มีกระทู้นึง

เป็นห่วงพ่อว่าจะเอามรดกไปให้เมียใหม่หมด ลูกออกมาขอความคิดเห็นจะดูและพ่อแม่ดีไหม
แต่ละความคิดเห็นกลับ บอกให้ คิดดีๆ ให้รอบคอบ ถ้าจะเลี้ยงดูพ่อแม่ ถ้า พ่อแม่ไม่มีมรดกให้

โอ้!
ยามเจ้า ลืมตาดูโลก ใครหนอ เฝ้าฟูมฟัก ใครหนอ ทำงานตรากตรำ เพื่อซื้อหนังสือ การเรียนให้ลูกน้อย
ใครยอมนอนน้อย อดทน เพื่อให้ลูกได้กิน นอน ให้สบายก่อน

ผมไม่เห็นด้วยจริงๆ กับหลายๆความคิดเห็น ที่บอกว่าแค่ ชายหญิงสองคน นอนด้วยกัน
เกิดมาเป็น เด็ก คนนึง ไม่เห็นทำอะไร อนาถใจจริงๆ ทำไมถึงกันแง่ร้ายได้ขนาดนี้

ทำได้แค่ สงสารพ่อแม่ บุคคลเหล่านี้จริงๆครับ


ฝากกลอน สอนใจรักของ มารดา

รักใดเล่า เท่ารักแท้ ที่แม่รัก
ผูกสมัคร รักมั่น มิหวั่นไหว
ห่วงใดเล่า เท่าห่วง ดั่งดวงใจ
ที่แม่ให้ กับลูก อยู่ทุกครา
ยามลูกขื่น แม่ข่ม ตรมหลายเท่า
ยามลูกเศร้า แม่โศก วิโยคกว่า
ยามลูกหาย แม่ห่วง คอยดวงตา
ยามลูกมา แม่หมด ลดห่วงใย