ตามหัวข้อเลยครับ
คือผม(D)เคยคุยกับผู้หญิงคนนึง(B) ซึ่งคุยกันเหมือนแฟนมาก แต่ไม่ใช่แฟนนะ (เคยบอกรักเขา และเขาก็รับรู้)
ผมเรียนคนละที่กับเขาแต่โรงเรียนมันใกล้กันมาก ผมจะทักไปหาเขาแต่เช้าทุกวัน เวลาเขามาเรียนผมก็จะคอยตื่นแต่เช้าเพื่อไปเจอเขาทุกวัน (เดินสวนกันแล้วก็ยิ้มให้กัน) เวลาเขากลับบ้าน ผมก็เดินตามใกล้ๆ เพื่อไปส่งขึ้นรถเมล์ แล้วก็ยิ้มให้กัน ผมเคยซื้อหมวกให้เขาด้วยแหละ เหมือนเขาจะชอบมากด้วยนะ555  ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่ดีมาก ทำอะไรก็ดีไปหมด (ขอไม่บอกนะว่ารู้จักกันได้ยังไง ความลับครับ555)
เวลาคุยกันจะเรียกแทนตัวเองว่า เค้า กับ เตง แล้วก็มีชื่อเฉพาะอีกหลายชื่อ แรกๆคุยในเฟส แล้วก็ขยับไปเป็นคุยในไลน์ แล้วก็โทรคุย หลังๆวีดีโอคอลหากัน ทุกวัน (แต่เวลาเรียนไม่คุยนะ ต่างคนต่างเรียน เอาจริงๆผมตั้งใจเรียนเพราะเขาแหละครับ)  จนดึก เวลานอนก็นอนพร้อมกัน บางคืนก็ไม่ได้นอน คุยกันถึงเช้าเลย555 เราคุยกันได้เกือบปี แล้ววันนึง เขาก็เดินออกไปจากชีวิตผม เขาจบม.6 แล้วไปเรียนต่อมหาลัย เขาไม่ตอบแชทผม ไม่คุยกับผม
แล้วเขาก็มีแฟน เขาทิ้งผมไว้ ช่วงนั้นชีวิตพังมากเลยครับ5555 ผมทำอะไรไม่ได้ นอกจากคิดถึงเขา แอบส่องเฟสเขา แอบดูเขามีความสุข แล้วผมก็น้ำตาไหล จนทุกวันนี้ก็ผ่านไป 3 ปีแล้วครับ ผมยังคิดถึงเขาอยู่เลย ทุกวันนี้เขาไปไกลมาก (เป็นนักร้อง) แชทที่เคยคุยกันรูปที่เคยส่งให้กันผมก็ยังเก็บไว้ และยังกลับมานั่งอ่านอยู่ ทั้งๆที่เขาก็ลืมผมไปแล้วด้วย
ถ้าเขาเห็น เขาคงรู้ตัว 5555
ผมอยากบอกเขาว่าผมคิดถึงเขามาก ผมไม่เคยลืมเขาเลย ยังร้องไห้เพราะเขาอยู่หลายครั้ง และผมยังรักเขามากเหมือนเดิม
พอละ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง ที่พิมพ์มา ถ้าอ่านไม่รู้เรื่องก็ขออภัยนะครับ ผมพิมพ์ตามความรู้สึก ตามที่คิดได้
คิดถึงนะ B