ไม่ได้แวะเข้าห้องราชดำเนิน
นานพอสมควร   นาน….จนเกือบลืมไปเลย
วันนี้…ก็มีโอกาสแวะเวียนเข้ามาอ่านกระทู้

แม้…แปลกใจกับหลายๆ ล็อคอิน
ที่เคยร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมต่อสู้ทางการเมืองมาด้วย
ต้องมาขัดแย้งกัน ….ด้วยน่าจะไม่ใช่เห็นต่างทางการเมือง
ลองตามอ่าน….ต้นตอของความขัดแย้ง  แต่เรามันคนนอก
….ไม่อาจรู้ลึกถึงความขัดแย้งได้  ที่สำคัญดูเหมือนหลายคู่หลายกลุ่ม ปนเป…งงไปหมด

แต่…สิ่งที่เหมือนเดิม
คือ…ในความขัดแย้ง ต่างฝ่าย ต่างไม่ค่อยรับฟังความเหตุซึ่งกันและกันเช่นเดิม
ก็ไม่ว่ากันครับ...เพราะความขัดแย้ง มันอาจะร้าวลึก จนห่านฯไม่อาจเข้าใจได้
โดยเฉพาะคนเราเวลาที่ทะเลาะกันหรือไม่เข้าใจกัน  
เรามักสร้างกำแพงที่ปิดกั้นความเห็นต่าง นี่คือ….ปัญหาใหญ่
ที่สะท้อนให้เห็นลักษณะของสังคมไทยเราได้เป็นอย่างดี
ที่มีความคิดแบบปรนัย คือ....ถูกและผิด เพียงสองอย่าง
เมื่อเราเชื่อว่าตัวเองถูก  ก็จะมองคนอื่นว่าผิด
ไม่เปิดตัวเองและไตร่ตรองว่าสิ่งที่ตัวเองเชื่ออาจจะไม่ถูกทั้งหมดก็ได้

แต่…หากมองอีกมุมหนึ่ง
จริงๆแล้วความขัดแย้ง  ที่ถกกันด้วยเหตุและผล มันจะทำให้สังคมได้เรียนรู้
และมองเห็นตัวตนที่แท้จริง...ของคู่ขัดแย้งได้รางๆเหมือนกัน
และในแง่ของสังคม…การโต้เถียง นินทาว่าร้าย
ก็ถือว่า….เป็นมาตราการควบคุมทางสังคมอย่างหนึ่งเช่นเดียวกัน

ทั้งหมดนี้...ไม่ได้กล่าวหาว่าร้าย คู่ขัดแย้งทั้งหลายนะครับ
ห่านฯ ไม่เกี่ยวนะครับกับเรื่องส่วนตัวของทุกทุกท่าน  

พอดี เก็บวันพักร้อนไว้  ปีนี้ไม่ได้ใช้เลย…..
เหลืออีกหลายวันครับ เลยแวะมาทักทาย พูดคุยประเด็นที่เห็นอยู่ตรงหน้า
และแวะเข้ามา….สวัสดีทุกท่านครับ