เป็นเพราะบางทีเราอาจจะอยู่คนเดียวบ่อยเกินไปจนเริ่มชิน เลยทำให้เราสร้างกำแพงโลกส่วนตัวสูงและหนาเกินกว่าใครจะเข้ามาได้  บางทีบางครั้งที่รู้สึกเหงา เริ่มอยากมีเพื่อนคุยหรือใครสักคน มันก็จะรู้สึกแปลกๆ แล้วเราก็เริ่มคิด คิดว่าถ้ามีใครสักคนเข้ามาแล้วมันไม่โอเคหรือดีกว่าตอนที่เราอยู่คนเดียว เราจะตีตัวออกห่างทันที
เราคิดว่ามันคงติดเป็นนิสัยส่วนตัวที่แก้ไม่หาย และยากที่ใครจะเข้ามาในโลกของเราได้

ปล.มันแย่มากนะกับการที่ต้องการใครสักคน แต่เราเองที่ปิดกั้นเขาไม่ให้เข้ามา