แอบรักกครู ทำยังไงค้ะ?

กระทู้คำถาม
หนูมีเรื่องราวเกี่ยวกับการแอบรักครูมาเล่าให้ฟังค่ะ "คือหนูเพิ่งเข้าเรียนม.1ที่รร.ใหม่ คาบบ่ายหนูมีเรียนพละศึกษาค่ะ คือพอดีตอนนั้นครูยังไม่มาก็พากันนั่งรอครูไปเรื่อยเปื่อย ทุกคนคงคิดว่าคุณครูพละคือผู้ชายใช่ป่ะค้ะ แต่จริงแล้วอาจารย์เป็นผู้หญิงค่ะ แถมเป็นผู้หญิงแมนซะด้วย ตัดผมหล่อมากเลย จะเป็นที่หมายตาอยู่แล้วใช่มั้ยค้ะสำหรับผู้หญิงที่เป็นดี้แต่ว่าตั้งแต่เข้ารร.นี้มาไม่เคยมีข่าวไครขอบอาจารย์คนไหนหรือปนี้มาไม่เคยมีข่าวไครขอบอาจารย์คนไหนหรือปลื้มอาจารย์คนไหนเลยน้ะค้ะ มีแต่หนูนี่หละค่ะ คือตอนนั้นก็นั่งรอไป สักครู่อาจารย์แกเดินมาตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไรหรอกไม่ชอบทอมด้วยซ้ำแหละ แต่พออาจารย์แกทัก "หนูๆ1/1 ใช่มั้ยลูก" อาจารย์แกจับแขนและมองหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่ละมุน "อ๋อๆ ใช่ค่ะ ออาจารย์สอนพละหรอค้ะ" ไอ้เราก็ตอบไปแบบเขินนิดๆพร้อมสายตาที่หลบๆแกว่งไปมา ก็ไม่รู้สิ มันตกหลุมรักเอาซะวันแรกและแรกเห็นเลย จากนั้นมา เราก็ค้นหาเฟสอาจารย์เพื่อนอาจารย์เราก็ไปส่องเอารูปมาจนได้ แต่พอมารู้ทีหลังว่าอาจารย์เลิกเล่นเฟสมานานแล้ว เราก็ไปค้นหาig ต่อ ก็เจอน้ะ แต่กว่าจะเจอก็นานอะ เราไม่ได้ไปถามอาจารย์แกตรงๆหรอกน้ะ เราไม่กล้า จน3เดือนต่อมาเราก็เจอigอาจารย์แล้ว แต่เสียดายเป็นส่วนตัว เราก็เลยทักไอจีไปว่า "อาจารย์ หนูติดตามอาจารย์ล้ะน้ะค้ะ อาจารย์ติดตามหนูกลับหน่อยน้ะ" แต่2-3เดือนมาละอาจารย์แกก็ยังไม่อ่าน ไอ้เราก็ไม่รู้อะไรได้ภาพน่ารักๆอาจารย์มาภาพนึง เราก็เอาไปตั้งปกเฟส แต่เราดันเป็นเพื่อนกับเพื่อนอาจารย์แถมเป็นเพื่อนกับอาจารย์ที่ปรึกษาตัวเองส้ะด้วย! ก็รักอะเนาะ รักมันบันดาลใจทำได้ทุกอย่าง แต่เรื่องของเรามันจะมีดราม่าเยอะหน่อยและยาวหน่อยน้ะ555 และทีนี้มาวันนึงตอนโฮมรูมตอนเช้า อาจารย์ที่ปรึกษาเราก็มาเตือนแบบอ้อมๆว่า "ไหนห้องนี้มีไครปลื้มครูบ้าง "เพื่อนมันก็จะพูดชื่อเราเสียงเบาๆงอมแงมตอนนั้นเราก็แบบว่าเริ่มหดหู่ เริ่มแบบถอยดีกว่าไม่อยากให้มันเลยเถิดมากกว่านี้ และอาจารย์แกก็พูดตักเตือนแบบอ้อมๆยาวไป~~ และแบบตอนเรียนกะอาจารย์เพื่อนมันชอบแซว และอาจารย์ก็หยอกไรงี้ หยอกแบบหยอดมุกหวานๆด้วยน้ะและยิ้มละมุนๆมือก็ชอบโอบไหล่ไว้555คิดถึงแล้วมีความสุข และลืมบอกไปเราอายุ14 อาจารย์แกตั้ง30แนะปีนี้ แต่สำหรับเรา อายุเท่าไหร่เพศไหนไม่สำคัญ ขอแค่ได้รักก็พอและ แบะตอนนี้เราพยายามตัดใจอยู่เพราะเรารู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้และอีกอย่างเราไม่ใช่คนกล้าด้วย จนมาตอนนี้ม2เทอม2ละ จะลืมแล้วน้ะเนี่ยมาวันนึง เราเดินไปเข้าห้องน้ำ "นางรำๆ "อาจารย์เรียกเราว่านางรำ เพราะเราเป็นนางรำของโรงเรียน และที่นี้แกก็ถามอะไรๆไป~~พอพูดคุยกันจบ อาจารย์แกก็ยิ้มให้ และเราก็ยิ้มตอบ คือเราเผลอตัว คิดว่าจะไม่คุย ไม่ทัก ไม่รัก ไม่เกี่ยวกันแล้ว แต่แล้วมันก็เกิดขึ้นอีก และจากนั้นมาแกก็ชอบมองเรา และยิ้มละมุนๆตาหยีๆกับเราตลอดเลย แบบเรายังไม่ได้ทักหรือทำอะไรเลยน้ะ และเราลองไม่ยิ้มตอบไม่มองไม่อะไร แต่แกก็ยังเรียกยังยิ้มยังให้ของกับเราตลอดเลย จนถึงตอนนี้เราโคม่ามากๆ นอนคิดเรื่องนี้ทีไรเราก็ชอบน้ำตาไหล คิดตลอดเลยว่าถ้าเรามีบุญจริงก็อยากจะมีโอกาสได้อยู่ด้วยกันได้รักบ้าง แต่ลึกๆเราก็คิดว่า เฮ่ยย!เราไม่รู้ว่าครูเขาคิดอะไรกับเรารึป่าวรึไม่ได้คิดแต่ครูทำแบบนี้จนเรารักหมดใจไปแล้วน้ะ เราเป็นพวกที่จริงจังกับเรื่องแบบนี้ด้วย คือรักแล้วรักเลย รีเทิร์นไม่ได้ แต่เราก็พยายามๆต่อๆไปมีบุญวาสนาร่วมกันก็คงได้รักกันเองแหละเนอะ ทุกวันนี้ก็รักแต่ครูคนเดียว ถ้ามีโอกาสอยากให้อาจารย์เข้ามาอ่านกระทู้นี้จะดีมากเลย เราก็มีเรื่องมาเล่ามาถามแค่นี้แหละน้ะค้ะว่า ต่อจากนี้เราควรทำยังไงต่อไปดีช่วยแนะนำหน่อย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่