อยากอยู่หอ เพราะรู้สึกเหนื่อยกับการเดินทางมากๆเลยค่ะ บ้านเราอยู่กทม. เรียนในกทม.แถบๆชานเมือง วิธีการมาเรียนอาจจะดูไม่ยาก แต่ใช้เวลา แล้วก็เหนื่อยพอสมควร เพราะต้องขึ้นรถหลายต่อ จขกท. เอง เรียนในสาขาที่เรียนไม่ค่อยเป็นเวลาด้วย บางทีเลิกเรียนหรือมีกิจกรรมดึกจำเป็นจริงๆก็ต้องนอนหอเพื่อน ซึ่งจขกท.เกรงใจ และกลัวเพื่อนอึดอัดมากๆ ถ้ายังพอมีรถกลับก็จะพยายามกลับให้ได้
    ตอนปี1จขกท. เคยบอกที่บ้านแล้วว่าพอขึ้นปีสูงๆ ขอที่จะอยู่หอเพราะเริ่มเรียนวิชาในสาขาซึ่งมันเรียนหนักและเรียนดึก แต่ก็ได้รับคำพูดปัดๆว่า ไว้เดี๋ยวค่อยคิด จนถึงตอนนี้ก็ยังคงได้รับแต่คำพูดเดิมๆ จขทก.รู้ว่าการอยู่หอพักมีค่าใช้จ่าย แต่ในมุมของจขกท. การเสียเวลาการเดินทางไปเรียนแต่ละวันมันน่าเสียดายมาก พอถึงบ้านมันล้าจนไม่อยากทำการบ้าน อ่านหนังสือแล้ว ได้นอนไม่กี่ชั่วโมง ต้องตื่นมาอาบน้ำไปเรียนต่อ บางวันคือทำงานจนสว่างแล้วอาบน้ำไปเรียนบ่อยๆก็มี เวลากลับดึกๆ เป็นผญ. แล้วต้องมายืนรอรถเมล์ที่ป้ายคนเดียวบางครั้งก็กลัว เพราะที่บ้านไม่มีใครขับรถมารับ
    จขกท.เลยมาขอคำแนะนำเพราะหมดเหตุผลจะยกมาอ้างกับผปค.แล้ว+ระบายความอัดอั้นที่สะสมมา