ผมแอบชอบเธอมาสักพักแล้วครับ เรารู้จักกันได้ 3 ปี นิสัยเธอนั้นชอบคุยกับคนอื่นเยอะ ขี้อ่อย แต่ผมก็แปลกใจที่เค้าชอบมาอยู่กับผมตลอด จนถูกคนอื่นมองว่าเป็นแฟนกัน พอโดนเพื่อนแซวเธอมักจะปฏิเสธตลอด ผมก็เฉยๆเพราะผมมักจะถูกล้อแบบนี้เสมอ พอเธอว่างๆก็จะทักมาหา ผมก็ตอบปกติแบบเพื่อนคุยกัน บางทีก็มีโทรคุยกัน
     จนกระทั่งวันนึงพวกเราก็กำลังจะเรียนจบมหาวิทยาลัย เธอจึงต้องกลับบ้านตัวเอง (เธอบ้านอยู่ต่างจังหวัด เช่าหออยู่เพื่อนเรียนแต่ผมอยู่กรุงเทพฯ) เราต่างคนก็ต่างทำงานกันไม่ได้เจอหน้ากันสักพักแล้ว เธอชอบทักไลน์ผมมาก่อนตลอดผมเห็นก็จะหยิบตอบทันทีทุกครั้ง แต่เธอกลับเว้นระยะห่างสัก 2-3ชม. แล้วมาตอบเรา และจะเป็นแบบนี้เสมอ จนวันนึงผมตัดสินใจว่าจะเลิกคุยกับเธอ ไม่ยุ่งด้วย ผมก็เลยไม่ตอบไม่อ่านแชทเธอ หายไปแบบดื้อๆ เธอพยายามพิมพ์ไลน์หาผมตลอดผมก็นิ่ง เธอก็พิมพ์ที่เฟสบุคผมก็ยังนึ่ง เวลาผ่านไปได้ 1 อาทิตย์ เธอโทรมาหาผมแล้วร้องไห้ ประมานว่า “อย่าทำแบบนี้เลย มีอะไรก็บอกเราตรงๆ เราทำอะไรผิดก็บอกได้ เราจะได้แก้ไข” ผมที่ทำอะไรไม่ถูกก็เลยบอกไปว่า “งานเยอะโทรศัพท์ก็เสียพอดี” ผมก็อยู่คุยด้วยจนเธอดีขึ้นแล้วจึงวางสาย