เขาเป็นคนแรกในชีวิตเรา ที่เข้ามาทำให้เราได้เรียนรู้ได้พบอะไรใหม่ ๆอยู่ 4 ปี จนตอนนี้จบความสัมพันธ์กันได้ 7 ปีแล้วค่ะ

เราตัดใจ เรายอมรับความจริง เราปล่อย เรายินดีที่เขาได้พบเจอกับคนใหม่ ๆ เราไม่ยึดติดกับอะไรเดิม ๆ เราจบกันแบบ Happy และเข้าใจยอมรับความสัมพันธ์ของกันและกัน เราไม่ติดต่อ ไม่อะไรเลย  (แต่รูป แชท ของที่เขาให้ เรายังเก็บไว้นะคะ เราไม่กล้าที่จะทิ้งมันไป)

แล้วทำไมเราถึงยังคิดถึงเขาอยู่ทุกวัน เราไม่ได้มีตัวเชื่อมสัมพันธ์กันเลย ทุกวันนี้ไม่ว่าเราจะทำอะไร เราก็ยังคิดถึง นึกถึงตลอด แล้วยังยิ้มให้กับเขาที่ได้อยู่กับคนใหม่ เราก็ยินดี เราไม่เสียใจ เราเห็นเขามีความสุข เราก็มีความสุข เราเห็นเขาเศร้า เราก็เป็นห่วง อยากเข้าไปฮีลใจให้เขาตลอดจนตอนนี้ ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้อยู่ได้หรอคะ 😺