สวัสดีกับกระทู้แรก
วันนี้เราอยากมาแชร์เรื่องราวดีดีระหว่างการเดินทางของเราตลอด 25วัน ที่หลบไปใช้ชีวิต ช้า ช้า ที่เวียดนาม
เราชอบการเดินทางและการบันทึกทรงจำ แต่ครั้งนี้จะเป็นการบันทึกให้ใครหลายคนอ่าน ดังนั้นเขินนิดนึงแต่เพราะมีสิ่งดีดีจึงอยากแชร์ พูดไม่เก่งขอเน้นรูปนะ
โลกจะหมุน หุ้นจะแปร แต่การใช้ชีวิตของเราจะค่อยๆดำเนินเดินไป ช้า ช้า เรามีคติอยู่อย่างคือ
“ไปที่ไหนจะต้องอยู่ให้คุ้นเคย” และนั่นเป็นสิ่งที่บอกกับตัวเองเสมอยามห่างไกลบ้าน
จุดเริ่มต้นของการออกเดินทาางทริปนี้ เราใช้เวลานอนคิดตัดสินใจ 1คืน ก่อนบุ๊คไฟล์บินตรงดอนเมืองสู่ฮานอย ปกติเราเป็นคนไม่ชอบวางแผนที่ต้องใช้เวลารอกับอะไรนานๆ เพราะมันคือการไปพักจึงไม่ต้องรอ เราตื่นเต้นเสมอกับการเดินทางไปในที่ใหม่ๆและการได้พบเพื่อนใหม่ อีกทั้งเป็นคนที่ชอบในเรื่องบังเอิญ มันเป็นสีสันระหว่างทางที่น่าประทับใจสำหรับเรา ทุกครั้งที่ออกเดินทางเหมือนมีลุ้นอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่คาดหวังให้มันเป็นอย่างที่ใจคิด มันจึงทำให้เรารู้สึกสนุกกับสิ่งที่ผ่านเข้ามาตลอดการเดินทาง

Day1
เดินทางถึงฮานอย เก้าโมงเช้านิดๆ เวลาของเวียดนามและไทยจะเหมือนกัน เตรียมโทรศัพท์ให้พร้อมด้วยการเปลี่ยนใช้ซิมเน็ตของเวียดนาม ราคาประมาณ 300ไทยบาท จากนั้นเราก็เรียกแท็กซี่ไปยังที่พักย่านตลาด Dong Xuan ย่านนี้จะคึกคักทั้งตอนกลางวันและยามค่ำคืน

กลางวันเดินชมสินค้าแฟชั่นของสาวเวียดนามตามร้านรวงริมถนนสีสันสวยงามดีค่ะ มีรถสามล้อถีบประปรายทั่วเมืองให้นักท่องเที่ยวได้ใช้บริการนั่งชมเมือง อารมณ์แบบย้อนยุคนิดนึง

ตกเย็นไปเดินสำรวจเมืองกันสักหน่อย
เราใช้วิธีปักหมุดไปที่โบสถ์เซนต์โจเซฟค่ะ แล้วก็เดินตามกูเกิ้ลแมพไปเรื่อยๆ มีหลายตึกระหว่างทางน่าสนใจทีเดียวบ้านเรือนที่นี่เก่าบางบ้านก็ทำเป็นคาเฟ่บรรยากาศน่านั่งค่ะ

พออาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้าเราก็เดินต่อไปยังสะพานฮุก The Huc Bridge เพื่อชมความโรแมนติกของเมืองนี้หน่อย สะพานฮุกตั้งอยู่ในเขตสวนสาธารณะไม่ไกลจากโบสถ์มากค่ะ ตอนกลางคืนจะเปิดไฟประดับสวยงาม ให้อารมณ์เหมือนสะพานพาเราเดินข้ามทะลุมิติอย่างไงอย่างงั้น

พอข้ามฝั่งไปก็จะพบกับวัดกลางเกาะสวยงาม มีช่ือว่า Ngoc Son Temple

ขาเดินกลับที่พักเราพบร้านดอกไม้สดที่นี่สวยสะดุดตาขอเก็บภาพบรรยากาศสีสันยามค่ำคืนนิดนึง

พอเริ่มมืดนักท่องเที่ยวก็จะเริ่มออกมานั่งกินลมชม...ริน..ยกกระดกแก้วและพูดคุยกัน เพิ่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ทริประหว่างวันของตนเอง บาร์นั่งดริ้งค์ที่นี่มีเอกลักษณ์มากๆเลยค่ะ แต่ละร้านก็จะต้องมีโต๊ะและเก้าอี้เล็กๆมาวางไว้ให้ลูกค้าได้นั่งเบียดกันหน่อยๆบรรยากาศแลดูอบอุ่นน่ารัก

ชมแสงสีเสียงกันมาจนเพลินเดินจนสุดถนนก็ได้เวลากลับเข้าที่พักแล้วค่ะ อาจจะเร็วหน่อยเพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางต่อไปยังนิงห์บิงห์ ที่นั่นมีความตื่นเต้นหลายสิ่งที่รอเราอยู่ ไว้เราจะกลับมาเล่าให้ฟังต่อนะ