มีตึกหอพัก ขนาด 2 ชั้น 30 ห้องให้เช่าอยู่ครับ เป็นตึกของแม่ครับ ผมขอมา 2 ห้อง ชั้นล่างสุด ติดถนน คนเยอะมาก แต่ไม่มีคนไทย จะมีแต่คน มอญ กับ พม่า และแรงงานต่างด้าวเป็นส่วนใหญ่ครับ จริง ๆ คนไทยก็มีแต่น้อยครับ ส่วนใหญ่คนไทยที่อยู่คือ มีบ้านอยู่แถวนี้ ไม่ก็ทำธุรกิจแถวนี้

หอพัก ก็เป็นหอสำหรับคนมอญกับพม่าเป็นส่วนใหญ่ คนไทยมีบ้าง และใกล้กับตลาดมอญที่คนเยอะมาก ๆ ด้วย (หอพักอยู่จังหวัดสมุทรสาคร) ผมเลยขอมา 2 ห้องชั้นล่าง ติดถนนที่ทำเลดีที่สุด ห้องนึงทำร้านขายของชำปกติ ให้คนในหอ และคนที่ผ่านไปผ่านมาแถวนั้น ซึ่งมันก็เป็นไปได้ด้วยดี เพราะคนในหอก็ซื้อของเราอยู่แล้วเพราะไม่ไกล ดึก ๆ ก็ลงมาซื้อกันได้ แต่อีกห้องที่ทำเลดีกว่านี้สิครับ...

ตอนแรก ห้องนี้กะ ลง ตู้ซักผ้า ตู้กดน้ำ ตู้เติมเงิน และขายของกินทั่วไป (หมูปิ๊ง ลูกชิ้น ฯลฯ) ซึ่งตอนนี้ยังไม่ได้ทำ ผมออกไปสำรวจพฤติกรรมของกลุ่มเป้าหมายก่อนที่จะลงทุน

ข้อแรกเลย คือ เราจะใช้พื้นฐานเดียวกับผู้เช่าหอที่เป็นคนไทยไม่ได้ คนมอญกับพม่าขึ้นชื่อว่าประหยัดมากกกกกกกก ถึง มากที่สุด เงินเดือน 60-80% คือส่งกลับบ้าน เพราะฉะนั้น ของสิ้นเปลือง ของฟุ่มเฟื่อย หรือสินค้าทางเลือก เขาจะไม่ซื้อเด็ดขาด ผมสำรวจมา 2-3 วันเต็ม หมูปิ๊ง กับลูกชิ้น คนกลุ่มนี้จะไม่ค่อยซื้อกัน จะซื้อพวกผัก หรือ วัตถุดิบเอาไปทำกินกันเองมากกว่า

ข้อสอง จากการที่คนกลุ่มนี้ประหยัดมาก ๆ ตู้ซักผ้าจึงไม่น่าจะตอบโจทย์คนกลุ่มนี้ 90% คือ ซักผ้าเองด้วยมือ และตู้กดน้ำ จากการที่เฝ้าดูมาหลายวัน เขาจะแบกถังน้ำใหญ่ ๆ 2-3 ถัง แล้วหายไปนานมาก ๆ พร้อมกลับมากับน้ำเต็มถัง ลองสอบถามดูบางกลุ่มคือ เขาไปกดน้ำจากโรงงานกัน เพราะมันฟรี

ข้อสาม พวกเขาน่าจะเป็นกลุ่มคนที่รักกันเองสูงพอสมควร ถ้าสินค้าหรือบริการไหนก็ตามที่ เปิดหรือให้บริการโดยคนชาติเดียวกับพวกเขา พวกเขาจะเลือกใช้บริการแค่เฉพาะพวกเขาเท่านั้น แม้มันจะอยู่ไกลกว่าก็ตาม เช่น ถ่ายรูป ทำบัตร ร้านมือถือ ฯลฯ เป็นต้น สรุปคือ ถ้าสมมุตเปิดร้านมือถือ แต่ มีคู่แข่งที่จ้างคนมอญมาเฝ้าร้าน กลุ่มเป้าหมายหลัก ก็จะเข้าแต่ร้านที่คนมอญเฝ้า เป็นต้น
จึงพอจะอนุมานได้ว่า ถ้าผมนำสินค้าเกี่ยวกับในชีวิตประจำวันของ พม่าหรือมอญ มาขาย ก็จะขายไม่ออกอยู่ดี เพราะพวกเขาเลือกจะไปซื้อร้านที่คนมอญหรือพม่าเป็นคนขาย

ร้านกับข้าวที่ผมถนัด จากที่บอก กลุ่มเป้าหมายหลัก เขาประหยัดมาก จึงเลือกทำกินกันเอง สังเกตุได้ว่า บริเวณโดยรอบ ๆ จะไม่มีร้านข้าวเลย เต็มที่คือ ขายข้าวเปล่า จึงเลือกที่จะไม่เปิดร้านกับข้าว แต่อาจจะขายแค่ข้าวเปล่า ข้าวสวย อะไรทำนองนี้แทน

ถ้าถามทำไมไม่ปล่อยให้เช่า เนื่องจากหอพักเป็นของแม่ผมอยู่แล้ว และผมขอมาเพื่อจะเอามาทำอะไรเองบ้าง ถ้าเอามาปล่อยเช่าทับซ้อนไปอีก มันจะดูแปลก ๆ ไป

ตอนนี้เซ็ง และ เครียด เพราะไม่รู้จะขายอะไรดี เพราะข้อจำกัดค่อนข้างเยอะเหลือเกิน ใครมีความคิดดี ๆ บ้างครับ