กลางหุบเขาลำเนาป่าครามาเยือน.
หมู่ผองเพื่อนญาติมิตรติดอาศัย

ยามเหนื่อยยากรอยยิ้มจากดั่งพรากไป  
สู่ลำธารเนินไศลไกลกันดาร

มีเพียงใจในสองแขนแสนอบอุ่น.
กรุ่นละมุนที่ใจภักด์รักหวงแหน

ถึงมีค่าด้อยเพียงกาในเมืองแมน.  
แต่เราแสนชื่นคืนสุขทุกทิวา