ตอนนี้เรามาคิดได้ว่าการที่เรากลับบ้านบ่อยๆเนี่ยมันทำให้ครอบครัวลำบากใจมาก เพราะบ้านไกล กลับดึก การอยู่หอในโรงเรียน สกล มันลำบากมาก ตื่นมากับการฟังเสียงครูคุมหอใช้ไม้กระบี่กระบองฟาดประตู ตะหวาดใส่บางละ คือไม่มีความสุขอ่ะ แล้วครูก็จะชอบเฉพาะลูกแก ที่เอาโน่นเอานี้ไปให้ แต่ตอนนี้เข้าใจเเล้ว คุณไม่ใช่ครูคุณคือนักธุรกิจ ที่อะไรๆต้องหวังผลจากเด็ก มีด้วยหรอซื้อของเล่นมา 20 บาท ขาย175 บาท แล้วเราไม่มีอะไรให้เขาใง เขาเลยไม่ชอบหน้าเรา ทุกคนในหอสนใจแต่ตัวเองเพื่อความอยู่รอด โอเคเราเข้าใจ มันสอนให้เรารู้ว่าโลกนี้มันไม่เป็นธรรมกับเราเลย โทรศัพ คอม ยึดหมด ตอนนี้เราเหมือนจะเเปลกๆ ฟังปัญหาคนต่างๆในหอที่เล่าให้ฟัง หนักใจแทนเขา หนักใจในหอด้วย ทำอะไรเกินเลยก็หาว่าเรียกร้องความสนใจ เราเหนื่อย เราไม่ไหวเเล้ว