เราก็ผู้หญิงคนนึง ที่รักแฟนมาก ทั้งรักและทุ่มเททุกอย่างคอยดูแลคอยทำทุกอย่าง เป็นได้ทุกอย่างให้เขา ตอนอยู่ด้วยกันเราก็รักกันดีนะไม่มีอะไรที่ส่อแววถึงการนอกใจเลย จนมาถึงวันนี้ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง เรารักเขารอเขาเสมอไม่เคยสักครั้งที่จะไม่ซื่อสัตย์ แต่เขาเจอคนที่ สวยกว่า รวยกว่า และเขาเคยคุยกันมาก่อนสุดท้ายเขาสองคนก็ลงเอยด้วยการนอกกาย แฟนเรารักเธอคนนั้นมากรักทั้งใจเลยก็ว่าได้ แต่เธอคนนั้นไม่ได้มีแค่แฟนเรานะคบหลายคนเพราะเธอสวย แฟนเราก็พยามที่จะให้เธอคนนั้นไม่ไปจากเขา อยากให้เธอคนนั้นเลือกเขา แต่ไม่ได้ใส่ใจเราเลยว่ามีเราอยู่ตรงนี้ที่เรียกว่าแฟน แต่ที่เจ็บปวดมากไปกว่านั้น คือ เขาไม่ยอมปล่อยเรา เพียงเพราะเราดีกับเขามาก เพราะเรารักเขากว่าสิ่งใดแม้แต่ชีวิตเราก็ให้เขาได้ ส่วนเราก็ไปไหนจากเขาไม่ได้เพราะกลัวว่าจะไม่เห็นเขาอีก เราสองคนจึงทนอยู่ด้วยกันจนทุกวันนี้ เรามีคำตอบในใจนะ แต่เรายังไม่กล้าตัดสินใจ เราเหนื่อยมากหมดแรงปวดใจเจ็บจนไม่มีเสียงที่แฟนเรา "แค่รู้สึกดี" ไม่ได้ "รู้สึกรัก" เราจึงเข้าใจว่า "ความรัก" ไม่ใช่รางวัลของการ "ทำดี"