ขอออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้นอกใจ ไม่ได้มีคนอื่น ไม่ได้เบี่ยงเบน

ผมเป็นผู้ชายเจ้าชู้ ทำนู่นทำนี่ มีกิจกรรมเยอะ ก่อนหน้าจะมีแฟนคนนี้ ก็มีผู้หญิงเข้ามาคุย ยํ้านะ คุย เยอะ
แต่พอตั้งใจคบกับแฟนคนปัจจุบัน ก็อยู่กับเค้าตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน นอนด้วยกัน เราก็ตั้งใจที่จะเลิก เจ้าชู้
ถึงจะมีที่นอกลู่นอกทางตอนแรกๆ แต่ในที่สุดก็ทำได้

จนอยู่ไปอยู่มา ทะเลาะกันบ่อย มีการบอกเลิกกัน
ผมขอเค้าว่าถ้าทะเลาะกันอย่าบอกเลิก อย่าทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว
แต่นั่นแหละ มันยากผมเข้าใจ แล้วก็ทำแบบนั้นหลายรอบ
เค้าบอกเลิก ทิ้งผมไป ผมก็ฝังใจ แต่ก็กลับมาคบกันเหมือนเดิมเพราะผูกพันธ์กัน

แต่พอมีปัญหาหลายๆอย่างเข้ามา เค้ายังเด็ก ส่วนผมก็ยังมีหลายอย่างที่ต้องทำ ต้องแก้
พูดตรงๆคือผมคิดถึงชีวิตผมก่อนหน้าที่จะมีเค้า ได้เล่นกีฬา เล่นเกม ไปกับเพื่อน คุยกับใครก็ได้
ทำอะไรตอนไหนอยู่ไหน เพราะผมเป็นคนที่ที่บ้านปล่อย เนื่องจากไว้ใจ

เค้ารักผมมาก ผมก็จะเรียกว่ารักก็ใช่นะ ร้สึกกับเค้ามากๆ แต่ติดตรงที่ผมอยากเลิกนี่แหละ อาจจะดูขัดๆกันก็เถอะ
ผมไม่อยากให้เค้าแย่ถ้าผมบอกเลิก ไม่อยากให้เค้าทำตัวไม่ดี เนื่องจากเค้ากำลังจะเข้ามหาลัย
ตอนเลิกกันเค้าก็แย่มากๆ ช่วงที่เลิกกันวันสองวัน เค้าทำอะไรไม่มีสติ ผมเป็นห่วงมากๆ

ประมาณนี้นะครับ น่าจะยาวเกินไปที่ผมเล่า
ผมอยากถามความเห็นจากผู้มีวุฒิภาวะทุกคน ว่าผมควร ทำ พูด หรือ ให้เรื่องมันเป็นไปยังไงดี

รบกวนด้วยครับ