คุณซันแนะนำให้ไปดูชุมชนกะเหรี่ยง
ว่ามีความต้องการแทงค์น้ำ
เพิ่งจะว่าง แว้บไปดูซักหน่อย

ชายแดนไทย-พม่าบ้านพุน้ำร้อน...



สิ่งที่ต้องการคือ แทงค์น้ำฝนสำหรับบริโภค...
สำหรับชาวกะเหรี่ยง ​45 หลังคาเรือน...
ผู้ใหญ่ เด็ก 200 กว่าชีวิต...
ปัจจุบันมีแทงค์น้ำดื่มเพียง 1 ใบซึ่งไม่เพียงพอ...

ชุมชน​ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำ...
สำหรับน้ำใช้ ต้องเดินไปตักจากลำห้วยข้างชุมชน...



บ้านแต่ละหลัง ถูกกำหนดให้มีห้องน้ำของตัวเอง
บางหลังอยู่กันถึง 9 คน

ชาวชุมชนเป็นกะเหรี่ยงไร้สัญชาติ
ทำได้เพียงงานรับจ้าง
แต่เด็กๆ ได้เข้าโรงเรียนใกล้ชุมชน

ตกลงกับผู้ใหญ่ไว้ว่าจะหาแทงค์น้ำให้ 10 ใบ
ขนาดตามของเดิมที่มีก็น่าจะขนาด 1000 ลิตร
เช็คราคาตามทางขากลับ
น่าจะไม่เกิน 4 หมื่นบาท

...

คุยงานเสร็จเรียบร้อย หิวพอดี
ขากลับเจอร้านอาหารทะเล
ตอนแรกก็ งงๆ ทะเลอะไร ทำไมมาอยู่ในป่าใเขา

นึกไป นึกมา
เฮ้ยย! ทะเลพม่านี่หว่า
จัดการเลี้ยวรถ

ร้านกว้างขวาง โอ่โถง น่านั่ง

เมนู



ไปน้อยคน จัดมา 3 อย่าง
แชบ๊วยซอสมะขาม

ปูม้านึ่ง .. ตัวใหญ่ดี

ปลาอีกจาน มันธรรมดา ก็เลยไม่ได้ถ่ายรูป

ค่าเสียหาย

แถบนั้นเห็นมีหลายร้านอยู่
เที่ยวหน้าคงได้ลองร้านอื่นมั่ง

ปิดท้ายด้วยชื่อร้านอีกที