ดั้งเดิมเลยคือมันเป็นเมือใหญ่ทั้งสองฝั่งน่ะครับ เดี๋ยวนี้ก็เจริญก้าวหน้าไม่แพ้กัน
ญี่ปุ่นไม่ได้มีเมืองศูนย์กลางแค่เมืองเดียวอย่างกรุงเทพบ้านเราแต่ความเจริญกระจาย
ไปตามภูมิภาค ประเทศญี่ปุ่นยุคใหม่ โอซาก้า จะเหมือนเป็นเมืองหลวงของฝั่ง คันไซ
ส่วน โตเกียว จะเป็นเมืองหลวง ของฝั่ง คันโต ซึ่งแบ่งแยกตะวันตกตะวันออก
แข่งขันกันเองมาตั้งแต่โบราณ บางทีก็เลยจะมีแอบจิกกัดกันบ้างพอขำๆ ด้วยความรู้สึก
ว่าบ้านฉันก็ไม่น้อยหน้าบ้านเธอ อาจารย์ผมเป็นคนโอซาก้าก็ไม่คิดว่าบ้านเขาเป็นต่างจังหวัด
เมื่อเทียบกับโตเกียวนะครับ

คนโอซาก้าแท้ จะพูดสำเนียงคันไซ การออกเสียงจะต่างจากฝั่งคันโต ซึ่งเป็นภาษากลางของญี่ปุ่น
รวมทั้งคำศัพท์ต่างๆ จะมีบางคำที่ใช้เรียกไม่เหมือนกัน เขียนไม่เหมือนกัน หรืออ่านไม่เหมือนกัน
ถ้าเทียบกับไทยก็ง่ายๆเช่น คำว่ารู้ ภาษาไทยกลางอ่านว่า รู้ แต่ภาษาเหนือ-อีสาน อ่านว่า ฮู้
หรือคำที่ต่างไปเลย เช่น ภาษาไทยกลางพูดว่า ไอ้โง่ แต่เหนือพูดว่า บักง่าว อีสานพูดว่า บักปึก
ของญี่ปุ่นก็จะมีอย่างนี้ครับ

ไม่ใช่แค่โตเกียว, โอซาก้า แต่ยังมีทางอีสานด้วย เช่นที่ถูกพูดถึงบ่อยๆ อย่าง อาคิตะ
เวลามีคนมาจากอาคิตะ หรืออาโอโมริ ที่อยู่ในภาคโทโฮคุ ก็จะเปรียบเทียบกับ สำเนียงอีสาน
หรือพวกสำเนียงใต้ ก็มีเช่นพวกที่มาจากฟุกุโอกะ, คุมาโมโต้ หรือจังหวัดที่อยู่คิวชู
เช่นมิซาเอะ แม่ชินจัง เวลาพูดกับตายายก็จะพูดสำเนียงใต้

(แต่แปลก พวกที่มาจากฮอกไกโด หรือฉากในซัปโปโร หรือเวลาพูดถึงเผ่าไอนุ ฉบับไทยไม่ยักกะอู้คำเมือง ฮ่าๆ)

ส่วนพวกวงแสดงตลกสมัยก่อนใครอยากดัง ก็พูดสำเนียงคันไซออกทีวีแล้วมันดูตลก บ้านๆน่ะครับ
มุกธรรมดาๆ พอพูดสำเนียงคันไซ ขำขึ้น 10 จุด ดูเชยๆเฉิ่มๆ แต่คนคันไซก็ไม่ได้ถือโกรธอะไร
แต่สมัยนี้เกร่อแล้วนะผมว่า วงตลกก็เยอะแล้ว ไม่ค่อยจะได้เกิดง่ายๆ แล้ว