่ลบของเด็กๆ เรารู้สึกว่าเราเหมือนไปก้าวก่าย เรารับรู้ได้จากปฏิกิริยาของพ่อเด็ก
เรารักมั้ยเราไม่รู้ แต่เราเป็นห่วง คอยดุ คอยว่า เพราะอยากให้พวกเขาเป็นคนที่รู้กาลเทศะ รู้หน้าที่ มีความรับผิดชอบ
เรารู้สึกว่า ถ้าเราทำดีก็ดีไป แต่ถ้าเราทำพลาด พูดมาก หรือแรงไปก็จะดูร้ายไปเลย เราเหมือนแม่มดไปเลยใช่มั้ย

เราควรจะทำยังไงดีคะ
1. เราควรจะทำเฉยๆ ดูแลปกติแต่ไม่ต้องไปแสดงความคิดเห็นอะไรมากไปดีมั้ยคะ เช่น เราเห็นพ่อกับลูกไม่เข้าใจกัน ก็ไม่ต้องคอยเคลียร์ให้ ทำเฉยๆไป เดี๋ยวเขาก็ดีกันเอง
2. เราทำตัวเหมือนเดิม แต่พ่อเด็กอาจจะมีปัญหากับเราได้อีก เพราะเราไปเจ้ากี้เจ้าการเกินไป บางทีก็ลืมว่าตัวเองไม่ใช่แม่แท้ๆของเขา
ใครเจอแบบเราบ้างคะ เราควรทำยังไงดี เราสับสนมากๆ
ปัญหาเราไม่ใช่เด็กค่ะ แต่เป็นพ่อเด็กที่ทำให้เราน้อยใจและรู้สึกเป็นคนนอก

ขออธิบายข้อมูลคร่าวๆนะคะ
เราเป็นแม่เลี้ยงที่ได้มาเจอกับเด็กๆตอนที่เขาโต เรียนประถมแล้วทั้งคู่ เขาโตพอที่จะมีความคิดเป็นของตัวเอง เด็กๆเปิดใจให้เราและดีกับเรามาก เราว่าเด็กสนิทกับเรานะ กล้าเล่าเรื่องนู้นนี่ให้เรามากกว่าพ่อเขา เป็นหญิงทั้งคู่ นิสัยค่อนข้างน่ารัก เข้าใจง่าย ค่อนข้างมีเหตุผล คนโตจะแข็งๆหน่อย รู้เรื่องมากกว่าวัย  แต่ขี้น้อยใจ ชอบหาวิธีมาเรียกร้องให้สนใจ คนเล็กเอาแต่ใจ โดนตามใจมากกว่าพี่ จะดูเด็กกว่าวัย เพราะโดนโอ๋มากกว่าพี่
เราเป็นคนระเบียบนิดนึง ไม่ค่อยอ่อนไหว คุยกับเด็กๆได้ทุกเรื่อง(ในส่วนที่เขาสามารถเข้าใจได้)ดูแลอาหารการกิน และดูแลเด็กๆ เขาจะอยู่กับเรามากกว่าพ่อเขา
พ่อเด็ก เป็นคนรักลูกมากๆ ใจร้อน ขี้น้อยใจ อ่อนไหวง่าย ขี้เหงา หวงลูกมากๆ เลยค่อนข้างบังคับเด็ก เด็กจะกลัวพ่อมาก แต่เดี๋ยวนี้ดีขึ้น เราพูดให้เขาเข้าใจและปล่อยอิสระให้เด็กมากขึ้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่