ไม่เหมือนเหน่อสุพรรณครับ แต่พวกโทนเสียงสูงต่ำจะไม่เหมือนสำเนียงกลาง เช่นหลาย ๆ คำของสำเนียงกลาง จะออกเสียงจากสูงไปต่ำ แต่สำเนียงคันไซจะใช้น้ำเสียงจากต่ำไปสูง หรือในหลาย ๆ คำก็มีความสูงต่ำของระดับเสียงที่หลากหลายกว่าสำเนียงกลางเยอะ (ประมาณใส่ไม้เอก ไม้โท เข้าไปเยอะกว่าเดิม)

นอกจากนี้คำต่าง ๆ ก็ไม่เหมือนกัน เช่น ขอบคุณ (อาริกะโตะ --> โอกินิ) งั้นเองรึ (โซ่วดะเนะ --> เซ่ยะนะ) ช่วยไม่ได้ (ชิกะตะนั่น --> เซนนั่ย) ผิด/ไม่ใช่ (ชิเกา/ชิไกมัส --> เช่า) ไม่ได้/ไม่ดี (ดะเมะ --> อะกัง) จริง ๆ (ฮนโตะนิ --> ฮนมะนิ) สนุก/น่าสนใจ (โอโมะชิโร่ย --> โอโมะโร่ย) มาก/สุด ๆ (โทเทะโมะ --> เมจฉะ) เป็นต้นครับ

พวกคำลงท้ายเช่น ดะ ในสำเนียงกลาง สำหรับคันไซก็มักจะเป็น ยะ หรือ เนะ ในสำเนียงกลาง สำหรับคันไซก็มักจะเป็น นะ เป็นต้นครับ

ที่พากย์เป็นสุพรรณ อาจจะเพราะสำหรับคนญี่ปุ่นทั่วไปแล้ว สำเนียงโอซาก้าหรือสำเนียงคันไซ มักให้ฟีลของความเฮฮา ห่าม ๆ หรือค่อนไปทางขบขันในที (แน่นอนว่าในสื่อญี่ปุ่นเองก็มีการเอาสำเนียงคันไซมาใช้ในเรื่องตลกอยู่บ่อยครั้งเหมือนกัน) ซึ่งถ้าเป็นภาษาไทย ก็อาจจะมองได้ว่า สำเนียงสุพรรณให้ความรู้สึกแนวเดียวกัน เลยเลือกจะใช้สำเนียงนั้นก็เป็นได้ครับ